ความคิดที่ฟุ้งไปในสายฝน
ผมมานั่งทำงานที่ใต้ตึกอาคารวิทยาศาสตร์ เพราะอากาศถ่ายเทดี และมี Wireless LAN ให้ใช้
ขณะที่เขียนบันทึกนี้ฝนก็ยังตกกระหน่ำอย่างรุนแรงที่สุดเท่าที่เคยพบมาในปีนี้ ตกต่อเนื่องมาร่วม 2 ชั่วโมงแล้วครับ ตกหนักแบบไม่มีแผ่วเลย ออกจากอาคารไปไหนไม่ได้ และเชื่อว่าบริเวณลานจอดรถหน้าอาคารคณะศึกษาศาสตร์ และอีกหลายจุดในมหาวิทยาลัยน่าจะมีน้ำท่วมสูงมากเป็นแน่ .. ฟ้าก็คำรามเป็นระยะ ราวกับว่าพิโรธใครบางคนที่แสดงความกร่าง บ้าเลือด ชอบใช้ความรุนแรงเข้าล้างผลาญชีวิตเพื่อนร่วมชาติที่มีความคิด ความเห็นแตกต่างจากพวกของตน
ที่จริงฟ้าฝนเป็นเรื่องของธรรมชาติ เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยอันเป็นเงื่อนไขของมัน แต่หลายครั้งคนเราก็เชื่อว่าธรรมชาติที่แปรปรวน ผิดไปจากปกติธรรมดา มีอะไรบางอย่างที่เป็นเรื่องเหนือคำอธิบายและมาเชื่อมโยงกับการกระทำของมนุษย์ จะไปด่วนสรุปว่าไม่จริง เป็นไปไม่ได้ก็ไม่สมควรครับ ทั้งนี้เพราะเราต้องยอมรับความจริงว่า คนเรายังไม่อาจเข้าถึงความรู้ ความจริงอีกมากมายนัก ความจริงหลายเรื่องไม่อาจพิสูจน์ได้ด้วยความหยาบๆของวิทยาศาสตร์กายภาพ คิดเช่นนี้ผมก็เลยหวังต่อไปว่า หากธรรมชาติสามารถมีพลังจัดการกับสิ่งไม่ปกติได้ ก็อยากวิงวอนให้บันดาลความยุติธรรมให้หมู่มนุษย์ด้วยเถิด ไม่ได้อยากทำลายล้างใคร แต่อยากให้คนดีได้รับผลแห่งความดีที่ทำ และคนชั่วได้รับผลแห่งกรรมชั่วที่เขาสร้าง เพื่อให้เกิดความหวาดกลัว เลิกคิดทำเลวทำชั่ว เบียดเบียนเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเสียที ถ้ามันร้ายมาก อำมหิตมากๆก็ควรให้ได้รับทุกข์โทษ เป็นความเจ็บปวดทรมานและจบสิ้นชีวิตอันชั่วเลวของเขาเสีย ไม่ได้สะใจนะครับ แต่เพื่อให้โลกดำรงสันติสุขอยู่ได้ โดยไม่มีพวกมารใจทมิฬมารบกวนมากเกินไป
ความคิดผมฟุ้งไปมากในเรื่องที่ว่ามาข้างต้นก็เพราะวันนี้ มีข่าวสั้นผ่านมาทางมือถือหลายเรื่องที่แสดงให้เห็นถึงความอำมหิตของจิตใจมนุษย์หลายคน ที่ก่อเรื่อง สร้างเหตุให้ผู้คนต้องบาดเจ็บล้มตาย มีทั้งที่เป็นเรื่องส่วนตัว และเรื่องที่ผูกโยงกับการเมืองเรื่องกิเลสหนาของคนบางกลุ่ม ที่มีพฤติกรรมทั้งทางกาย ทางวาจาทีแสดงออกมาแล้ว ไม่ต่างจากผีเปรตที่หิวกระหายอย่างไม่ลืมหูลืมตา ทั้งต่อชื่อเสียงเกียรติยศ และโภคทรัพย์ส่วนเกิน
ฝนเริ่มซาลงบ้างแล้วครับ .. มองออกไปเห็นรถวิ่งฝ่าคลื่นบนถนนหน้าคณะวิทยาศาสตร์ ราวกับเรือ เชื่อว่าอีกไม่นานนักเมื่อน้ำลด ฝุ่นละออง สิ่งสกปรกบนถนนก็คงถูกชะล้างออกไปด้วย หากพลังอันยิ่งใหญ่จากสายฝนจะมีผลไกลออกไปได้อีก ก็อยากให้ช่วยชะล้างความชั่ว ความบาป ความอำมะหิต จากใจมนุษย์บางคน บางพวกไปเสียด้วย เพื่อพรุ่งนี้เราจะได้รับฟังข่าวดีๆ ที่ไม่มีเรื่องการเบียดเบียนกันได้บ้าง ..
หรือหากว่าสิ่งที่มีมันพอกหนาจนเกินกว่าจะชะล้างออกไปจากใจได้ .. จะกวาดพวกมันทิ้งทั้งชีวิต ให้หมดสิ้นไป ผมก็ไม่ขัดข้องครับ
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์คะ
- ธรรมชาติมอบชีวิตที่แสนสะอาดไร้เดียงสามาให้
- ใช้ไปใช้มาไหงแปดเปื้อนเลือนเลอะ
- ถึงกระนั้นยังอุตสาห์ตามมาสร้างกระบวนการชะล้างหมุนวนเตือนใจอยู่ทุกฤดูกาล
- ใครรู้ไม่ทัน แปลไม่ได้ ไขไม่ออก ก็ต้องสุดแล้วแต่ กระมังค่ะ
- ท่านอาจารย์รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
- ด้วยความระลึกถึงเสมอค่ะ
- ขอบคุณครับ
- สิ่งแปดเปื้อน ในปัจจุบันที่ทำให้คนเราต้อง เลือนเลอะ นี่ช่างมากมายจริงหนอ
- การศึกษายังคงต้องทำหน้าที่ต่อ ด้วยภาระอันหนักอึ้ง เพราะสิ่งแวดล้อมภายนอกช่างอุดมด้วย สิ่งแปดเปื้อน ชนิดที่ยากจะทัดทานได้
- "ประเทศไทยของผมด้วยนะครับ ไม่ใช่ของนักการเมืองฉ้อฉล ไร้ศีลธรรม อย่างพวกคุณๆ อย่างเดียว"
- เข้าใจลึกซึ้งและเห็นด้วยอย่างยิ่ง..
- ขอบคุณมากๆครับ
ท่าน ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
- จริงครับ
- เราต่างเป็นหุ้นส่วนในความเป็นเจ้าของแผ่นดินไทย และสังคมไทยเท่าๆกัน
- หาก นักการเมืองฉ้อฉล ไร้ศีลธรรม คิดได้ เรื่องเลวร้ายน่าจะเบาบางลงไปอีกมายเลยล่ะครับ
- แต่เท่าที่ดูมา มันช่างน่าเกลียด น่ากลัว น่าขยะแขยงยิ่งนัก เพราะความ ฉ้อฉล ไร้ศีลธรรม นั้นแสดงออกกันโจ่งแจ้ง ไร้ยางอายมากขึ้นทุกทีครับ