nui
นาง เสาวลักษณ์ พัวพัฒนกุล

เรื่องเล่าจากห้องตรวจ ตอน “คุณยายกับฉลากยาแสนน่ารัก”


คุณยายหัวร่ออย่างอารมณ์ดีที่เห็นอาการ amazing ของเรา

 

 

เรื่องเล่าจากห้องตรวจ ตอน คุณยายกับฉลากยาแสนน่ารัก

1 เม็ดตอนเช้า                   1 เม็ดตอนเย็น

 

            

           คุณยายเป็นโรคความดันโลหิตสูง และโรคอื่นๆ  อีกหลายโรค  กินยาเกือบสิบอย่าง   มาหาหมอวันนี้ความดันโลหิตไม่ลง   

          ยายกินยาครบตามที่หมอสั่งหรือเปล่าคะ

          ครบซี คุณหมอ

          ทำไมความดันไม่ลง  หมอให้ยายายไปเยอะแล้วนา

          หมอไม่ต้องห่วง ฉันกินยาตามหมอสั่งครบทุกอย่าง 

คนไข้แก่ๆ ที่ลูกหลานไม่ดูแลมักมีปัญหากินยาไม่ครบ   หมอต้องตรวจสอบให้แน่ใจก่อนให้ยาเพิ่ม

          ยายเอายาที่เหลือมาหรือเปล่า  ไหนขอดูสิคะ

          คุณยายยกยาออกมาวางให้ดูทั้งถุง   ฉันหยิบเอามาวางเรียงบนโต๊ะตรวจ  ประมาณด้วยสายตาแล้ว  สรุปว่ายายกินยาไม่ครบแน่นอน

          ยายอ่านหนังสือได้มั๊ยคะ 

          อ่านไม่ออกจ๊ะ

          อยู่ที่บ้านใครจัดยาให้กินคะ

          หยิบกินเอง  จำได้  ฉันกินยามาเป็นสิบปีแล้วหมอ

          แน่ะ....ยังมาคุย   สะดุดตากับกระดาษชิ้นเล็กๆ 2 ชิ้นในซองยาซองหนึ่ง  รูปแรกเป็นรูปปลากำลังว่ายน้ำ มีฟองอากาศ 3 ปุด   อีกแผ่นปลาเหลือแต่ก้าง  ทั้งสองแผ่นมีเลข 1 กำกับ  เห็นอยู่แค่ซองเดียว  ซองอื่นๆ ไม่เห็น

          เอายาไปหนก่อน ห้องยาได้สอนวิธีกินยามั้ยคะ

          สอน  ยายบอกยายจำได้ ไม่ต้องสอน  เขาก็สอน  เขาวาดรูปให้ยายจำเอานี่ไงหมอ  ว่าพลางชี้ไปที่รูปปลาว่ายน้ำ  

อันนี้กิน 1 เม็ดตอนเช้า 

อันนี้กิน 1 เม็ดตอนเย็น  ยายชี้ไปที่ปลาเหลือแต่ก้าง

ฉันฟังด้วยอาการตื่นเต้น  ขอคุณยายถ่ายรูปฉลากยาไว้เป็นที่ระลึก  คุณยายหัวร่ออย่างอารมณ์ดีที่เห็นอาการ amazing ของเรา

ไม่รู้ว่าคุณยายเข้าใจตรงตามที่เภสัชกรศิลปินรายนี้ต้องการสื่อหรือเปล่า  แต่สรุปว่าคุณยายกินยาไม่ครบ

เราจำเป็นต้องสืบหาเภสัชกรศิลปินรายนี้โดยด่วน....เพื่อส่งตัวคุณยายกลับไปให้สอนใหม่อีกครั้ง.

เสาร์ที่ 18 ตุลาคม 2551

คำสำคัญ (Tags): #คุณยาย#ฉลากยา
หมายเลขบันทึก: 217422เขียนเมื่อ 18 ตุลาคม 2008 20:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)
  • อิฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมียนกัน ว่า มันคือ code อะไรนะจ้ะ

OK งั้นกลับไปห้องยาอีกหนนะจ๊ะ

  • อือม ไม่เข้าใจจินๆ
  • ทำไมเย็นปลาจึงเหลือแต่ก้างตอนเย็นอ่ะ
  • ฮามากพี่นุ้ย
  • เข้าใจคิด
  • ตอนเย็นแสดงว่ากินหมดแล้ว
  • ทำไมไม่ใช้รูปพระอาทิตย์กับพระจันทร์ไปเลยเนอะ
  • อิอิๆๆๆๆๆๆๆ

เป็นความคิดที่ดีค่ะ..

แต่ต้องวาดให้มันดูแตกต่างกันมากๆ..

บางที่ใช้สีสื่อแทน เช่น ซองสีขาวเป็นกลางวัน..สีฟ้าเป็นตอนเย็น..ฯ

สวัสดีค่ะพี่  nui

อ่านแล้วน่ารักดีค่ะ...

สมัยที่ต้องดูแลคุณแม่ทานยา ก็ใช้วิธีคล้าย ๆ กันค่ะ  คนแก่มักไม่อยากเป็นภาระกับลูกหลาน อยากหยิบยา อยากทานยาเอง คนไม่มีรากก็ใช้วิธีวาดรูปที่ซองยาค่ะ

ยาที่ต้องทานเฉพาะตอนเช้า .. วาดรูปพระอาทิตย์

ยาที่ต้องทานเฉพาะตอนเย็น..วาดรูปพระจันทร์

ยาเฉพาะก่อนนอน...วาดรูปเตียงนอน

ยาต้องทานเช้า กลางวัน เย็น .. วาดรูปชามข้าว 3 ใบ

ฯลฯ โดย code พวกนี้ต้องวาดโต ๆ และคุณแม่เป็นคนคิดเอง จะได้จำได้ค่ะ...^_^...

  • อิอิ ได้ tacit จากคุณคนไม่มีราก ด้วย ... "คุณแม่เป็นคนคิดเอง"
  • หนูนุ้ย ไปชวนห้องยาใช้ KM ช่วยคนไข้ให้จำเวลากินยาได้เลย น่าสนุกเลยนะ
  • ยินดีที่ได้รู้จัก คุณลดา และ คุณคนไม่มีราก ชอบคุณสำหรับความคิดดีๆ
  • จะเอาไปเสนอห้องยาค่ะ  วันก่อนเอารูปฉลากยาของคุณยายไปให้เภสัชกรปุ๊กดูแล้ว  เธอหัวร่อร่าเสียงดังกว่าคุณยายเสียอีก
  • อาจารย์ขจิต พี่สงสัยจังว่าผอ.ประจักษ์เอารูปพระเอกที่ไหนมา.. หล่อซะ ...แอบไปที่บล็อกท่านผอ.แล้ว เจอรูปเรท X ด้วยละ
  • หมอนนที่รัก  ไปชวนห้องยาทำ KM สงสัยจะโดนกองใบสั่งยาสูงเท่าภูเขาเขวี้ยงใส่หัวละไม่ว่า 
  • เจ๊ nui ... อิอิ ให้เป็นเจ๊เลยนะเนี่ยะ
  • ก้อ อาจจะไปทำให้กองใบสั่งยา เขาเตี้ยลงก็ได้นะ จาบอกให้
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท