ช่วงนี้มักได้ยินได้ฟังการพูดคุยกันถึงเรื่องวิจัยกันหนาหูมากขึ้น ทั้งในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับอุดมศึกษา ซึ่งก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีอย่างยิ่ง และยื่งตัวบ่งชี้มาตรฐานคุณภาพการศึกษาในระดับอุดมศึกษาทั้งภายใน (สกอ) และภายนอก (สมศ) ก็เรียกร้องต้องการผลงานวิจัยด้วยแล้วก็ยิ่งส่งผลให้เกิดการตื่นตัวในระดับหนึ่ง
ทั้งหลายทั้งปวงก็เป็นแนวโน้มที่น่าสนใจมากๆครับ ถ้าว่ากันตามแนวคิดทฤษฎีแล้วจะส่งผลดีอย่างมากต่อการจัดการศึกษาไม่เฉพาะในระดับอุดมศึกษาเท่านั้นแต่จะขยายวงลงไปยังการศึกษาระดับขั้นพื้นฐานรวมถึงการศึกษาอื่นๆ และรวมถึงมิติด้านสังคม วัฒนธรรม เศรษฐกิจ การเมืองและบริบทต่างๆที่เกี่ยวข้อง
แต่...ความเป็นจริงเป็นเช่นนั้นจริงหรือ? นี่อาจจะเป็นโจทย์ที่น่าสนใจไม่น้อยทีเดียว
ไม่แน่ใจว่าได้มีท่านใดได้ทำวิจัย (วิจัยการทำวิจัย) สำรวจ ตรวจสอบ ผลที่เกิดขึ้นจากการที่อาจารย์ทำวิจัยหรือไม่? ว่า นักศึกษา กระบวนการจัดการเรียนการสอน สาขาวิชา คณะที่สาขาวิชานั้นๆสังกัด มหาวิทยาลัย และหรือสังคมที่ผลงานวิจัยนั้นเกี่ยวข้องได้รับอานิสงค์จากการวิจัยมากน้อยเพียงไร? แค่ใหน? อย่างไร?
และรวมถึงปัญหาที่เกิดมีขึ้นตลอดเวลาในมิติต่างๆทั้งในห้องเรียน ในกระบวนการทั้งหมดของการหล่อหลอมนักศึกษา เครื่องไม้เครื่องมือที่ประสิทธิประสาทให้กับนักศึกษาเพื่อนำออกไปใช้ในสนามของการทำงานมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลแค่ใหน?เพียงไร? และรวมถึง นักศึกษาในฐานะที่เป็นผลิตผลของมหาวิทยาลัย เป็นProducts ที่เป็นที่ต้องการของตลาดหรือไม่? อย่างไร? แค่ใหน?
และในระดับหน่วยงานที่มีอาจารย์ทำวิจัยได้ก่อให้เกิดผลดี ได้ช่วยให้เกิดการแก้ปัญหา และได้ช่วยพัฒนากระบวนการทำงานต่างๆอย่างไร?
เหล่านี้เป็นบันทึกข้อสงสัยของตัวเองครับ
ผมคิดเอาเองว่า "ถ้าอาจารย์ทำวิจัยมากๆนี่น่าจะดีไม่น้อย เพราะด้วยความเป็นนักวิจัย หรือกระบวนการวิจัยได้ซึมซับเข้าไปในชีวิต จะทำให้อาจารย์ที่ทำวิจัย หยิบเอาสิ่งเหล่านั้นมาใช้แก้ปัญหาในการจัดการเรียนการสอนในแต่ละวันโดยอัตโนมัติ ซึ่งเมื่อทำไปก็จะคลี่คลายทีละปัญหา ทีละเรื่อง ทีละประเด็น ซึ่งเด็กนักเรียนนักศึกษาจะได้ประโยชน์ตรงนี้รวมถึงสถาบันที่อาจารย์ท่านนั้นๆสังกัดอยู่ด้วย"
แต่ไม่รู้ว่าผมคิดถูกหรือเปล่า???
ขอบคุณค่ะ ที่ช่วยเพิ่ม เชื้อฟืนให้
ทำวิจัยคิดว่าจะทำให้ครูอาจารย์มีความรู้แน่นหนายิ่งขึ้น
แต่ก็กลัวเหมือนกัน..
..กลัวว่า.. ที่ทำวิจัยเพราะต้องการสร้างผลงาน เพื่อผล..ง
แล้วเนื้อหาวิจัย ไม่ค่อยสนใจเท่าไรหลังจากนั้น
..งานวิจัยที่ทำกัน ยากมากที่จะตายตัว.. เมื่อกาลเวลาผ่านใหม่ ต้องทำวิจัยใหม่
ส่วนวิจัยที่มุ่งสู่สิ่งที่สามารถอ้างอิงได้ตลอดนั้น พักนี้ไม่ค่อยนิยม..(ว่ากันว่าไม่ค่อยมีคนให้เงิน) เช่น วิจัยสืบค้นความรู้ ความเข้าใจ และปฎิบัติจา อัลกุรอานและอัลหะดีษ...
และรวมถึงปัญหาที่เกิดมีขึ้นตลอดเวลาในมิติต่างๆทั้งในห้องเรียน ในกระบวนการทั้งหมดของการหล่อหลอมนักศึกษา เครื่องไม้เครื่องมือที่ประสิทธิประสาทให้กับนักศึกษาเพื่อนำออกไปใช้ในสนามของการทำงานมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลแค่ใหน?เพียงไร? และรวมถึง นักศึกษาในฐานะที่เป็นผลิตผลของมหาวิทยาลัย เป็นProducts ที่เป็นที่ต้องการของตลาดหรือไม่? อย่างไร? แค่ใหน?
และในระดับหน่วยงานที่มีอาจารย์ทำวิจัยได้ก่อให้เกิดผลดี ได้ช่วยให้เกิดการแก้ปัญหา และได้ช่วยพัฒนากระบวนการทำงานต่างๆอย่างไร?"
เพราะกลัวอย่างที่อาจารย์Ibm ครูปอเนาะ ได้ให้ข้อสังเกตไว้คือ "..กลัวว่า.. ที่ทำวิจัยเพราะต้องการสร้างผลงาน เพื่อผล..งานแล้วเนื้อหาวิจัย ไม่ค่อยสนใจเท่าไรหลังจากนั้น"
เพราะเท่าที่ทราบก็คือ สำหรับนักวิจัยเมื่อทำวิจัยเสร็จแล้วก็คือเสร็จ ส่วนการนำผลวิจัยไปใช้นั้นเป็นอีกส่วน หรือเป็นคนอื่น
ซึ่งก็น่าเสียดายมากครับ
สวัสดีครับ ผมเป็นคนหนึ่งที่สนใจอิสลามศึกษา เทอมที่แล้วผมสอนเรื่องของการจัดการศึกษาโดยศาสนา พุทธ คริสตร์ อิสลาม เพิ่งเข้ามาในเว็บนี้มีความรู้เรื่องอิสลามน่าสนใจหลายเรื่อง
สลาม อ. อาลัม