11. เมื่อมีโอกาส...ได้พบ "จิตแพทย์"

เด็กแสดงความก้าวร้าว หมายถึง "เขากำลังกลัว"

              ผู้เขียนมีโอกาสได้เข้าร่วมการอบรมโครงการพัฒนาเครือข่ายครูเพื่อป้องกันดูแลปัญหาความรุนแรงในเด็กและเยาวชน จังหวัดเลย ปี 2551 ณ โรงพยาบาลเลย อำเภอเมือง จังหวัดเลย ระหว่างวันที่ 17-18 พฤศจิกายน 2551 โดยมีวิทยากรจากหน่วยงานต่างๆ เกี่ยวข้องมาให้ความรู้เกี่ยวกับปัญหาความรุนแรงในเด็กและเยาวชน จังหวัดเลย

               งานนี้มีวิทยากรที่ทรงความรู้ ทั้งจาก ผู้ว่าราชการจังหวัดเลย งานศาลคดีเด็กและครอบครัวจังหวัดเลย สำนักงานอัยการจังหวัดเลย สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดเลย สำนักงานคุมประพฤติจังหวัดเลย สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลย และจิตแพทย์จากโรงพยาบาลจิตเวชเลยราชนครินทร์ ซึ่งมาให้ความรู้และเปิดวิสัยทัศน์ในงานด้านต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงในเด็กและเยาวชน ที่เกิดขึ้นในจังหวัดเลย

                นอกจากนี้  สิ่งที่ผู้เขียนประทับใจ คือ การได้พบกับจิตแพทย์ (พญ.ปริยสุทธิ์ อินทสุวรรณ) และนักการศึกษาพิเศษ          (ยุรตรี แตงชุ่ม) จากโรงพยาบาลจิตเวชขอนแก่นราชนครินทร์  ที่ได้มาให้ความรู้  และเสริมสร้างทัศนคติที่ดีต่อการช่วยเหลือ     นักเรียนมากขึ้น โดยมีคำกล่าวที่ผู้เขียนยังคงตรึงอยู่ในความทรงจำและความรู้สึก คือ เด็กที่แสดงความก้าวร้าว หมายถึง “เขากำลังกลัว”

                 มีหลายครั้งที่ผู้เขียนกำลังสอนเด็กหรือทำงานในโรงเรียน และเห็นเด็กแสดงความก้าวร้าว ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา หรืออารมณ์ ต่อผู้อื่น รวมทั้งบางครั้งอาจเป็นกับตัวผู้เขียนเอง ซึ่งต้องยอมรับว่าพฤติกรรมเหล่านี้ที่เด็กแสดงออก อาจทำให้เรารู้สึกมีทัศนคติทางลบกับเด็กได้ในทันที แม้ว่าผู้เขียนจะมีความรู้และมีการศึกษาทางด้านจิตวิทยาในระดับมหาบัณฑิตก็ตาม การไม่เท่าทันอารมณ์ของตนในบางครั้งก็ทำให้เกิดอคติขึ้นได้

                 ครั้งนี้มีโอกาสได้ตอบคำถามวิทยากรหนึ่งคำถาม คือ ถ้าเราเจอเด็กนักเรียนกำลังสูบบุหรี่คำแรกที่เราจะพูดคืออะไร...   ผู้เขียนคิดทบทวนอยู่นาน...จนจิตแพทย์ต้องถามซ้ำ...ผู้เขียนตอบว่า “คิดว่าการสูบบุหรี่ทำให้ชีวิตดีขึ้นไหม?” จิตแพทย์ยิ้ม แล้วตอบผู้เขียนว่า “นั่นเพราะครูคิดมากและคิดแทนเด็ก”...ผู้เขียนฟังคำตอบแล้วอึ้ง...^_^ สงสัยว่าตนเองจะคิดมากจริงๆ...

                  นั่นเอง คือ สิ่งที่ผู้เขียนได้เรียนรู้ในการมาร่วมการอบรมฯ ครั้งนี้ “จงอย่าคิดแทนคนอื่น ให้คนอื่นคิดบ้าง และหยุดฟังความคิดของเขา อย่างมีสติ” เท่านี้เอง...นี่คือจุดเริ่มต้นที่ดีในการแก้ปัญหาทุกอย่างให้ดีขึ้น...

"...จงอยู่อย่างมีสติ...และเผื่อแผ่ความมีสติแก่ผู้อื่น..."