subah
รุ่งฤดี รุ่งฤดี หลังยาหน่าย

ถึงเวลาแล้ว....ไปทำงานแล้วนะลูก


ไปทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด

สวัสดีครับ สามหนุ่มสามมุมของม๊ะ

 

วันนี้แล้วนะ ครบกำหนดวันหยุดของเรา ม๊ะกับลูก ถึงเวลาที่ต่างคนต้องไปทำหน้าที่ของเราแล้วหล่ะ หลังจากที่มีวันหยุดพักผ่อนติดกัน 4วัน ที่ทำงานม๊ะหลายๆคนที่ยังไม่มีโอกาสหยุด คงจะทั้งเหนื่อยและล้าแล้วนะลูก แต่ไม่ว่าเราจะเหนื่อยล้าอย่างไรแต่งานของเรามันก็นำความสุข สนุก ให้เราได้ทุกวันนะลูก เพราะมันต้องเจอกับผู้คนหลากหลายอาชีพ มีฐานะแตกต่างกัน  สถานภาพแตกต่างกัน ซึ่งมันทำให้เราต้องปรับตัวให้เข้ากับทุกคนที่มีความเป็นปัจเจกบุคคลไม่มีใครเหมือนกันเลย แต่ที่พวกเราในฐานะผู้ให้บริการด้านการพยาบาลสามารถให้กับพวกเขาที่เป็นผู้รับบริการจากเราได้เหมือนกันทุกคน คือ การให้การดูแลทุกคน เสมือนหนึ่งเป็นญาติของเรา นะลูก ไม่มีใครอยากเจ็บป่วยหรอกนะ ทุกคนต้องการมีสุขภาพที่สมบูรณ์ ทั้งร่างกายและจิตใจ แต่คนเราอย่างไรก็คนนะ มันต้องมีบ้างที่ร่างกายมันต้องกายพัก ต้องการการซ่อมแซม ถึงตอนนี้ จิตใจที่เคยเข้มแข็ง มันก็ถึงคราต้องมีอ่อนแอลงบ้าง กำลังใจที่เคยเต็มก็คงต้องพร่องลงบ้าง ยิ่งมีอาการเจ็บป่วยด้านร่างกายมากเท่าไร ถ้าขาดกำลังใจด้วยก็จะยิ่งแย่นะ

                 พวกเรานี่แหละ อยู่กับพวกเขามากกว่าที่เขาอยู่กับญาติบางคนซะอีก พวกเราจะเป็นกำลังใจที่สำคัญ ในการดูแล รักษา ฟื้นฟูทั้งด้านร่างกาย และจิตใจให้กับบุคคลเหล่านั้น ผู้ซึ่งเป็นผู้รับบริการของเรา

                            มีคนพูดกันมากมายเรื่องการดูแลผู้รับบริการด้วยหัวใจแห่งการเป็นมนุษย์ ความจริงเรื่องนี้มันอยู่ในสายเลือดของพวกเรานะ ทุกคนส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงจะมีความเป็นแม่อยู่ในจิตวิญญาณ มีความรัก ดูแล เอาใจใส่ คนที่เรารัก รอบข้างทุกคน  พวกเรามาเพิ่ม มารวมผู้รับบริการของเรา  ที่มารับการดูแลจากเรา เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเรา ในชีวิตการทำงานของเรา เมื่อไหร่ที่เราทำได้แบบนี้ คิดว่า เราจะทำงานอย่างมีความสุข มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่นะ ไม่ต้องฝืนทำอย่างที่ใครบางคนเป็น

                            แต่เท่าที่ผ่านมา ม๊ะเห็น พี่น้องร่วมงานทุกคนของเรา  มีความตั้งใจมาก ในการดูแลผู้ป่วย  เวลามี case หนักมาต่างก็วิ่งช่วยกัน บางครั้งเลยเวลาพักไปแล้วก็ไม่ได้หยุด พัก เลยเวลางานไปแล้วก็ต้องอยู่ต่อ เพราะงานของเรา มันเดิมพันกับชีวิตคน บางครั้งจะรอแม้นาทีเดียวก็ไม่ได้  ชีวิตของคนคนนึง ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ยากดีมีจนอย่างไร สำหรับพวกเราแล้ว นาทีนั้น พวกเขาสำคัญที่สุด

                                มาเป็นกำลังใจให้พวกเรานะลูก ในการดูแลพวกเขาเหล่านั้น ให้มีความปลอดภัย มีความสบายใจ มีกำลังใจในการต่อสู้โรคร้าย แม้ว่าบางโรคจะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต อย่างน้อยให้เขามีความสุขระหว่างที่เขาต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลกับพวกเรา

                                                           รักลูกทุกคน

                                                                                             ม๊ะของลูก

                                                                                                                                

                        

 

                                                                                                                        

หมายเลขบันทึก: 228702เขียนเมื่อ 11 ธันวาคม 2008 08:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 03:55 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

สวัสดีคะ มาให้กำลังใจนางฟ้าของเราค่ะ

ผู้หญิงสีขาว

ขอบคุณและยินดีมากเลยนะคะ

ที่คุณพี่แวะไปเยี่ยม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท