ในชั่วครึ่งชีวิตของการทำงานพยาบาล ผู้เขียนไม่ปฏิเสธว่าเคยถูกขู่จะฟ้อง..อย่างเมื่อเร็วๆนี้..วันที่ 15 ของเดือน..ตอนเย็นของวันอาทิตย์ค่ะ..มีญาติอายุประมาณ 25 -30 ปี ซึ่งเป็นหลานของผู้ป่วยมาขอใบรับรองแพทย์เพื่อจะนำไปขอเลื่อนการขึ้นศาลของผู้ป่วยในวันที่ 20 ของเดือนนั้น..ขณะนั้นผู้ป่วยรู้สึกตัวดี ถูกงูกัดที่เท้า แผลใหญ่พอสมควร..แต่ถ้าถามว่า..ไปศาลได้มั๊ย..อีก 5 วันไปได้แน่นอนค่ะ..อย่างไรก็ตามเมื่อเป็นความประสงค์ของผู้ป่วยและครอบครัวเราจัดให้ค่ะ..แต่ขอให้ญาติมารับพรุ่งนี้(วันจันทร์)นะคะ..ท่านสวนกลับทันทีว่า “ขอเดี๋ยวนี้..!!! ถ้าไม่ได้ขอคุยกับ ผอ.”หน่อย!!! ขณะพูดก็ยืนมือกอดอก..อยู่ตรงนั้น..!!ถ้าเป็นใบรับรองพยาบาล..ผู้เขียนจะรีบเขียนให้ทันทีเลยค่ะ..กลัว.!!!
การออกใบรับรองแพทย์นั้นโดยปกติญาติต้องมาแจ้งล่วงหน้าก่อนค่ะ..อย่างไรก็ตามถ้ามีเหตุผลจำเป็นเร่งด่วนเราบริการให้ได้ค่ะ..แต่ในเหตุการณ์เช่นนั้นผู้เขียนรู้สีกอึดอัดที่จะคุยถึงเหตุผลที่ต้องเอาเดี๋ยวนี้..จึงเลี่ยงไปคุยกับสามีของผู้ป่วยแทน..เพื่อจะได้รายงานแพทย์ว่าทำไมต้องมาเขียนเดี๋ยวนี้!!เช่นกัน..ทันทีที่สามีผู้ป่วยท่านทราบเรื่อง..ท่านเอ็ดตะโรหลานชายใหญ่เลยค่ะ..โอโห..มมม.งงง..ทำได้ยังไง..ไปที่ไหนไปข่มขู่เขาตลอด..มีปัญหาตลอด..เนี่ยก็เพิ่งไปเคลียร์กับตำรวจมา..คดียังไม่เสร็จเลย...พ่อมันก็ปวดหัวตลอด..ใบรับรองแพทย์เอาเมื่อไหร่ก็ได้..หมอที่นี่เขาดูแลดี..หายป่วยแล้วจะไปจัดการให้..เป็นชุด !!!.คนละอารมณ์..คนละความต้องการกันเลยทีเดียวค่ะ..(งานนี้ผู้เขียนไม่ได้ฟ้องใครนะ..) หลังจากถูกญาติผู้ใหญ่อบรมไปแล้ว..เราค่อยคุยกันรู้เรื่องมากขึ้น..เขาบอกกับผู้เขียนว่า “ผมขอโทษ..เพื่อนผมมันแนะนำมาว่า ถ้ามัน(รพ.)..ไม่ให้(ใบรับรองแพทย์)..ให้มึงมองหาตู้ร้องเรียนเลย..หรือไม่ก็ขอคุยกับ ผอ...”
ค่ะ...ปัจจุบันอาชีพการทำงานบริการประชาชนอย่างเรา-ท่าน..ต้องเผชิญกับเหตุการณ์เช่นนี้อยู่เนืองๆ..ถ้าเอามาเป็นอารมณ์จะหดหู่..ห่อเหี่ยว..ในการทำงานค่ะ..ให้คิดถึงคำพูดที่ดีๆของอีกหลายๆคนเข้าไว้..อ้อ..พอเขียนถึงตรงนี้ผู้เขียนนึกถึงคำพูดของน้องชายแท้ๆซึ่งทำงานที่บริษัท TOT ขึ้นมาทันทีว่า “คนแบบนี้..อีกไม่นาน..ก็สูญพันธ์. เจ๊..”. . เอิ๊กกๆๆๆ...ไปออกกำลังกายสักครู่..เดี๋ยวกลับมาค่ะ..
เจริญพร โยมลดา
การที่จะทำให้ผู้อื่นพอใจไปทั้งหมดนั้น
นับว่ายากมาก อาตมายังโดนญาติโยมว่า
ลำเอียงเพราะเห็นว่าเขารวย เราจน
จึงไม่รับกิจนิมนต์ อาตมาวางหลักว่า
รับผู้ที่มานิมนต์ก่อนไม่ว่าผู้นั้นจะรวยหรือจน
เอาตามคิวตามลำดับกัน ซึ่งปฏิบัติอย่างนี้มาตลอด
เจริญพร
ทำให้นึกถึงตัวเอง เพราะครั้งหนึ่งเจ้านายเคยบ่นว่า "คนเขาฟ้องว่าเด็กที่ออฟฟิศหน้าบึ้ง ไม่รับแขก...."
แป่ว..ว..ว เงียบค่ะ ไม่เถียง ทำหน้าเฉยๆ ไม่สนใจ ฮ่าๆๆ
นมัสการพระคุณเจ้า..พระปลัด
สวัสดีค่ะ..เนปาลี..คนสวย
มาอ่านแล้ว บันทึกความคิดเห็นไม่ได้ Net ที่คณะไม่ดี ช้ามาก ๆ
มาอ่านใหม่ที่บ้านคะ
มาเยี่ยมครับ
ใจเย็นๆๆๆ
อิอิ
ผมคิดว่า หากเป็น รพ.ใหญ่ มีแพทย์เวรออกตรวจ เราควรให้ใบรับรองแพทย์ ไปเลย ไม่ควรให้มารอ ติดต่อขอรับพรุ่งนี้ ควรออกให้ผป.ไปเลย
สวัสดีค่ะ พี่ลดา... ถือว่าช่วยแบ่งเบาทุกข์ ให้เขานะคะ สติๆๆๆๆๆๆ อย่าโกรธ ค่ะ ใจเย็นไว้โยมมมมมมม อิอิ
แวะมาให้กำลังใจ ครับ ผมเป็นอีกคนที่ทำงานบริการประชาชนเคยเจอหลายรูปแบบเหมือนกันครับ ขอให้กำลังใจ สู้ๆๆครับ
สวัสดีครับคุณลดา ก็น่าเห็นผู้ที่ทำงานใน รพ....บางครั้งก็ต้อง แผ่เมตตาให้กันบ้างนะครับ สัพเพ สัตตา อะเวราโหนตุ.......
สวัสดีค่ะคุณรพี.. รพี กวีข้างถนน
สวัสดีค่ะครู. คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
สวัสดีค่ะคุณ มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
สวัสดีค่ะพี่ไก่....
สวัสดีครูโย่ง...
ยินดีต้อนรับค่ะหมอ...วีรพัฒน์ เงาธรรมทรรศน์
สวัสดีค่ะพอลล่า..
สวัสดีครับหนุ่มไฮโซ..หนุ่มโลโซ
สวัสดีค่ะ หนุ่ม กร
สัพเพ สัตตา อะเวราโหนตุ..สัตย์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม..แม่นบ่หละ..
ข่อยบ่เก่งธรรมะเด้อ..แปลมานำแน..
คิดฮอดอยู่เด้อ..คิดฮอดเจ้าหลาย..
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะครูคิม...
เขามาเป็นครูทดสอบ "สติ" ครับ
สวัสดีค่ะท่าน...small man~natadee
มาร มาทดสอบ สติเฉยๆ ไม่มีอะไร?
สวัสดีค่ะท่านครูบา...
สวัสดีตอนเช้าครับ..คนพลัดถิ่น~natachoei(หน้าตาเฉย)
จริงค่ะ วันก่อนดิฉันไปเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาล ก็มีสาวกินเป็ดม่วงนอนเตียงข้างๆ ทำให้ดิฉันไม่กล้าเอาเป็ดเข้าบ้านอีกเลย
เอ้าเม้นคนละบันทึกจ้ะที่รัก..คุณนภา ปาสิกเทพย์
ก็น่าเห็นใจนะคะ...เจอกับคนหลายพ่อ..พันแม่...แต่เห็นใจทั้งผู้ให้บริการ และผู้รับบริการ เพราะ...ต้องเสี่ยงเหมือนกันว่าจะเจออะไรในวันนั้น...แต่เดี๋ยวนี้คนของรัฐก็มีระบบบริหารจัดการอารมณ์ที่ดี เกือบเยี่ยมแล้วค่ะ เสียแต่ว่า คนป่วยก็เยอะ แต่เจ้าหน้าที่น้อย นี่สิ ...อาจทำให้อารมณ์เพี้ยนไปบ้างก็น่าจะพอให้อภัย แต่ผู้ใช้บริการนี่สิ...แหม..มาให้เค้าช่วยรักษาแทนที่จะทำตัวให้น่ารัก กลับทำตัวน่าเกลียด แต่ถ้าคิดเชิงบวก ก็คิดว่า แกถูกแค่งูกัดก็จริง ไม่มีวันก็หาย แต่ "โรคจิต" ที่แกเป็นมีนรักษาไม่ได้หรอก .. อภัยให้แกเตอะ....
สวัสดีค่ะคุณ ดุจดาว ทิพย์มาตย์