ยอมเสียบ้าง

 

            ชีวิตไม่ได้สมหวังดังที่เราคิดเสมอไป บนเส้นทางนี้ทุกคนจะต้องประสบพบเช่นเดียวกันเสมอ

            ชีวิตที่สมหวัง และไม่สมหวัง

            ชีวิตที่มีความสุข และชีวิตที่มีแต่ความทุกข์

            บางคนหัวเราะ แต่บ้างคนก็ร้องไห้

           บางคนมีแต่ความแจ่มใส  แต่บางคนมีแต่ความโศรกเศร้า

           บางคนไม่เคยพลักพราก แต่บ้างคนชีวิตต้องเร่รอน ไม่เคยได้อยู่กับครอบครัว

           บางคนมีแต่คนเอาใจ แต่บ้างคนมีแต่คนขัดใจ ทำอะไรก็ไม่ถูกใจไปหมด

          ทุกชีวิต หากต้องการความสุข ความสงบ เราจะต้องไม่ไปหวังให้คนอื่นมาส่งความสุขให้เรา

         ความสุข ความสงบไม่ได้อยู่นอกกาย แต่อยู่ในหัวใจของเราเอง

         ความสุขที่เกิดจากสิ่งภายนอก อาศัยสิ่งแวดล้อมปรุงแต่งล้วนไม่จีรังยั่งยืน จะมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

         ความสุข ความสงบที่เกิดจากภายในคือใจ ด้วยการยอมรับความจริง ยอมรับกับกฎของธรรมชาติ

คือทุกสิ่งมีการเกิดขึ้น มีการตั้งอยู่ และมีการดับไปในที่สุด ไม่ว่าชื่อเสียง เงินทอง ความสุข ความทุกข์ ความเศร้า ล้วนแต่ตกอยูในกฎของอนิจจัง ความไม่แน่นอนทั้งสิ้น

         การที่เรามีความทุกข์ปราศจากความสงบสุข เพราะเราไม่ยอมรับความจริงว่าสิ่งที่เรามีอยู่จะต้องมีการเสื่อมสิ้นสลายไปเป็นธรรมดา เราไม่ยอมรับความจริง แต่เราต้องการฝืนธรรมชาติคืออยากให้ความสุข ชื่อเสียง ความร่ำรวยเงินทองอยู่กับเราตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ซึ่งเป็นการฝืนหลักของธรรมชาติ ไม่ยอมรับความจริง

         การยอมเสียบ้าง ไม่ว่าสิ่งที่เกิดกับเราจะเป็นความสุข ความทุกข์ การสรรเสริญ การนินทาว่ากล่าวต่าง ๆ นานา การได้ลาภ ได้ยศ การเสื่อมลาภเสื่อมยศ การสมหวัง หรือไม่สมหวัง ก็ต้องทำใจยอมรับเสียบ้าง

        ถ้าทุกคนยอมรับความจริง ยอมรับกับสภาพที่เป็นอยู่ ด้วยการรักษาสภาพจิตใจให้มีความสงบมั่นคงไม่หวั่นไหวกับสิ่งที่มากระทบจากภายนอก ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นความสุข หรือความทุกข์ ก็ไม่ทำให้ใจของเราพองขึ้นหรือแฟบลง ทำใจให้มีความสงบเยือกเย็นเหมือนภูเขาที่ยืนทมึนอยู่อย่างมั่นคง ไม่สะทกสะท้านกับพายุ แดดฝน สิ่งปฎิกูลหรือสิ่งภายนอกมากระทบแต่อย่างใด ยอมรับกับทุกสิ่งทุอย่างที่เราจะต้องประสบในการก้าวเดินของชีวิต

          การยอมรับเสียบ้าง จะทำให้ชีวิตของเรามีความสุข ความสงบยิ่งขึ้นเมื่อชีวิตมีความสุขความสงบแล้วจะต้องการอะไรอยู่อีกหรือ

                     ยอมเสียบ้าง คือทาง สันติสุข

                     จะพ้นทุกข์ สุขกาย สบายเหลือ

                     ยอมรับสิ่ง ภายนอก มาจุนเจือ

                     จะไม่เบื่อ  ไม่ทุกข์ มีสุขใจ

                                      ยอมรับกับ ความจริง ที่เป็นอยู่

                                      ยอมรับรู้ สิ่งภายนอก ไม่ไปไหน

                                      ความจริง คือความจริง ตลอดไป

                                       จงเข้าใจ ในหลัก  "อนิจจัง "

 

 

[@..สายธาร..@]

ยอมรับกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เราจะต้องประสบในการก้าวเดินของชีวิต

ให้สิ่งดีๆ..เป็นกำลังใจ

ให้สิ่งที่ไม่ดี..เป็นบทเรียนของชีวิตค่ะ

แวะมาทักทาย

มีความสุขเสมอๆนะคะ

[ศรีกรม]

*ขอขอบคุณอาจารย์มาก

*ขอคำชี้แนะด้วยนะครับ