กิจวัตรของนักคอมพิวเตอร์ยุคไอที
นักคอมพิวเตอร์ในปัจจุบันมีหลายระดับ หลายอาชีพ
ถ้าถามว่าพฤติกรรมของนักคอมพิวเตอร์ที่คล้ายคลึงกันมีอะไรบ้าง
หรือลักษณะของกลุ่มคนประเภทนี้เป็นอย่างไร ถึงมาเป็นโปรแกรมเมอร์
นักวิเคราะห์ระบบ นักพัฒนาเว็บ อาจารย์สอนคอมฯ
หรือนักเขียนบทความด้านคอมพิวเตอร์ เป็นต้น
ใช้อีเมลเป็นประจำ
เพราะเป็นการแสดงตัวตน ช่วยให้เกิดการสื่อสารระหว่างนักคอมพิวเตอร์
และเว็บไซต์ต่าง ๆ ทั่วโลก เกิดขึ้นได้ทุกที่ทุกเวลา
แม้ไม่ได้นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ผู้ส่งก็ส่งถึงผู้รับได้
เมื่อผู้รับเข้าตรวจสอบก็จะได้รับข่าวสารอย่างถูกต้อง
อาจแนบแฟ้มโปรแกรม ภาพถ่าย เพลง หรือวีดีโอ ไปถึงผู้รับ มีความปลอดภัย
ความเป็นส่วนตัวในระดับที่น่าเชื่อถือ
และสามารถทำธุรกรรมผ่านเครือข่ายอินเทอร์เน็ต
จึงมีคำกล่าวว่าผู้ใดไม่มีอีเมล
ย่อมไม่มีตัวตนในโลกเสมือนจริง
ศึกษาการเขียนโปรแกรมอย่างน้อย 1 ภาษา น่าจะช่วยให้นักคอมพิวเตอร์คนนั้นมองการทำงานของคอมพิวเตอร์ได้อย่างเข้าใจ ว่าคอมพิวเตอร์สามารถทำอะไร และทำอะไรไม่ได้บ้าง เพื่อน ๆ ผู้เขียนมักพูดติดตลกว่า “ถ้าคอมพิวเตอร์ทำอะไรก็ได้ ไหนลองใช้ไปซื้อข้าวหน้าปากซอยให้หน่อยสิ” และก็ต้องเข้าใจว่าไม่มีภาษาใดตอบสนองความต้องการได้ทุกอย่าง เช่น ภาษาที่ใช้บนโทรศัพท์มือถือ (Mobile Phone) ก็มี Java หรือ Symbian เป็นต้น จะใช้ VB หรือ Delphi ไม่ได้
ศึกษาโปรแกรมเพิ่มเติมอยู่เสมอ จึงเป็นเรื่องปกติที่นักคอมพิวเตอร์จะต้องติดตั้งโปรแกรมในคอมพิวเตอร์ของตนด้วยตนเอง เมื่อหาโปรแกรมใหม่มาทดสอบ อาจทำให้คอมพิวเตอร์มีปัญหาถึงขั้นกู้คืนไม่ได้ เช่น การติดตั้งโปรแกรมฆ่าไวรัสใหม่ เพื่อป้องกันไวรัสใหม่ อาจมีผลกระทบทำให้โปรแกรมอื่นใช้งานไม่ได้ หรือการ Upgrade ระบบปฏิบัติการ เพื่อป้องกันผู้ไม่ประสงค์ดีเข้าเจาะระบบ เป็นต้น คำคมติดปากนักคอมพิวเตอร์เสมอ คือ “ความแน่นอน คือความไม่แน่นอน” และ “สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นไม่เท่าลงมือทำ”
ปัจจุบันครูสอนเด็กอนุบาล ในโรงเรียนประถม อาจเป็นนักคอมพิวเตอร์ที่เก่ง และดีได้ ถ้ามีความสนใจหาความรู้ และศึกษาอย่างต่อเนื่อง นักคอมพิวเตอร์ที่ดีต้องเริ่มต้นด้วยความอยากรู้อยากเห็น การรู้จักใช้งานคอมพิวเตอร์อย่างคุ้มค่า ไม่ใช่เป็นแค่เครื่องพิมพ์ดีด ทีวี วิทยุ เครื่องเล่นเกม หรือเครื่องประดับโต๊ะทำงานเท่านั้น มีครูโรงเรียนประถมไม่น้อยที่ผู้เขียนรู้สึกชื่นชม เพราะศึกษาหาความรู้ด้วยตนเอง และนำมาใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อเยาวชนของเรา
ความเห็น (2)
ขอบคุณเช่นกันที่เชิญผมเข้า ชุมชน
ปกติผมไม่ค่อยมีสังคมครับ ..
หมกมุ่นแต่เรื่องของตนเอง
และเรื่องวิชาการ ไม่สุงสิงกับใคร
ก็คงมี blog ที่นี่หละครับ ที่ผมจะให้เวลาได้
เพราะเห็นว่าเป็น blog วิชาการ
ก็หวังว่า gotoknow.org จะอยู่คู่คนไทยตลอดไป