51. อ. ขจิตอยากเห็น ฉันจึงนำมา
เห็นไหมว่า แม้ฉันจะเอาอิฐบล็อกมากั้นน้ำ แต่ก็ไม่วายน้ำซึมจากใต้ดินเข้ามาอยู่ในห้องเต็ม ฉันและเด็กๆ เพิ่งช่วยกันวิดน้ำออกไป เกรงข้าวของจะเสียหายอีก ที่จริงมันเสียหายมามากแล้ว ทั้งสื่อ นวัตกรรมที่ฉันขยันทำ และน้ำก็ขยันมา เป็นว่าเล่น
ห้องเรียนปิดมา3 วันแล้ว เพราะวันจันทร์ เด็กติวธรรมะ วันอังคาร เด็กๆสอบธรรมะ วัน พุธไปสนามหลวง และวันนี้ เพิ่งมาเปิดห้องกัน น้ำมาตั้งแต่เมือคืนแล้ว เราไม่ได้ใช้ห้องนี้มาตั้งแต่วันที่ 25 พย.แล้ว เพราะรบกับความแฉะไม่ไหว ฉันพาเด็กๆ หนีขึ้นไปใช้ห้อง sound Lab
เวลาเดินไปยังอาคารเรียนที่ฉันสอน ฉันก็จะถอดรองเท้าหิ้ว เดินลุยน้ำ ไม่บ่อยนัก แต่ฉันชำนาญ อิอิ
คนนึ้ก็น่ารัก ไม่ได้เป็นนักการหรอกนะ แต่จิตอาสา วันๆกวาดขยะที่มันลอยมากับน้ำก็หมดเวลาแล้ว
ไม่อยากจะพูดเลยว่า น้ำท่วมอาคารที่ฉันสอน มาแล้ว ไม่ต่ำกว่า 32 ครั้งแล้ว แบบนี้ บ้าง แบบเบากว่านี้บ้าง และเคยหนัก ท่วมถึงเข่า สนุกๆๆๆๆ ปัจจุบันนี้ฉันไม่จดบันทึกแล้ว มันยากจะบรรยายความรู้สึก
ฉันเก็บภาพความเสียหาย ไว้ จนทิ้งมันลงถังขยะไปแล้วก็ยัง เป็นแบบนี้ ยิ่งฝนตก ละก็ดูไม่จืด ใช่ซิ ก็น้ำเค็ม มันจะจืดได้ไงจ๊ะ
ฉันเพียรถามตัวเองบ่อยครั้งว่า ทำไม
ทำไมต้องเกิด ขึ้น
ทำไมต้องเป็นฉันที่เจอ
ทำไมห้องเรียนฉันต้องท่วมมากมาย อาคารเดียว แท้ๆ บางครั้งท่วม อยู่ ห้องเดียว
ผิดด้วยหรือ
ทำไม ทำไม ฉันไม่รู้สึกเหมือนกับที่คน อื่นเขารู้สึกบ้าง
ฉันมีแต่ภาพกับคำบ่นหรือ
อะไรที่มันเกิดขึ้น จำเจ แล้วโดยที่มองไม่เห็นประโยชน์ มันบอกอะไรเรา ฉันจะให้เด็กๆหัดว่ายน้ำดีไหมคะ
ฉันว่ายน้ำเป็น ว่ายได้ 2 ท่า คือ กรรเชียง นี่ ถนัดมากค่ะ ขอบอก รองลงมาลูกสาวหัดให้ก็ท่า กบ แต่สามี
ฉันบอกว่ามันคล้ายเขียดกำลังหมดแรง 555+
ความเห็น (18)
ขอบคุณครับ คุณครู krutoi
เก็บบันทึกไว้ได้เรียนรู้และปรับปรุงในอนาคต (จะไม่ท่วม)
สวัสดียามดึกค่ะคุณครู
อย่างน้อยคุณครูก็ยังได้เห็นรอยยิ้มของเด็กๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะคุณครู สู้ๆๆนะคะ ^__^
+ สวัสดีค่ะครูพี่ต้อย...
+ มาส่งกำลังใจค่ะ...เพราะช่วงนี้ที่ตานีฝนก็ตกแบบไม่หยุดพักเหนื่อยเลยค่ะ...
+ กำลังลุ้นว่าน้ำจะท่วมไหม...เข้าใจถึงความรู้สึกพี่ต้อยเป็นที่สุดค่ะ...
+ ยิ้มไว้ค่ะท่านพี่...ยิ้มสู้กันต่อไป...อืม...ขออวยพรให้พี่ถูกหวยในวันพรุ่งนี้...เอารางวัลที่หนึ่งเลยนะค่ะ....แล้วนำเงินบางส่วนมาปรับปรุงห้องเรียนของพี่ค่ะ.....
+ กำลังใจมีให้เสมอค่ะ...
-ขอบคุณค่ะท่านอาจารย์
-บันทึกนี้มันจะบอกว่าไม่ท่วม
-แต่ครูต้อยว่า มันบอกเหตุนะคะอาจารย์
-ครูต้อยจำไม่ได้ว่าปีไหน ฝนตกลงมา
-มันจะท่วมตอนใกล้ๆ เด็กจะ Final
-ต่อมาก็ท่วม ทีมละ 1 ครั้ง
-ต่อมาก็ท่วมทุกครั้งที่ฝนตก
-ต่อมาท่วมเทอมละ 2 ครั้ง +ทุกครั้งถ้าฝนตกหนัก
-ต่อมาท่วมเทอมละ 3 ครั้ง + ทุกครั้งถ้าฝนตกหนัก
-ต่อมาท่วมเดือนละ ครั้ง + ทุกครั้งถ้าฝนตกหนัก
-ต่อมาท่วมเดือนละ 2 ครั้ง + ทุกครั้งถ้าฝนตกหนัก
-ต่อมาท่วมทุกวันขึ้น 15 ค่ำ + แม้ฝนไม่ตก แต่น้ำเกิด
-ก็เริ่มขี้เกียจจดจำ บันทึกมันแล้วค่ะ
- เห็นภาพน้ำท่วมแล้ว เห็นใจ krutoi นักเรียน และทุกๆคนมาก ที่สำคัญมันเกิดขึ้นบ่อยๆ
- เอาใจช่วยครับ
-ขอบคุณค่ะ ครูตุกแกดำ แต่หน้าตาดี
-ณ เวลานี้ไม่หนักหนา ที่ปัตตานีหนักกว่ามากค่ะ
โอ้โฮ รวยพรใหญ่เลย แต่ก็ชอบนะ อิอิ
-เดี๋ยว พรุ่งนี้ไปอุดหนุนรัฐบาล หากถูกจะยกพื้นให้อาคารเลย
-และตั้งมูลนิธิช่วยเหลือ เด็กบ้านแตก และเด็กดีแต่ยากจน ค่ะ
-ร้อยละ70 ในชั้นที่ครูต้อยเป็นที่ปรึกษา มีปัญหาครอบครัวค่ะ
-ขอบคุณนะคะ
-ขอบคุณค่ะ
-หน้านี้เป็นฤดูกีฬาสี อ. ฝึกซ้อมอะไรให้เด็กบ้าง
-ครูต้อย เก่งแต่ปิงปอง เขาไม่แข่งขัน เพราะเป็นช่วงกีฑาค่ะ
สวัสดีครับตรู
แล้วใครละจะแก้ปัญหานี้ได้
ถึงเวลาก็เตรียมตัวหลบ*หลีก
ขอบคุณมากครับ
- ภัยธรรมชาติ เราคงต้องทำใจ
- ในภาพ เด็กยังมีรอยยิ้ม
- สู้ต่อค่ะ ครู toi
- สวัสดีค่ะ พี่ krutoi
- แวะมาดูน้ำท่วม ค่ะ
- และมาให้กำลังใจด้วยนะคะ
- น้ำท่วมบ่อยๆแบบนี้ อนาคตจะถี่กว่านี้ใช่ไม๊คะ เพราะเมืองไทย เป็นเกาะ แผ่นก็ทรุดลงๆด้วย
- สู้ๆๆๆค่ะ
- ที่โรงเรียนนัดก็น้ำท่วมค่ะ แต่ไม่ถือว่ารุนแรงค่ะ
มาให้กำลังใจคะ
ตอนนี้นำลดแล้วใช่ไหมคะ
-สวัสดีค่ะ ท่านเกษตรยะลา
-ขอบคุณค่ะ
และขอโทษที่ล่าช้า
-สบายดีนะคะ
-ครูต้อยหลีกไม่พ้นค่ะ อิอิ
-พยายามลิงค์กับหลายๆ องค์กร เพื่อร่วมแรงกันปลูกป่าค่ะ
-ยะลา ปลูกต้นอะไรมากที่สุดคะ
-น้องนัดจ้า ครูต้อยไม่ต้องการให้น้ำท่วมเลย
-มันมิได้หมายถึงการวางระบบท่อระบายนาที่ไม่ได้มาตราฐานนะคะ
-ครูต้อยเชื่อว่าเป็นการบอกเหตุอย่างหนึ่ง ที่มิใช่รางสังหรณ์
-แต่เป็นเรื่องจริง
-โรงเรียนน้องนัดอยู่ที่ไหนคะ
-ปัญหาธรรมชาติ จะไม่เกิดขึ้น
-หากประชาชน รู้และเข้าใจ +ตระหนัก และเสียสละผลประโยชน์
-แต่มันเป็นเรื่องที่เพ้อฝัน ทุกคนต้องกิน ปัจจัยพื้นฐานที่จำเป็นยังคง
บังคับให้เกิดความไม่สมดุลย์ทางความคิดได้เสมอ
-ขอบคุณน้องนัดค่ะ
-พี่อยากเห็นสภาพโรงเรียนของน้องนัดจังเลย
-มีอะไรเราจะได้ถึงกัน นะคะ
-สวัสดีคะ น้องประกาย
-ครูพี่ต้อยไปปรายมา สนุกมากค่ะ
-ผิดเป้าหมายนิดหน่อยตรงที่ ตั้งใจเอาเสื้อผ้าไปมอบให้ชาวเขา
-แต่ไปเจอศูนย์รับบริจาดที่แม่สะเรียง เลยมอบให้เขาช่วยจัดการให้
-วิ่งขึ้นแม่ฮ่องสอนแบบเบาตัว พิชิตโค้งแบบสะใจ ไม่อ๊วก ไม่หลับ
-ถึงปราย ผ่านโรงเรียนอนุบาล ปราย ไม่มีที่ให้นอน ออกมานอน
รีสอรท์ ก่อนตีรถไปเชียงราย
-หลายวันเลย...หยุดยาวค่ะ
-พรุ่งนี้ต้องไปเป็นกรรมการจัดแข่งขันคัดเลือกเด็กที่มีความสามารถ ทางภาษาอังกฤษไปร่วมงานระดับภาคที่ สุพรรณค่ะ
-วันศุกร์จึงเข้าโรงเรียน
-ที่โรงเรียนน้ำก็ลดๆ ขึ้นๆ แบบนี้แหละค่ะ
-ก็มันใกล้ทะเล ห่างกันประมาณ 7-8 กิโล แต่มีคลองผ่าน ลงทะเลได้ ค่ะ น้ำทะเลขึ้นลงมาตามลำคลอง เพื่อให้เกษตกรได้นำไปเลี้ยงกุ้ง ทำนาเกลือ วันไหนน้ำมามากก็ท่วม บางบ่อกุ้ง ก็เสียหาย
ก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ เพียงแต่มันถี่มากไปหน่อย และมีแนวโน้มว่า จะถี่มากขึ้น หากการปลูกป่า ซ่อมแซมป่าชายเลน ยังล่าช้าอยู่ค่ะ
-ที่น่าเป็นห่วงก็คือการตักหน้าดินออกไปขาย อย่างไม่รู้จบ ไม่แน่ใจว่าดินทรุดลงทั้งผืนหรือไม่
-ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- เข้าใจว่า....มาช้าไปหน่อย
- แต่ก็มาให้กำลังใจคุณครูและเด็กๆค่ะ
- สู้ๆนะคะ
- อย่าเพิ่งท้อค่ะ....หลังฝนซา....เราจะเจอวันที่ฟ้าสดใสน่ะค่ะ
