ดอกสร้อยเด็กดื้อ 1
เด็กเอ๋ยเด็กดื้อ
"เด็กดื้อ"
เด็กเอ๋ยเด็กดื้อ
ใครจะฉุดยุดยื้อก็ไม่สน
ทั้งดื้อทั้งด้านทั้งทานทน
ดื้อจนอยากจะเฆี่ยนให้เจียนพับ
ทำตัวชั่วช้าน่าบัดสี
จะพูดจาแต่ละทีแสนสับปลับ
รับแต่ชอบ ผิดเท่าไหร่ไม่เคยรับ
น่าฉีกอกกินตับเด็กดื้อเอย
คำสำคัญ (Tags): #เด็กดื้อ
หมายเลขบันทึก: 227134เขียนเมื่อ 3 ธันวาคม 2008 19:26 น. ()ความเห็น (6)
เด็กเอ๋ยเด็กดื้อ
เหตุใดหรือไม่ยอมรับทำสับสน
ใครหนอว่าทั้งดื้อด้านทั้งทานทน
ใครเป็นคนสอนสั่งจนฝังใจ
ทั้งทำตัวชั่วช้าน่าบัดสี
ใครหนอพูดจาแต่ละทีเชื่อไม่ได้
ไม่เคยผิด มีแต่ชอบลอบทำลาย
น่าตัดหัวให้ตายเสียจริงเอย...
สวัสดีครับ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
"ไม่เคยผิด มีแต่ชอบลอบทำลาย
น่าตัดหัวให้ตายเสียจริงเอย..."
เด็ดจริงๆครับคุณครู
- เด็กเอ๋ยเด็กดื้อ
- ทำไมหรือดื้อได้ไม่รู้จบ
- โตแล้วดื้อย่างนี้ใครจะคบ
- เรียนไม่จบ คบคนพาล งานไม่มี
- ต่อบทดอกสร้อยกัน น่าสนุกจังเลยนะคะ
- เด็กดื้อยังมีความน่ารักอยู่บ้าง
- แต่ผู้ใหญ่ดื้อนี่ซิ
- ไม่รู้จะทำอย่างไรนะคะ
- ขอบคุณค่ะ สำหรับบทดอกสร้อย ยุค ไอที
สวัสดีครับ รัชดาวัลย์ (ครูตาล)
ขอบคุณที่แวะมาครับ หากมีเวลาก็มาต่อกลอนด้วยกันนะครับ
คุณครูลำดวนครับ แวะไปอ่านบล็อกของคุณครูมาแล้วครับ ว่างๆแวะมาต่อกลอนกันใหม่นะครับ