เช้าวันนี้ พอออกจากบ้านคอยรถมาทำงาน
วันนี้ ได้ทำตามที่ตั้งใจไว้ คือ ไปทำบุญตักบาตรอาหาร
อุทิศส่วนกุศลให้เจ้าโย่ง ที่จบชีวิตในวันก่อน
ขอให้เจ้าโย่งไปสู่สุคติ ถ้ามีทุกข์อยู่ขอให้พ้นทุกข์ ถ้ามีสุขขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป
ทำบุญเสร็จกลับมาบอกกล่าว ณ ที่ตายของเจ้าโย่ง
ขาไป เดินผ่านบ้าน เห็นเจ้าบ้องผู้เป็นแม่นอนจ๋อย ไม่ออกมาเดินหน้าบ้านเลย
ท่าทางเจ้าบ้องนั่นแหละที่ทุกข์ ทรมานนานกว่า ลูกชายที่ตายซะอีก
สัตว์ทุกชีวิตก็รักชีวิตของมัน และรู้สึกเป็นเจ้าข้าวเจ้าของไม่ต่างจากคน
โมหะของคนและสัตว์ก็มีไม่แตกต่างกัน และโมหะนี่แหละที่พาให้
เวียนตายเวียนเกิดไม่จบไม่สิ้นสักที...............
สวัสดีนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก
สงสัยคุณพี่เนี่ยคงต้องทำงานอยู่ในเมืองหลวงหรือเมือ
ใหญ่แน่ๆเลยใช่เปล่าครับ
แล้วว่างๆผมจะเข้ามาทักทาย มาอ่านบล็อกของพี่นะครับ
ฝากบล็อกน้องใหม่ด้วยนะครับ