มาเล่าต่อจากบันทึกก่อน พร้อมด้วยภาพเล่าเรื่องย้อนหลังนิดหน่อย
จากการรวมคะแนนของทุกคน ปรากฎว่าพวกเราชาวห้อง Chem นั้นเป็น"หนู"หรือมีธาตุน้ำกันกว่าครึ่ง มี"กระทิง" "หมี" "อินทรีย์" เพียงเล็กน้อย แต่ที่สำคัญคือ พวกเรากว่าครึ่งอีกเหมือนกันที่มองเห็นตัวเอง เหมือนกับที่เพื่อนๆเห็น ซึ่งนี่น่าจะเป็นเคล็ดลับตัวสำคัญที่ทำให้พวกเราชาวหน่วยเคมีคลินิกเข้ากันได้ดี เพราะเราต่างก็รับรู้ลักษณะประจำตัวของกันและกัน ทำงานเป็นทีมกันได้เป็นอย่างดี ยอมรับลักษณะเฉพาะตัวของกันและกันได้ ทำให้พวกเราทำงานอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เข้าใจและให้อภัยกันได้เสมอๆ
ได้ฝากทิ้งท้ายเกมนี้ไว้ว่า ให้พวกเราทุกคนพยายามสร้างสมดุลย์ของลักษณะทั้ง 4 ในตัวเองและทำความเข้าใจเพื่อนๆร่วมงานที่มีลักษณะเด่นต่างๆกันไป
นอกจากนี้ระหว่างการเดินทางกลับ พวกเราทุกคนในรถก็ได้มีโอกาสบอกเล่าความคิดความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อหน่วยเคมีคลินิก อยากให้หน่วยของเรามีทิศทางอย่างไร มีอะไรที่คิดว่าควรปรับปรุงเปลี่ยนแปลงหรือเพิ่มเติมบ้าง ทุกคนแสดงความคิดเห็นกันอย่างสนุกสนานน่าประทับใจ
ได้เห็นว่า การที่พวกเราได้แสดงความเห็นร่วมกัน ได้พูดคุยบอกเล่าความรู้สึกโดยได้รับการรับฟังจากทุกคนในหน่วยนั้น ทำให้พวกเรารู้สึกเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน พร้อมที่จะรับฟัง เข้าใจและให้อภัยกันได้เสมอ ทำให้จุดมุ่งหมายที่จะทำงานให้มีประสิทธิภาพเป็นไปได้อย่างแน่นอน และเป็นไปได้แบบที่พวกเราทุกคนจะร่วมมีความสุขกับการทำงานไปด้วยกันอีกด้วย ปิดท้ายบันทึกนี้ด้วยภาพเกาะลันตาใหญ่ที่พวกเราไปเยี่ยมเยือนกันค่ะ
เรียน ท่าน โอ๋ อโณ เห็น ด้วยครับ กระจกข้างๆตัว สะท้อนได้ดี ครับ
กระจกใจกระจ่างจินต์ทั้งศิลป์ศาสตร์
สะท้อนความสามารถหรือขาดเขลา
ใช่ส่องสวยส่องเพื่อรู้ส่องดูเงา
ส่องเพื่อเร้าพลังใจให้ใฝ่ดี
อาจารย์ JJ คะ ยิ่งเป็นกระจกใสๆแบบคนที่หวังดีต่อกันเหมือนที่พวกเราชาวห้อง Chem นี่ยิ่งดีเยี่ยมเลยค่ะ
อยากจะแต่งกลอนคุยกับอ.บวร แต่ก็ยังไม่เก่งพอจะแต่งได้เร็วตอนหัวยังไม่แล่นน่ะค่ะ ขอบคุณมากๆสำหรับกลอนที่เติมเต็มบันทึกนี้นะคะ ดีใจมากๆเลยค่ะที่ได้พบอาจารย์อีกครั้งใน GotoKnow อาจารย์หายไปตั้งน้าน...นานแล้ว สบายดีไหมคะ คงมีอีกหลายคนคิดถึงอาจารย์เหมือนกัน