อยากฟ้อง..ผอ..


“คนแบบนี้..อีกไม่นาน..ก็สูญพันธ์. เจ๊..”.

ในชั่วครึ่งชีวิตของการทำงานพยาบาล ผู้เขียนไม่ปฏิเสธว่าเคยถูกขู่จะฟ้อง..อย่างเมื่อเร็วๆนี้..วันที่ 15 ของเดือน..ตอนเย็นของวันอาทิตย์ค่ะ..มีญาติอายุประมาณ  25 -30 ปี ซึ่งเป็นหลานของผู้ป่วยมาขอใบรับรองแพทย์เพื่อจะนำไปขอเลื่อนการขึ้นศาลของผู้ป่วยในวันที่ 20 ของเดือนนั้น..ขณะนั้นผู้ป่วยรู้สึกตัวดี  ถูกงูกัดที่เท้า แผลใหญ่พอสมควร..แต่ถ้าถามว่า..ไปศาลได้มั๊ย..อีก 5 วันไปได้แน่นอนค่ะ..อย่างไรก็ตามเมื่อเป็นความประสงค์ของผู้ป่วยและครอบครัวเราจัดให้ค่ะ..แต่ขอให้ญาติมารับพรุ่งนี้(วันจันทร์)นะคะ..ท่านสวนกลับทันทีว่า ขอเดี๋ยวนี้..!!! ถ้าไม่ได้ขอคุยกับ ผอ.หน่อย!!! ขณะพูดก็ยืนมือกอดอก..อยู่ตรงนั้น..!!ถ้าเป็นใบรับรองพยาบาล..ผู้เขียนจะรีบเขียนให้ทันทีเลยค่ะ..กลัว.!!!

        การออกใบรับรองแพทย์นั้นโดยปกติญาติต้องมาแจ้งล่วงหน้าก่อนค่ะ..อย่างไรก็ตามถ้ามีเหตุผลจำเป็นเร่งด่วนเราบริการให้ได้ค่ะ..แต่ในเหตุการณ์เช่นนั้นผู้เขียนรู้สีกอึดอัดที่จะคุยถึงเหตุผลที่ต้องเอาเดี๋ยวนี้..จึงเลี่ยงไปคุยกับสามีของผู้ป่วยแทน..เพื่อจะได้รายงานแพทย์ว่าทำไมต้องมาเขียนเดี๋ยวนี้!!เช่นกัน..ทันทีที่สามีผู้ป่วยท่านทราบเรื่อง..ท่านเอ็ดตะโรหลานชายใหญ่เลยค่ะ..โอโห..มมม.งงง..ทำได้ยังไง..ไปที่ไหนไปข่มขู่เขาตลอด..มีปัญหาตลอด..เนี่ยก็เพิ่งไปเคลียร์กับตำรวจมา..คดียังไม่เสร็จเลย...พ่อมันก็ปวดหัวตลอด..ใบรับรองแพทย์เอาเมื่อไหร่ก็ได้..หมอที่นี่เขาดูแลดี..หายป่วยแล้วจะไปจัดการให้..เป็นชุด !!!.คนละอารมณ์..คนละความต้องการกันเลยทีเดียวค่ะ..(งานนี้ผู้เขียนไม่ได้ฟ้องใครนะ..)  หลังจากถูกญาติผู้ใหญ่อบรมไปแล้ว..เราค่อยคุยกันรู้เรื่องมากขึ้น..เขาบอกกับผู้เขียนว่า  ผมขอโทษ..เพื่อนผมมันแนะนำมาว่า ถ้ามัน(รพ.)..ไม่ให้(ใบรับรองแพทย์)..ให้มึงมองหาตู้ร้องเรียนเลย..หรือไม่ก็ขอคุยกับ ผอ...

 ค่ะ...ปัจจุบันอาชีพการทำงานบริการประชาชนอย่างเรา-ท่าน..ต้องเผชิญกับเหตุการณ์เช่นนี้อยู่เนืองๆ..ถ้าเอามาเป็นอารมณ์จะหดหู่..ห่อเหี่ยว..ในการทำงานค่ะ..ให้คิดถึงคำพูดที่ดีๆของอีกหลายๆคนเข้าไว้..อ้อ..พอเขียนถึงตรงนี้ผู้เขียนนึกถึงคำพูดของน้องชายแท้ๆซึ่งทำงานที่บริษัท TOT ขึ้นมาทันทีว่า คนแบบนี้..อีกไม่นาน..ก็สูญพันธ์. เจ๊... . เอิ๊กกๆๆๆ...ไปออกกำลังกายสักครู่..เดี๋ยวกลับมาค่ะ..

หมายเลขบันทึก: 223600เขียนเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2008 17:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 03:26 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (34)

เจริญพร โยมลดา

การที่จะทำให้ผู้อื่นพอใจไปทั้งหมดนั้น

นับว่ายากมาก อาตมายังโดนญาติโยมว่า

ลำเอียงเพราะเห็นว่าเขารวย เราจน

จึงไม่รับกิจนิมนต์ อาตมาวางหลักว่า

รับผู้ที่มานิมนต์ก่อนไม่ว่าผู้นั้นจะรวยหรือจน

เอาตามคิวตามลำดับกัน ซึ่งปฏิบัติอย่างนี้มาตลอด

 

เจริญพร

  • ธุ คุณลดาค่ะ..

ทำให้นึกถึงตัวเอง  เพราะครั้งหนึ่งเจ้านายเคยบ่นว่า "คนเขาฟ้องว่าเด็กที่ออฟฟิศหน้าบึ้ง  ไม่รับแขก...."

แป่ว..ว..ว  เงียบค่ะ  ไม่เถียง   ทำหน้าเฉยๆ  ไม่สนใจ  ฮ่าๆๆ

P  นมัสการพระคุณเจ้า..พระปลัด

 

  • ไม่มากหรอกเจ้าค่ะ..
  • บันทึกไว้อ่านเตือนตัวเองค่ะ..
  • สาธุ..

P  สวัสดีค่ะ..เนปาลี..คนสวย

 

  • บอกเขาไปเลย..ถึงจะบึ้งก็สวยนะ..
  • แต่ถ้ายิ้มได้..โลกนี้จะสวยงามและสดใส..คนรอบข้างจะมีความสุขค่ะ..ยิ้มน้อยๆก็ได้..อมภูมินิดนึง
  • น่านะ..

 

  • เป็นกำลังใจให้นะคะ
  • ครูวรางค์ภรณ์เป็นคนป่วย แต่ที่พบทั้งคุณหมอ คุณพยาบาล เจ้าหน้าที่ ดีทุกคนเลย...ดีจนรู้สึกเกรงใจ...
  • ยอมรับว่ายกมือไหว้ขอบคุณเด็กรุ่นลูกรุ่นหลานด้วยความเต็มใจทุกครั้ง...
  • แต่ก็ยอมรับว่าคนประเภทนี้ยังมีอีกเยอะ ประเภทที่ว่า ...มึงไม่รู้หรือกูลูกใคร....(ขออภัยที่ใช้ภาษาตรงตัวไปหน่อย)
  • ภาวนาให้สูญพันธุ์เร็ว ๆ เช่นกัน

 

  • ใช่แล้วค่ะคุรพี่
  • ถ้าเราเอาคำพูดผู้รับบริการมาใส่ใจเราหมด
  • รับรองเราเครียดแน่ๆ
  • บางเรื่องก็ต้องปล่อยไปตามน้ำบ้าง
  • ขอบคุณสำหรับแนวคิดดีๆ
  • รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
  • อากาศเปลี่ยนแปลงมากช่วงนี้

มาอ่านแล้ว บันทึกความคิดเห็นไม่ได้ Net ที่คณะไม่ดี ช้ามาก ๆ

มาอ่านใหม่ที่บ้านคะ

มาเยี่ยมครับ

ใจเย็นๆๆๆ

อิอิ

ผมคิดว่า หากเป็น รพ.ใหญ่ มีแพทย์เวรออกตรวจ เราควรให้ใบรับรองแพทย์ ไปเลย ไม่ควรให้มารอ ติดต่อขอรับพรุ่งนี้ ควรออกให้ผป.ไปเลย

สวัสดีค่ะ พี่ลดา... ถือว่าช่วยแบ่งเบาทุกข์ ให้เขานะคะ สติๆๆๆๆๆๆ อย่าโกรธ ค่ะ ใจเย็นไว้โยมมมมมมม อิอิ

แวะมาให้กำลังใจ ครับ ผมเป็นอีกคนที่ทำงานบริการประชาชนเคยเจอหลายรูปแบบเหมือนกันครับ ขอให้กำลังใจ สู้ๆๆครับ

สวัสดีครับคุณลดา  ก็น่าเห็นผู้ที่ทำงานใน รพ....บางครั้งก็ต้อง แผ่เมตตาให้กันบ้างนะครับ   สัพเพ สัตตา  อะเวราโหนตุ.......

P  สวัสดีค่ะคุณรพี.. รพี กวีข้างถนน

 

  • ขอบคุณที่แวะมาค่ะ..
  • เมื่อวานแวะไปหาแต่ Net หลุดค่ะ..ก็นอนสิคะ
  • เดี๋ยวแวะไปค่ะ

 

P  สวัสดีค่ะครู. คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน

 

  • ทุกวันนี้โดยส่วนใหญ่ผู้ใช้บริการน่ารักเยอะค่ะ..
  • มีบ้างที่มาแบบ.. มึงไม่รู้หรือกูลูกใคร..แล้วก็กลับไปแบบไม่มีใครรู้..ค่ะครู.(ขนาดพ่อตัวเองยังไม่รู้...)
  • ขอบคุณที่เข้าใจค่ะ..

 

P  สวัสดีค่ะคุณ มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)

 

  • อันคนเราหญิง-ชายทั้งหลายแหล่..ล้วนมีดีมีแย่อยู่พอๆกันค่ะ..
  • ขอบคุณที่แวะมาหาค่ะ

 

P  สวัสดีค่ะพี่ไก่....

 

  • Net ที่บ้านก็ติดๆหลุดๆ..ค่ะพี่..อากาศดี..ก็นอนซ๊า
  • เดี๋ยวแวะไปหาค่ะ..

P  สวัสดีครูโย่ง...

 

  • ใจเย็นอยู่แล้ว...เย็นจนหนาววววว..เลยหละ
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะ.

P  ยินดีต้อนรับค่ะหมอ...วีรพัฒน์ เงาธรรมทรรศน์

 

  • สงสัยเพื่อนคนนี้แน่เลยที่แนะนำ..เอิ๊กกๆๆๆๆ
  • บอกหมอคนอื่นๆให้ด้วยนะค่ะ..
  • ขอบคุณค่ะ...

P  สวัสดีค่ะพอลล่า..

 

  • ไม่โกรธค่ะ..ไม่โกรธธธ..
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ..

P  สวัสดีครับหนุ่มไฮโซ..หนุ่มโลโซ

 

  • ดิฉันก็เจอเกือบทุกรูปแบบค่ะ..แต่แบบนี้ไม่อยากเจอ..ขอบอกค่ะ
  • กำลังใจดีค่ะ..สู้สู้..ยังเหลืออีกหลายปี..เอิ๊กกๆ

 P  สวัสดีค่ะ หนุ่ม กร

 

สัพเพ สัตตา  อะเวราโหนตุ..สัตย์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม..แม่นบ่หละ..

ข่อยบ่เก่งธรรมะเด้อ..แปลมานำแน..

คิดฮอดอยู่เด้อ..คิดฮอดเจ้าหลาย..

 

 

สวัสดีค่ะ

  • เขาอาจเป็นผู้ป่วยทางจิต..ประเภทหนึ่ง
  • คนแบบนี้ควร..สงสารค่ะ

P  สวัสดีค่ะครูคิม...

 

  • นึกว่าหายไปเก็บเห็ดมา...
  • ถ้าไม่ใช่ก็เกือบแล้วละค่ะ..
  • คนแบบนี้น่าสงสารจริงๆค่ะ..ยิ่งเห็นท่าทาง..ยิ่งน่าสงสาร..
  • ขอบคุณที่เข้าใจค่ะ..

  เขามาเป็นครูทดสอบ "สติ" ครับ

P  สวัสดีค่ะท่าน...small man~natadee

 

  • ขอบคุณที่เข้ามาชี้แนะค่ะ..
  • เป็นเช่นนั้นจริงๆ...แต่อย่ามาบ่อยนะคะ..
  • สติ ไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไหร่ค่ะ...
  • เดี๋ยวแวะไปค่ะ...

P  สวัสดีค่ะท่านครูบา...

 

  • ขอบคุณท่านครูบาที่เข้าใจค่ะ..
  • ขอบคุณที่มาชี้แนะค่ะ..

P  สวัสดีตอนเช้าครับ..คนพลัดถิ่น~natachoei(หน้าตาเฉย)

 

  • ช่วงนี้..ดีทุกวัน..ครับผม..
  • ดูแลใจตัวเองนะ..อย่างอื่นพี่ไม่ห่วง..หึหึ..

จริงค่ะ วันก่อนดิฉันไปเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาล ก็มีสาวกินเป็ดม่วงนอนเตียงข้างๆ ทำให้ดิฉันไม่กล้าเอาเป็ดเข้าบ้านอีกเลย

เอ้าเม้นคนละบันทึกจ้ะที่รัก..คุณนภา ปาสิกเทพย์

ก็น่าเห็นใจนะคะ...เจอกับคนหลายพ่อ..พันแม่...แต่เห็นใจทั้งผู้ให้บริการ และผู้รับบริการ เพราะ...ต้องเสี่ยงเหมือนกันว่าจะเจออะไรในวันนั้น...แต่เดี๋ยวนี้คนของรัฐก็มีระบบบริหารจัดการอารมณ์ที่ดี เกือบเยี่ยมแล้วค่ะ เสียแต่ว่า คนป่วยก็เยอะ แต่เจ้าหน้าที่น้อย นี่สิ ...อาจทำให้อารมณ์เพี้ยนไปบ้างก็น่าจะพอให้อภัย แต่ผู้ใช้บริการนี่สิ...แหม..มาให้เค้าช่วยรักษาแทนที่จะทำตัวให้น่ารัก กลับทำตัวน่าเกลียด แต่ถ้าคิดเชิงบวก ก็คิดว่า แกถูกแค่งูกัดก็จริง ไม่มีวันก็หาย แต่ "โรคจิต" ที่แกเป็นมีนรักษาไม่ได้หรอก .. อภัยให้แกเตอะ....

P  สวัสดีค่ะคุณ ดุจดาว ทิพย์มาตย์

 

  • เป็นสถานการณ์ที่ผู้ให้บริการทุกคนต้องตระหนักและระมัดระวังตลอดเวลาอยู่แล้วค่ะ..เพียงแต่ว่า ณ ตอนนั้น..จะแก้ไขยังไง..
  • ขอบคุณที่เห็นใจและเข้าใจค่ะ..
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท