ดิฉันเคยเป็นครูสอนอนุบาลมีเด็กชายคนหนึ่งพูดเก่งมากแต่เขียนไม่ได้ อยู่มาวันหนึ่โรงเรียนปิดแต่ ท่านผอ.ไม่ปิดอนุบาลจึงให้เด็กห่อข้าวมากินเอง ดิฉันจึงป้อนข้าวเด็ก ๆ และวเด็กคนนี้บอกว่าผมจะป้อนครูครับ ดิฉันก็ให้เด็กคนนี้ป้อนข้าวโดยไม่แสดงทีท่ารังเกียจเพื่อให้เด็กรู้ว่าเรารักและใกล้ชิดเขา
ดิฉันดูแลเด็กคนนี้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะไปตรงไหนต้องตามติดตลอดเพราะเด็กคนนี้ชอบไปเล่นกับเด็กชั้นประถมฯแล้วโดนแกล้งตลอด และจะตอบโต้โดยการใช้ไม้ หรือก้อนหินปาใส่พี่ ๆ ดิฉันต้องคอยห้ามปรามและพาไปเล่นกับพวกเดียวกัน พยายามกอดและพูดดี ๆ กับเด็กคนนี้จะตะคอกใส่ไม่ได้เลยต้องพูดเพราะ ๆ ค่ะ
คุนครูใจดีจังเด็กๆก้อรัก อิอิ
พี่แก้วผู้มีจิตใจดีงาม
เป็นบทความที่ดีครับ
ขอบคุณ ท่านพงษ์สวัสดิ์ หวังดีมากค่ะที่เข้ามาเยี่ยมเยือน มีข้อคิดเห็นเพิ่มเติมชี้แนะได้นะคะ
ขอบคุณพี่อิงจันทร์ค่ะ ยังไง ๆ คนไทยด้วยกันรักกันไว้ดีกว่าค่ะ
มอบความรักจากใจให้ทุกคน สิ่งเริ่มต้นดีดีที่สร้างสรรค์
ไม่ว่าใครได้สิ่งดีที่ผูกพันธ์ น้ำใจนั้นประสานได้ด้วยใจจริง
ฝากแก้วตาเข้าระบบครบเสียก่อน เพื่อนได้ย้อนตอบได้ใคร่สุงสิง
ที่ผ่านมาสื่อสารได้น้ำใจจริง แต่ต้องนิ่งสื่อกลับไปไม่ได้เลย
เข้าระบบเป็นแล้วน้องแก้วเอ๋ย
คนไม่เคยก็ต้องหมั่นศึกษา
ทั้งพี่เพื่อนเตือนตามติดกันมา
ว่าน้องยานิรนามหรืออย่างไร
ตอนนี้ตามติดมาหาพบแล้ว
คงไม่แคล้วโดนต่อว่าให้ขานไข
ขอขอบคุณพี่ชายอย่ากระไร
ฝากกลอนไว้ให้ได้อ่านทั่วทุกคน