เรื่องที่ (๓๖) ขนมปังหัวกะโหลก

 

เรื่องที่ (๓๖)  ขนมปังหัวกะโหลก

 

สามีภรรยาคู่หนึ่ง  ฉลองชีวิตแต่งงานอยู่ร่วมกันมาห้าสิบปี...

วันครบรอบแต่งงานห้าสิบปีทอง

ทั้งสองมีงานเลี้ยงใหญ่ ในห้องจัดเลี้ยงกับลูก ๆ หลาน ๆ

และญาติมิตรมากมาย

เมื่อในที่สุดทั้งคู่กลับมาถึงบ้าน จากงานฉลองที่จัดเพื่อคนทั้งสองแล้ว

ต่างก็รู้สึกเหนื่อยและเป็นสุขที่ได้อยู่ในบ้านที่เงียบสงบอีกครั้ง

ทั้งสามีภรรยาวุ่นวายกับทุกคนทั้งวัน และตื่นเต้นกับงานใหญ่

จนต่างฝ่ายต่างไม่ได้รับประทานอะไรมากตลอดวันหรือแม้แต่ในตอนค่ำ

ดังนั้น ก่อนเข้านอน ทั้งคู่จึงตัดสินใจที่จะรับประทานของเบา ๆ เป็นขนมปังอบเองทาเนย

เมื่อนั่งลงที่โต๊ะในครัว สามีหยิบขนมปังปอนด์ใหม่ออกมา

และส่งหัวกะโหลกให้กับผู้เป็นภรรยาของเขามานานห้าสิบปี

เธอเกิดอาการโกรธปึงปังขึ้นมาในทันใด  เธอตะโกนใส่เขาว่า

“ห้าสิบปีเต็ม ที่เธอโยนหัวกะโหลกขนมปังใส่ฉัน

ฉันจะไม่รับจากเธออีกต่อไปแล้ว  เธอไม่เคยจะใส่ใจว่าฉันชอบอะไรเลยสักนิดเดียว”

เธอพร่ำสาดความโกรธต่อไปยืดยาว  ที่ล้วนจุดระเบิดจากการที่เขาส่งขนมปังส่วนหัวกะโหลกให้

เขานั่งนิ่งด้วยความประหลาดใจเต็มที่จากสิ่งที่เขาได้ยิน

เมื่อในที่สุด  เธอพูดจบ เขาก็พูดกับเธอค่อย ๆ ว่า

“แต่ที่รัก ขนมปังส่วนกะโหลก เป็นส่วนที่ผมชอบมากที่สุด”

 

บันทึกหลังเรื่องเล่า

๑.     เวลาห้าสิบปีช่วยอะไรได้ หากไม่เข้าใจกัน

๒.   ขณะนี้คุณกำลังเข้าใจใครผิดอยู่หรือเปล่า