สวัสดีครับ....
วันหยุดที่ผ่านมา...ได้ขอคุณลูกและคุณแม่ไปเป็นแพทย์อาสาที่ทำเนียบฯ..
ขับรถด้วยตนเองจากปาย แม่ฮ่องสอน เที่ยงไปถึง3ทุ่มครึ่ง.....
ผู้คนที่นั่นมากมาย.....
พอไปถึงก็มีลาง มีดโกนบาดที่นิ้ว ขณะล้วงกระเป๋าเอาของ....
จึงต้องไปเต๊นท์พยาบาล.....
หลังทำแผลก็สนทนากับพี่ๆเล็กน้อย.....
kmsabai...พี่ครับ...ผมเป็นหมอมาจากปาย...มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ
NU..ดีสิหมอ มาช่วยกัน ถ้ามีเสียงระเบิดลง..หมอวิ่งมาเลยนะ...
kmsabai...ครับ... ทำแผลเสร็จก็ทานข้าวที่ห่อด้วยใบตอง...
......แล้วก็ชวนพี่ๆที่ไปด้วยมาอยู่หน้าเวที.........พอ 5 ทุ่มผมก็ขอตัวมานอนเพราะขับรถเหนื่อยมากจริงๆ....
พอเที่ยงคืน ยังไม่หลับดี........ได้ยินเสียงดังมากที่สุดนชีวิต.. M79 ลง
จึงวิ่งเข้าไปช่วย........
คนที่เจ็บหนักนั้น....ผ่านก็ดูแลเบื้องต้น..ผมกับพี่หมอท่านหนึ่ง....
ต่อมาทราบว่า....เขาจะต้องเสียชีวิตลงแล้ว เพราะว่าสะเก็ดที่เจาะกะโหลก....
แววตาของผู้หญิงที่บาดเจ็บ ที่ผมได้ถามเบื้องต้น เขายังรู้สึกตัวตีพอสมควร...
แต่ arrest ที่เต๊นใหญ่...เมื่อเดินตามไปก็เห็นเขา CPR กันอยู่....
ตอนนี้ทราบว่า...เขาไม่ดีขึ้น แต่ก็จะบริจาคอวัยวะ 6 อย่าง กับคน 6 คน...
อีกหลายๆคน ก็ถุกสะเก็ดเจาะที่เเข ขา หลายคนตกใจกลัว
มีคนหนึ่งถามผมว่าเขาจะโดนตัดขาหรือไม่ ผมปลอบให้ความมั่นใจว่าเขาจะดีขึ้น
และกลับมาเดินได้เป็นปกติ...ไม่ต้องกลัวหรือตกใจ....
คนเจ็บทั้งหมดคืนนั้นเท่าที่ผ่านตา 20 คน ต่อมาทราบว่าทั้งหมด 51 คน....
ขอสดุดีผู้กล้า....
ผู้ที่ต่อสู้เพื่อสิ่งที่ดีงาม...
เป็นประสบการณ์ชีวิตหนึ่ง ไม่เคยคิดว่าจะผ่านเหตุการณ์นี้ครับ...
สวัสดีค่ะน้องหมอ
ไม่รู้จะบอกอย่างไรดี เสียใจกับครอบครัวของน้องคนที่เสียชีวิต และขอร่วมสดุดีน้องเขาด้วยค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ
ธรรมรักษาค่ะ
แสดงความเสียใจกับญาติผู้เสียชีวิต
และเสียใจกับคนไทยทั้งประเทศ
เราต่างล้วนเป็นฝ่ายพ่ายแพ้และบอบช้ำครับ
เพราะเราต่างเป็นเพื่อน เป็นมนุษย์เหมือนกัน
หันมาสำรวจตัวเอง และเมตตากันมากๆ
ช่วยกันดับไฟ ในใจกันเถอะนะครับ