ข้อคิดที่ ๑๒ ผู้ชนะ ผู้แพ้

TO CHANGE

ข้อคิดที่ ๑๒  ผู้ชนะ  ผู้แพ้

J                                                    L

มองโลกด้วยสายตาแห่งความหวัง แม้จะผ่านความล้มเหลวเท่าใดก็ตาม ก็ยังกล้าพอที่จะหวังและเข้มแข็งพอที่จะให้กำลังใจผู้อื่น	ยอมแพ้เสียตั้งแต่ก่อนการต่อสู้ คาดการณ์สิ่งที่เลวร้าย ขาดศรัทธาในตนเอง และไม่ยอมเชื่อเมื่อผู้อื่นให้กำลังใจ
สนใจในทุกข์สุขของผู้อื่น แต่แยบคายพอที่จะปล่อยวางให้ผู้อื่นรู้จักรับผิดชอบในชีวิตของตัวเขาเอง	แสวงหาความเครียดให้ตัวเอง โดยนำเรื่องผู้อื่นเข้ามากลุ้ม และเข้าใจผิดคิดว่า นั่นคือความรักและห่วงใย
ปรารถนาให้ผู้อื่นเคารพในตัวเขา เขาจึงให้ความเคารพผู้อื่น เฉกเช่นเขาเคารพตนเอง	ต้องการความเคารพจากผู้อื่นอย่างยิ่ง แต่มักทำตนให้ไม่น่าเคารพ เขาจึงมักไม่ได้รับการเคารพจากผู้ใดเลย
รับฟังและแก้ไข  บุคลิกภาพจึงมีการปรับปรุงอยู่ตลอดเวลา	โกรธและอับอาย  เมื่อมีใครบอกจุดอ่อนให้ฟัง
สุขใจ เมื่อเป็นผู้”ให้” มากกว่าการเป็นผู้”รับ”	ชอบที่จะ”รับ”มากกว่า”ให้” มักหลงผิดคิดว่าชัยชนะของชีวิต คือการรับมากกว่าการให้
ชมได้ทั้งตนเองและผู้อื่น เนื่องเพราะเขามีความศรัทธาผู้อื่นเช่นเดียวกับความศรัทธาต่อตนเอง	ไม่กล้าชื่นชมตนเองและอึดอัดใจที่จะให้คำชมผู้อื่น
รู้จักเปลี่ยนแปลงบทบาทในเวทีชีวิต แต่ละช่วงแต่ละตอน	สับสนในบทบาทชีวิตอยู่เสมอ จึงเล่นผิดบท แต่ติดอยู่กับบทที่ปิดฉากไปนานแล้ว

จากข้อคิด ของ ผศ.ดร.นิภา  แก้วศรีงาม

บันทึกหลังข้อคิด

            เพื่อน ๆ ทั้งหลายครับ จงปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตน ก้าวมาสู่วิถีแห่งผู้ชนะเถอะครับ J