หมอลำแคระ...สู้ชีวิต….


ความสูงของร่างกาย....ไม่เท่ากับความยิ่งใหญ่ของจิตใจ

              หมอลำแคระ...สู้ชีวิต....เป็นชีวิตของคุณเปาโล ซึ่งมีตัวเล็กนิดเดียว สูงประมาณ 60 เซนติเมตร (2 ไม้บรรทัด) ท่านอ่านไม่ผิดหรอกค่ะ สูงแค่นั้นจริงๆ ซึ่งรายการ VIP ทางช่อง 9 ได้มาเสนอในวันนี้ ซึ่งทำให้เกิดความรู้สึกหลากหลาย สำหรับสาวร่างเล็กคนนี้ เลยนำมาเล่าสู่กันฟัง

1.      สภาพร่างกาย

ร่างกายที่เล็กไม่ได้ขนาด ตอนเกิดมาขนาดไม่ถึงกิโล(5-6ขีด) คุณพ่อเล่าว่าหมอจะขอไปดองใส่ขวดโหลไว้ศึกษา แต่ก็เลี้ยงรอดมาจนโต (ขณะนี้ยี่สิบกว่าแล้ว) เวลาไปโรงเรียนเพื่อนก็ล้อ...แต่เธอบอกว่า พ่อสอนว่าลูกมีอวัยวะครบ32 เดินได้ ก็อย่าน้อยใจเลย บางคนเขาก็พิการเดินไม่ได้อาภัพกว่า เธอจึงบอกว่าพอใจในรูปร่างของตนเองที่เป็นอยู่

2.      ความอดทน

มีความอดทน ขยันเลิกเรียนมาก็ช่วยพ่อทำความสะอาดบ้าน กวาดถูบ้านทำงานบ้านทุกอย่าง

3.      กตัญญูต่อบุพการี

คุณเปาโลเป็นลูกคนเล็กสุดท้อง มีพี่น้องสามคน แต่พิการคนเดียวและคนที่เลี้ยงพ่อและส่งเงินให้พ่อทุกวันนี้คือคุณเปาโลตัวเล็กๆคนนี้ ทำงานได้เงินมาให้พ่อหมด ส่วนตัวเองก็บอกว่าหากินเอาดาบหน้า บางครั้งก็อดข้าวก็มี

4.      การทำงาน

คุณเปาโล...มีความชอบและความสามารถในการเล่นหมอลำและร้องเพลง ซึ่งได้มาพบคุณน้อย ซึ่งต่อมาก็ได้ร่วมคณะหมอลำด้วยกัน แสดงตามตลาดนัดทั้งเช้าและเย็น มีคนมาจ้างบ้างตามงานต่างๆ เวลาไม่มีงานก็ไปร้องเพลงหมอลำแลกข้าวสาร มีจิตใจดีเวลาได้เงินค่าแสดงมาก็จะแบ่งเท่าๆกันแต่จะให้เพื่อนในวงก่อน ตัวเองและคุณน้อยก็เอาที่เหลือ บางครั้งได้เงินน้อยก็ให้ลูกน้องหมดไม่หลือถึงตัวเอง

5.      สิ่งที่น่ายกย่อง

ถึงแม้คุณเปาโลจะมีรูปร่างที่แคระ แต่ก็สู้ชีวิต มีความรับผิดชอบต่อครอบครัวและคนในคณะ ซึ่งเพื่อนๆได้ยกย่องว่าคุณเปาโลถึงแม้ตัวไม่สูง แต่มีความรับผิดชอบสูง ซึ่งความสูงของร่างกาย ไม่เท่ากับความยิ่งใหญ่ของจิตใจเธอที่มีทั้งความกตัญญูและการสู้ชีวิต

คนปกติอย่างเราๆ...หนอ...อย่าคิดท้อถอยในชีวิต ดูอย่างคุณเปาโล...มีจิตใจที่ดีงามและเข้มแข็ง เอาชนะร่างกายที่เล็กแคระและไม่สมบูรณ์ ได้อย่างน่าเอาเยี่ยงอย่างในการต่อสู้ชีวิตของเธอ....สมแล้วที่เพื่อนๆยกย่องเธอว่า...ความสูงของร่างกาย...ไม่เท่ากับความยิ่งใหญ่ในจิตใจของเธอ. ผู้หญิงที่ชื่อ เปาโล...

                                            

หมายเลขบันทึก: 217898เขียนเมื่อ 21 ตุลาคม 2008 00:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

เจริญพร คุณผึ้งงาน

ขอความดีมาก เป็นตัวอย่างที่

น่ายกยอง และควรที่จะเอาเป็นตัวอย่าง สำหรับผู้ที่มีความท้อแท้ ถดถอยในชีวิต

ดูแล้ว...สามารถเพิ่มเติมกำลังใจให้ตัวเองได้อย่างมาก

ยามที่เหนื่อย...ขี้เกียจ.....ท้อ....และอื่นๆ อีกมากมายที่ก่อให้เกิดความไม่อยากสู้

กราบนมัสการค่ะ.

  • ชีวิตคุณเปาโล...น่านำมาเป็นตัวอย่างสำหรับคนที่ท้อถอยในชีวิตจริงๆค่ะ.
  • ขอบคุณที่ท่านแวะมาเยี่ยมและให้สติคน..ได้อีกหลายคนค่ะ.

สวัสดีค่ะคุณกระติกP

  • ขอบคุณที่บทความนี้มีประโยชน์ค่ะ...ผึ้งงานหวังอยากให้เป็นตัวอย่างในการสู้ชีวิตค่ะ.
  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ.ขอให้คุณกระติกมีความสุขมากๆค่ะ.

สวัสดีค่ะคุณอ้อยควั้นP

  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ พร้อมนำดอกบัวสวยๆมาฝาก
  • ขอให้คุณอ้อยควั้นมีความสุขและสุขภาพดีเช่นกันค่ะ.

                   

สวัสดีค่ะคุณ ผึ้งงาน_SDU

  • ได้ดูชีวิตของคุณเปาโลเช่นกันค่ะ
  • ดูแล้วทำให้ได้ข้อคิดหลายอย่าง ประกอบกับที่คุณผึ้งงานนำมาบันทึกสรุปให้สมาชิกได้ร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ทำให้มองเห็นสิ่งดี ๆ ในชีวิตของคุณเปาโลมากขึ้น
  • เป็นบันทึกที่ก่อให้เกิดกำลังใจมากค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

ขอเพียงสังคมให้โอกาส และเข้าใจ ก็เพียงพอ คนเหล่านี้ ไม่ต้องการความสงสาร เพราะจะทำให้เขารู้สึกแย่ลง

ขอบคุณเรื่องราวที่ดีๆ

สวัสดีค่ะคุณครูวรางค์ภรณ์P

  • ดีใจที่คุณครูแวะมาเยี่ยมค่ะ
  • ผึ้งงานแอบไปแวะ..ยิ้มแก้มตุ่ย..ที่บล็อกคุณครูมาค่ะ.
  • ยังมีความสุขค้างอยู่ในใจค่ะ.ขอบคุณบทความดีๆของคุณครูอีกครั้งค่ะ.
  • ผึ้งงาน..ชอบคุณเปาโลที่สู้ชีวิตค่ะ. เลยอยากให้ชาวG2Kได้รู้จักเธอด้วยค่ะ.
  • ขอบคุณคุณครูที่แวะมาเยี่ยมค่ะ.

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์P

  • ขอเพียงสังคมให้โอกาส และเข้าใจ ก็เพียงพอ ไม่ต้องการความสงสาร เพราะจะทำให้เขารู้สึกแย่ลง อาจารย์พูดได้ถูกใจจริงๆค่ะ.
  • ซึ่งอย่างคุณเปาโล เธอพยายามใช้ความสามารถที่เธอมีอยู่ในการแสดงหมอลำเพื่อยังชีพ ไม่คิดว่าตัวเองต้องเป็นฝ่ายขอ...หรือคิดว่าตัวเองพิการ ทำอะไรไม่ได้...เธอสู้ชีวิต...และไม่ทิ้งพ่อ...ส่งเงินให้พ่อได้ใช้จ่าย ลูกที่ปกติยังเลี้ยงพอไม่ได้เลย...
  • คุณเปาโล...ตัวเล็กแต่ใจใหญ่...สังคมควรให้โอกาสเธอมากๆค่ะ.
  • ขอบคุณที่อาจารย์แวะมาเยี่ยมค่ะ.

                     

  • ความสูงของร่างกาย ไม่เท่ากับความยิ่งใหญ่ของจิตใจเธอที่มีทั้งความกตัญญูและการสู้ชีวิต...หมอลำแคระ คุณเปาโล
  • ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆ ครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์ธนิตย์

·   มีคนอีกมากมายที่รอสังคมให้โอกาสเหมือนคุณเปาโล แต่ไม่ต้องการความสงสาร เพราะจะทำให้เขารู้สึกแย่ (เหมือนที่คุณครูวรางค์ภรณ์บอก) ....ขอเพียงโอกาสเท่านั้น...

·   ขอบคุณ ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ.

            

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท