จดหมายรักฉบับที่หนึ่ง ห้องแบคทีเรีย...ที่รัก
จดหมายรักฉบับแรก...
ถึง...คุณแบคทีเรียที่รัก
นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันเขียนจดหมายหาคุณ ที่จริงเราก็รู้จักกันมาได้เกือบ ๆ จะ 6 ปีแล้วสินะคะ แต่ว่า ฉันเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจคุณซักเท่าไร ฉันนี่แย่จังเลยนะคะ ทั้ง ๆ ที่คุณก็อยู่กับฉันตลอดเวลา
อาจจะเป็นเพราะฉันเองที่ความจำไม่ค่อยจะดี จำเพื่อน ๆ ของคุณก็ได้แค่ไม่กี่ชนิด คุณคงจะไม่โกรธฉันใช่ไหมคะ
เรื่องที่ฉันอยากจะบอกก็คือว่า...
ตอนนี้พอฉันเองได้มาทำงานเกี่ยวกับตัวคุณ ได้เรียนรู้คุณไปทีละนิดทุกวัน ได้เจอคุณทุก ๆ วัน มันทำให้ฉันเริ่มเข้าใจคุณมากขึ้นกว่าเดิมเยอะเลยล่ะคะ
คุณอาจจะยังไม่รู้ว่าฉันยังจำได้ดี
วันที่ฉันได้รู้จักคุณครั้งแรก ในตอนเช้าตรู่ ณ คณะเทคนิคการแพทย์ ตอนนั้น ฉันไม่ชอบคุณเอาซะเลย ก็แหม คุณน่ะ ชื่อเสียงโด่งดังในหมู่รุ่นพี่ฉันจะตาย ว่าเป็นตัวอันตรายทำให้ใครต่อใครเรียนไม่จบมาตั้งเยอะ
แต่ว่า...
ต่อไป ฉันจะพยายามเข้าใจและรักคุณให้มาก ๆ
และก็ ขอฝากตัวด้วยนะคะ คุณแบคทีเรีย ที่รัก
--------------------------------------------------------------------------------------------
หมายเลขบันทึก: 221811เขียนเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2008 19:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 03:16 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (7)
เป็นเอามากนะครับ อิอิ
วิ่งมาดูแบคทีเรียที่รัก
คุณน้องขาเขียนบันทึก น่ารักมากค่ะ ทำให้หัวใจคนมีโรค อย่างครูต้อย หายกลัวไปครึ่งหนึ่งเลย......ขอบคุณนะคะ เขียนอีกนะคะ ความกลัวจะได้หายไป มาเป็นเพื่อนกันดีกว่า แบคทีเรียที่รัก 555+
ต้องรีบกลับมาใหม่ คุณน้องขา ครูต้อย เป็นคนไข้ของ รพ.บ้านแพ้วนะคะ วันที่ 24 พย.51 มีนัดกับคุณหมอห้อง 6 ค่ะ
คุณครูพี่ต้อยที่เป็นคนไข้ของ รพ.บ้านแพ้วคะ
จะบอกว่าดีใจที่พี่จะมาโรงพยาบาลก็คงจะแปลก ๆ
แต่ว่าเป็นอะไรก็รักษาตัวเองดี ๆ คนที่รักพี่จะได้ไม่ต้องห่วง
ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่ก็สู้ ๆ เข้าไว้นะคะ
มาเยียมดูห้องLab บ้านแพ้ว
ยินดีที่ได้รู้จักคะ
แลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยกันคะ
ประกาย
น่าสนใจดีนะ อยากรู้จักคนทำweb นี้ หน้าตาคุ้นๆๆนะแต่นึกไม่ออกว่าเราเคยเจอกันที่ไหน ชื่อไรคับ