ความตั้งใจของบันทึกนี้ ก็เพื่อจะอวยพรวันคล้ายวันเกิดให้น้อง buddy น้องนันธิดา น้องนัน ของพี่ๆ ทุกคนที่ ward พี่นันของน้องๆ ทุกคน นันของเพื่อนๆ
หรือไม่ว่าจะเรียกกันยังไง หมูขาว น้องปุ้ม พี่ปุ้ม ของน้องเป้ น้องโอ๊ต น้องโอ้ป แต่ยังไง นางสาวนันธิดา หาวารีย์ คนนี้ ก็คือ ลูกสาวคนโตของ แม่ตุ๋ย พ่อหยุย นะ
ขอให้น้อง มีความสุข ในสิ่งที่เราได้รับมาในช่วงชีวิตที่ผ่านมา 28 ปี เต็ม เพราะมันคือตัวของเรา มีความสุขในสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต มีอนาคตที่ดี เจอคนดีๆ มาเป็นคู่ชีวิต
พี่ว่าไม่ต้องอวยพรมากหรอกนะ เพราะตัวเราเองนี่แหละ จะทำให้เราประสบความสำเร็จ
ความดี ความมีน้ำใจ ความเห็นอกเห็นใจ เข้าใจความรู้สึกของคนอื่น อีกหลายอย่างที่รวมกันเป็นตัวเรา รักษามันให้ดี มันจะทำให้เรามีความสุข
ไม่รู้ว่า ใครคิดอย่างไร สำหรับพี่ มันไม่ได้ต่างกับวันอื่นๆ เลยนะ แต้ถ้าให้คิด มันคงเป็นวันที่แม่ของเราต้องเจ็บปวดอีกครั้ง มันเป็นความเจ็บปวดที่ มีความสุข ความสุขที่รอมา ถึง เก้าเดือนเต็มๆ
เฝ้าระมัดระวังตัวเองในทุกๆเรื่อง อาหารการกิน การดำเนินชีวิตทุกอย่าง ไม่ให้กระทบกระเทือนถึงลูกในท้อง ไม่รู้สิมันบรรยายไม่ถูกแต่รู้สึกดี ดีมากๆ ดีตั้งแต่รู้ว่ามีอีก 1 ชีวิตอยู่ในตัวเรา ตั้งแต่มันยังเป็นก้อนเลือด จนมันเริ่มขยับแขนขาออกมาทักทายเรา
ตอนแรกก็ไม่กล้าคุย กับเขานะ แต่หลังๆ เริ่มชิน คุยกันมากขึ้น เขาคงรู้ว่าแม่ทำงานหนัก ไม่ค่อยมีเวลาพัก เวลาแม่ทำงานจึงไม่มีใครกวนกันเลย รอจนถึงเวลา เขาก็ออกมาทักทายเรา เสียงแรกที่ได้ยิน สัมผัสแรกที่ได้จับตัวเขา มันเป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูก
บอกกับตัวเองว่านี่เองคือชีวิต อีก ชีวิตของเรา ชีวิตที่เราพร้อมจะแลกกับทุกอย่างเพื่อความสุขของเขา
พี่คิดว่า คนที่เป็นแม่ทุกคนคงมีความรู้สึกที่ไม่แตกต่างกันหรอกนะ พี่ว่าวันเกิด เป็นวันที่เราควรคิดถึงแม่มากกว่าคนอื่น ทำอะไรที่พิเศษไปจากวันธรรมดา นิดนึง ให้ท่านรู้ว่า ลูกสาวของท่านยังคิดถึงพระคุณที่แม่ ทำให้เรามีวันนี้ ไม่มีแม่ ไม่มีเรา เรามาถึงตรง
จุดนี้ได้เพราะท่าน
แม้จะไม่ได้เกิดในวันนี้
คนพลัดถิ่นขอมีส่วนป่วนด้วยหนา
อวยพรให้ทุกคนที่เกิดวันนี้นา
สุขอุราสมใจไร้กังวล
สวัสดีครับ
อวยพรวันคล้ายวันเกิดอีกครั้งในนามของพวกเราชาว อช1ค่ะ
มีความสุข สมหวัง มีแต่สิ่งดีๆ ทุกๆ วันค่ะ