ผืนดินที่แตกต่าง

อยู่ที่ไหนก็มีความสุข (ความสุขอยู่ที่ใจ)

ผืนดินเดียวที่แตกต่าง

จากภาพนี้

ในบางครั้งก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไม ความแตกต่างของคนเรานั้น มันเปรียบเสมือนหน้ามือ กับ หลังเท้า

ความเจริญต่างๆ กระจุกตัวอยู่แต่ในเมือง น้ำใจก็เริ่มเสื่อมหาย รอยยิ้มก็เริ่มจืดเริ่มจาก

ที่อยู่อาศัยของคนบางกลุ่มบนผืนดินที่แตกต่าง เขาไม่ต้องพึ่งพาวัตถุอะไรมากมาย หาเลี้ยงชีพด้วยการทำไร่ทำนา ปลูกข้าวปลูกผักกินเอง ใช้ชีวิตที่ไม่ต้องวุ่นวายอะไรหนักหนาจนต้องปวดกระบาน

ผมเชื่อว่า ทุกคนย่อมต้องหาความสุขให้กับตนเองเสมอ จะทำอย่างไรเพื่อให้ตนเองมีความสุข มีความสุขด้วยวัตถุ เงินทอง ชื่อเสียง ลาภยศต่างๆ หรือ มีความสุขด้วย ชีวิตอันเรียบง่าย มีชีวิตอันอบอุ่น ตามแนวพ่อหลวงของเรา อยู่ที่ไหนซักแห่งก็ได้ ในมุม มุมหนึ่ง ไม่ต้องวุ่นวาย ไม่ต้องเดือดร้อนเพื่อใคร

ความแตกต่างที่แตกต่าง

รอยยิ้มของเด็กๆที่แต่งชุดนักเรียนขาวสะอาดมองดูแล้ว สะอาดหู สะอาดตา เป็นระเบียบเรียบร้อย

ภาพ เด็กน้อยที่ ด้อยโอกาส ในเกือบทุกๆด้านที่มีการให้บริการภายในประเทศ มีส่วนน้อยมากที่พวกเขาจะได้รับการดูแล จากท่านที่เป็นผู้ใหญ่ปกครองบ้านเมือง

แต่ถ้าหากถามเขาว่า เขา มีความสุข มั้ย ก็อาจตอบได้ว่า มีความสุขจนเหลือล้น เหลือจนที่จะแบ่งให้ใครๆได้ ความสุข ของชีวิต ไม่ใช่ว่า มีบ้านโต มีรถขี่ มีเงินใช้ มีเสื้อผ้าที่สวยงามปกคลุมกายเอาไว้ แต่ อวัยวะข้างในนั้นก็ยังมีอวัยวะครบทั้ง 32 สิ่ง ที่เหมือนกันทั้งนั้น

สิ่งที่พวกเขาเหล่านี้ ได้รับ คือ เศษส่วนน้อยที่เหลือจาก ท่านผู้มีฐานะที่คอยมอบให้

ผมคิดว่า เด็กๆเหล่านี้ โตขึ้น ยังจะเป็นอนาคตที่ดีของสังคมต่อไป ถึงอาจจะไม่เก่งนัก แต่คิดว่าพวกเขาน่าจะเป็นคนที่ดี และมีคุณธรรม.....

เขียนใน GotoKnow โดย ครูดอย
ใน เด็กน้อยผู้น่าสงสาร

คำสำคัญ (Tags): #ครู#ครูดอย#นักเรียน#เด็กดอย#แม่ฮ่องสอน

หมายเลขบันทึก: 215733เขียนเมื่อ 11 ตุลาคม 2008 12:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:41 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)

โก๊ะจิจัง แซ่เฮ

เขียนเมื่อ 11 ตุลาคม 2008 12:49 น. ()

ชวนน้องๆมาเที่ยวสุพรรณ อิอิ น้องจิจะพาขึ้นไปบนยอดหอคอยเลย อิอิ

โก๊ะจิจัง แซ่เฮ

เขียนเมื่อ 11 ตุลาคม 2008 12:54 น. ()

สวัสดีเจ้าค่ะ ครูดอย

น้องจิจะมาบอกว่า...ความสุขมิได้ดูจากตึกอันสูงใหญ่หรือเพียงแค่กระท่อมหลังเล็กๆ สิ่งใดที่ดูใหญ่โต มันยิ่งสร้างความทุกข์ให้เรามากยิ่งขึ้น ตึกถล่มอาจทำให้เราตายได้ แต่กระท่อมพังอย่างน้อยก็ไม่ถึงกับตายให้น้องจิเลือก น้องจิก็เลือกกระท่อมมากกว่าค่ะ น้องจิชอบอะไรที่เป็นธรรมชาติไม่ต้องเป็นลูกน้องใคร ขอเป็นแค่ลูกน้องของใจตัวเองก็พอ....เสื้อผ้าชุดนักเรียนที่ดูสะอาดตา....ก็เป็นเพียงแค่ส่วนประกอบในการศึกษา...รอยยิ้มของเด็กๆ และ ใจที่บริสุทธิ์ของเด็กๆต่างหากล่ะค่ะ ที่ขาวสะอาดยิ่งกว่าชุดนักเรียนที่ดูหรูหรา...

น้องจิแวะมาเป็นกำลังใจให้ครูดอยนะเจ้าค่ะ...หนูจิ (ว่างๆมาน้องๆมาเที่ยวสุพรรณนะค่ะ น้องจิจะพาไปเที่ยวหอบรรหาร) อิอิ

♥< lovefull >♥

เขียนเมื่อ 11 ตุลาคม 2008 13:18 น. ()

สวัสดีค่ะ
สองภาพสื่อความหมายที่แตกต่างกัน
น่ารักทั้งคู่
ผืนแผ่นดินไทย ตราบใดที่ยังมีในหลวงอยู่ ยังคงมีความรัก ความอุ่นใจเสมอ
คนไทยโชคดีค่ะ

Teacher PAT

เขียนเมื่อ 11 ตุลาคม 2008 13:38 น. ()

สวัสดีค่ะ..คุณครูดอย

เราทั้งผองเป็นพี่น้องกัน อยู่ตรงไหนของมุมโลกก็มีความสุขได้ค่ะ...สุขที่เราเป็นเรา...
วัตถุมิได้ยั่งยืน พลังจากข้างในต่างหากที่จะส่องประกายออกมาแม้ยามที่ภายนอกมืดมิด