"ชายหาดแถวนี้ นม ทั้งนั้น"

"ฝัน...เงียบ...ตื่นเต้น"

ห้อง ออกอากาศ media

บรรยากาศตอนกลางคืนกับตอนเช้าที่ชายหาด มันให้ความรู้สึกดีที่ต่างกันเลยทำให้ผมไม่สามารถเลือกได้ ระหว่าง รักกับชอบ ฉะนั้นผมก็เลยให้รัก-ชอบ พอๆกัน ผมนอนชื่นชม - ดม บรรยากาศ คลื่นและกลิ่นไอของทะเล หลายนาที เห็นหญิงชายหลายคู่ ทั้งผมดำผมแดง เดินจูงมือกัน สบตากัน จนผมอยากจะเข้าไปแทรกตรงกลาง เพื่อให้เกิดความสมดุลระหว่างรสชาติ เพราะน้ำทะเลเริ่มหวาน ผมขยี้เท้าเบาๆบนพื้นทราย อย่างทะนุถนอม อย่าว่าผมทะลึ่งเลยนะครับ "ชายหาดแถวนี้นมทั้งนั้น" ไม่ดูก็ไม่ได้ มันเหมือนกับนักมวยที่ไม่ได้ขึ้นชกนานๆ แล้วโดนจับชกไฟต์บังคับ จึงเกิดเป็นความจำเป็น จนผมต้องมอง "นม" ด้วยความเมตตา "ไอ้...(ชื่อผมเอง ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) คอมแฮงก์ ผมสะดุ้งตื่นแบบเสียดาย น้ำลายไม่ทันเช็ด เสียดายครับ ถ้าแอบหลับในห้องคงมีเรื่องเล่ายาวกว่านี้ แต่เผลอหลับตอนทำงาน ก็เลยพลาดโอกาสสำคัญ เข้างานกะดึกดีอย่างนะครับ นั่งหลับน้ำลายไหล ทีวี คอมพิวเตอร์ จิ้งจก..ไม่เคยสนใจ ถ้าไม่เกรงใจเพื่อนร่วมงาน ภายหลังจากที่ทำให้เครื่อง plalist dialog ออกอากาศได้สำเร็จ ผมพยายามอยู่หลายครั้ง กะกระโจนเข้าสู่บรรยากาศแบบชายทะเล พยายามปิดตาดำแบบไม่ให้มีช่องโหว่ แต่ก้อไม่สามารถกับไปชมบรรยากาศ ที่ครบรสได้อีก เสียดายครับ ไม่ได้ดูการแสดงความรักต่อกันแบบไม่เลือกสถานที่ของชาวตะวันตก การแสดงความรักต่อกันเป็นสิ่งที่ดี (แต่เด็กอายุตำกว่าสิบสาม ต้องมีผู้ใหญ่คอยให้คำแนะนำ) ผมเผลอหลับไปแปปเดียว เช้าซะแล้ว สวัสดีเจ้าที่ หัวหน้าแล้วก็รูดบัตร เดินกลับห้องด้วยอาการเหงาๆ เหงาแบบมีหวังเล็กๆ กะไปฝันต่อ ผมป่าวฝันดูนมนะคับ กะเล่นน้ำทะเลยให้จืดซะทีเดียว อาบน้ำ แปรงฟัน ล้างหน้า นอนนะครับ...

ป.ล.ควรบริโภคความรู้สึกด้วยความระมัดระวัง

เขียนใน GotoKnow โดย naiao_lamer
ใน บันทึกการเดินทาง

คำสำคัญ (Tags): #เข้างานดึกมันดีอย่างนี้เอง นอนหลับน้ำลายไหล คอมพิวเตอร์ทีวี ไม่เคยสนใจ..

หมายเลขบันทึก: 220132เขียนเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2008 11:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 มิถุนายน 2012 00:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน