เรื่องเล่าจากผอ.สพท.พ.บ. 2
๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๑
เรียน เพื่อนครูผู้บริหารที่เคารพ
วันพุธที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๕๑ นอนไม่ค่อยหลับเพราะฤทธิ์ยาแก้หวัด หรืออาจจะแปลกที่เพราะมาพักที่โรงแรมจันทร์สมธาราชุมพร เย็นวานท่านรองผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชุมพร เขต ๑ ทั้ง ๑๒ ท่าน มาร่วมโต๊ะอาหาร ดื่มกินและร้องเพลงกันจน ๕ ทุ่ม จึงแยกย้ายไปนอน ผมเองกลับนอนไม่หลับ เช้าเก็บภาพชุมพรจากหน้าต่างห้องพักที่มองผ่านหน้าห้างสรรพสินค้าโอเชี่ยนชอบปิ้งมอลล์ชุมพร แต่งตัวเสร็จลงมาทานอาหารที่ห้องอาหารของโรงแรม โทรศัพท์ลา นายกอำนวย บัวเขียว เป็นคนแรกและคนสุดท้ายในวันนี้ ออกจากโรงแรมเวลา ๐๗.๓๐ น. ขับรถผ่านศาลหลักเมือง กราบลาท่านที่ปกป้องคุ้มครอง และช่วยให้การจำหน่ายจตุคามรามเทพรุ่นทองพูนเพิ่มทรัพย์บรรลุเป้าหมาย ถึงสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชุมพร เขต ๑ ก่อนเวลา ๐๘.๐๐ น.เล็กน้อย มีผู้บริหารโรงเรียน เพื่อนครู และเจ้าหน้าที่ในสำนักงานมารวมตัวกันเต็มอาคารสโมสร มีพิธีการเล็กน้อยเพื่อรับมอบของที่ระลึกมีทั้งภาพ ดอกไม้ พระเครื่อง และอีกมากมาย วันนี้วันที่จะจากไปมีเพื่อนฝูง อดีตผู้ใต้บังคับบัญชามากันมากมายอย่างที่ไม่คาดว่าจะมี มองไปทิศทางไหนพบแต่ร่องรอยประทับใจที่ฝากไว้ต่อกัน ผมก็ยังห่วงต้นไผ่ ต้นหวาย ต้นไม้ทั้งปวงที่ยังไม่แข็งแรง สำหรับคนแล้วไม่น่าห่วงเพราะได้ฝึกฝนไว้จนเชี่ยวชาญในทุกเรื่องและทุกคน กล่าวขอบคุณที่ร่วมมือกันมาตลอดระยะเวลา ๕ ปีที่ผ่านมาและขอบคุณที่มาส่งในวันนี้ ธรรมชาติของคนมักยึดติดในสถานที่และสภาพแวดล้อม พระพุทธองค์จึงทรงกำหนดให้พระภิกษุออกธุดงค์เพื่อสอนไม่ให้ยึดมั่นว่าเป็นตัวกูของกู ให้นายเมษา ขันทะเสน ทำหน้าที่ขับรถยนต์ส่วนตัวให้ และเป็นการทำหน้าที่ครั้งสุดท้ายสำหรับเขาและผมก่อนเปลี่ยนที่ทำงาน ก่อนพ้นเขตชุมพร นักเรียนและครูโรงเรียนไทยรัฐวิทยา ๗๖ (บ้านพละ) แต่งชุดลูกเสือเนตรนารีมาเข้าแถวทำความเคารพ และถือป้ายผ้าขาวอวยพรให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ ผมสั่งให้รถวนไปเยี่ยมเขาใกล้ ๆ ๑ รอบ ก่อนย้อนกลับเดินทางเข้าเขตจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ถึงปราณบุรีก่อนเที่ยงรถของผมเข้าหัวหินเพราะคณะครูโรงเรียนวังไกลกังวล รอตามขบวนไปด้วยที่หน้าโรงเรียน ถึงปั้มเท่งจัดทัพกันใหม่ ผอ.กิจจา เก่งการไถ ได้ติดต่อตำรวจทางหลวงนำขบวนจากจุดนี้ไปจนถึงสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต ๒ เป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสสำนักงานแห่งนี้ แม้จะไม่เหมือนชุมพร เขต ๑ แต่ก็ทำใจกลาง ๆ ให้พร้อมรับสภาพจริง ผู้คนมากมายทั้งเพชรบุรีและชุมพร ผมถูกเชิญให้ไปไหว้ศาลพระภูมิหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของเขตซึ่งตั้งอยู่ในศาลปากทางเข้าเขต ก่อนเข้าไปสู่พิธีการในห้องประชุมของเขต มีประธานกรรมการเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต ๒ เป็นผู้กล่าวต้อนรับ ผมกล่าวขอบคุณและปราศรัยกับผู้มารับมาส่ง ลงมาทานข้าวกลางวัน แขกมีอาหารเลี้ยงด้านนอก แต่ดูแล้วขลุกขลักเต็มที บอกพรรคพวกให้เดินทางไปบ้านพักเพราะกางเต็นท์ไว้แล้วมีอาหารเลี้ยงเช่นกัน แต่เป็นข้าวแช่และผัดไทย รับแขกส่งแขกจนถึงเที่ยงคืน ดูแล้วสุขภาพแย่แน่นอนเพราะเป็นหวัดและอดนอนติดต่อกันมาหลายคืน
วันพฤหัสบดีที่ ๒ ตุลาคม ๒๕๕๑ เช้าส่งแขกนักการภารโรงกลับชุมพร ก่อน ๐๘.๐๐ น. จากนั้นยังมีคณะที่ไปพักค้างในตัวเมืองเพชรบุรี ทยอยกันมาแวะ จึงชักชวนกันไปทานข้าวเที่ยงที่ร้านลุงหลาม ริมคลองสาย ๑ อิ่มแล้วเขาก็ลากลับไป กลับบ้านพักอาการหวัดไม่ค่อยดีประกอบกับการหายใจที่ติดขัดจึงงดขึ้นสำนักงานตามที่เคยตั้งใจไว้ เย็นลองขับรถชม ภูมิประเทศ แต่รู้สึกว่าเหนื่อยเหลือเกิน ไปแวะทานอาหารเย็นร้านข้าวต้มจ๊ะเอ๋ กับข้าวของเขาชามใหญ่จริง ๆ ทานไม่หมดไม่สิ้น แวะไปตลาดท่ายางเข้าคลินิกหมอ หมอให้ลองดูอาการหากไม่ดีขึ้นแนะนำให้ไปโรงพยาบาลพระจอมเกล้าฯ เพชรบุรี เข้านอนและหลับอย่างยากเย็น อาการดูไม่ดีขึ้นประกอบบ้านพักขนาดเล็ก ความรู้สึกอึดอัดเพิ่มทวีทำให้สับสนในสมองมาก
วันศุกร์ที่ ๓ ตุลาคม ๒๕๕๑ วันนี้ยังลาพักผ่อน เพราะท่าน ผอ.วีระ สุเมธาพันธ์ ยังไม่เดินทางไปรับตำแหน่งใหม่ แต่ท่านมอบหมายงานไว้กับท่านรองฯผู้รักษาการเรียบร้อยแล้ว ผมเองสุขภาพยังย่ำแย่จึงพักดูอาการตัวเอง อากาศท่ายางร้อนมาก พอเปิดแอร์ก็เย็นเกินไปสำหรับคนป่วยเป็นหวัด จนเย็นรู้สึกว่าทนไม่ไหว จึงติดต่อเจ้าหน้าที่ในสำนักงานและคนขับรถช่วยขับไปส่งที่โรงพยาบาลพระจอมเกล้าฯ จังหวัดเพชรบุรี ไปถึงเย็นแล้ว หมอตรวจเป็นรายสุดท้าย สั่งให้พักเป็นคนไข้ในของโรงพยาบาล พยาบาลนำไปตรวจวัดคลื่นหัวใจ และเอ็กเรย์ จึงเข็นขึ้นไปห้องรวมชั้น ๓ ดูแล้วท่าจะลำบากเพราะร้อน แถมอยู่รวมกับคนป่วยทั่วไป สงสัยอาการจะหนักขึ้น โชคดีได้ผู้อำนวยการโรงเรียนหนึ่งในเขต ๒ มาช่วยประสานงานจนได้พักในห้องพิเศษ ทั้งน้ำเกลือทั้งยาฉีดจึงถูกพยาบาลมาจัดการเสียหลายเข็ม มีการดูดเลือดไปตรวจไปเพาะเชื้ออีกหลาย ซีซี ผมเข้านอนโรงพยาบาลครั้งล่าสุดเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๓๙ มาครั้งนี้ห่างกัน ๑๒ ปีกว่า ท่านรองฯและเจ้าหน้าที่ในเขตนำใบส่งตัวมาให้ อาหารการกินก็มีผู้ส่งเสบียงไม่ขาดสาย ยังไม่ลงทำงานก็ป่วยหนักเสียแล้ว
วันเสาร์ที่ ๔ ตุลาคม ๒๕๕๑ พยาบาลมาบอกว่าหมอไม่มาตรวจในวันเสาร์อาทิตย์เพราะหมออยู่กรุงเทพฯ แต่หากอาการหนักก็เรียกหมอได้ ทราบอย่างนั้นก็อย่าให้อาการหนักจะดีกว่า วันนี้มีผู้มาเยี่ยมหลายราย ส่วนใหญ่จะเป็นเจ้าหน้าที่ในสำนักงานซึ่งมีบ้านอยู่ในเมืองเพชรบุรี มีสมาชิกจากชุมพรโทร.มาเยี่ยม ๒ – ๓ ราย กลางคืนหลับดีเพราะฤทธิ์ยานอนหลับ
วันอาทิตย์ที่ ๕ ตุลาคม ๒๕๕๑ วันนี้อาการดีขึ้น สามารถพูดคุยกับแขกที่มาเยี่ยมได้ แต่ยังเหนื่อย คาดว่าพรุ่งนี้น่าจะออกจากโรงพยาบาลได้ กลับไปรักษาตัวเองที่บ้านพักน่าจะสะดวกกว่า ความเชื่อมั่นในตนเองยังไม่มี ยังกลัวหายใจไม่ทันและกลัวตาย จึงพยายามทำอะไรแบบช้า ๆ เพราะดูแล้วปอดยังไม่แข็งแรง
วันจันทร์ที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ หมอมาตรวจอาการเกือบ ๑๑.๐๐ น. อนุญาตให้กลับบ้านได้ ยังขับรถไม่ได้จึงอาศัยคนขับรถสำนักงานช่วยขับให้ อาการดีขึ้นแต่ไม่มาก ทราบว่าวันนี้เจ้าหน้าที่ในเขตส่วนใหญ่ไปส่งท่าน ผอ.วีระ สุเมธาพันธ์ ที่ฉะเชิงเทรา เขต ๒ เหลืออยู่ในสำนักงานไม่มากนัก เดิมตั้งใจจะเข้าไปสำนักงานสักหน่อย แต่ทำไปทำมาอย่าเพิ่งดีกว่า เพราะอาการยังไม่ดี มีผู้คนมาเยี่ยมสองสามราย มีโทรศัพท์จากชุมพรสองสามสาย ถามไถ่อาการ กลางคืนอาการดีขึ้นกว่าเมื่อวาน กลางคืนก็หลับสนิทกว่าที่ผ่านมา
วันอังคารที่ ๗ ตุลาคม ๒๕๕๑ เช้าเดินทางไปสำนักงานเขต เดินเยี่ยมกลุ่มงานต่าง ๆ วันนี้วัฒนธรรมจังหวัดเพชรบุรี คุณเกริกชัย ชาติไทยไตรรงค์ มาเยี่ยม ทราบว่าเพิ่งได้รับแต่งตั้งเป็นระดับ ๙ ต้องแสดงความยินดีด้วย เพราะเป็นเพื่อนร่วมงานกันมาตั้งแต่เป็นโครงสร้างเก่าที่ประจวบคีรีขันธ์ และเคยไปดำรงตำแหน่งที่ชุมพร ขึ้นไปห้องทำงานอยู่ชั้น ๒ เป็นหน้ามุขออกไปคล้ายที่ว่าการอำเภอ ใช้กระจกใสกั้นดูแล้วบ่ายน่าจะร้อน รับมอบงานจากท่านรองฯผู้รักษาการ แล้วเดินทางกลับ ให้คนขับพาไปกินข้าวที่เขื่อนแก่งกระจาน ใช้เวลานานเหมือนกันกับระยะทางน่าจะเกิน ๕๐ กิโลเมตร น้ำในเขื่อนแห้งจนเห็นเกาะแก่ง อาหารส่วนใหญ่เป็นปลา เช่น ปลาแรดทอดกระเทียมพริกไทย ป่ากดคังต้มยำ ปลาช่อนผัดเผ็ด ราคาก็ถูกกว่าที่ชุมพร กลับลงมาพักที่บ้านมีผู้บริหารโรงเรียนมาเยี่ยม ๒ ราย เย็นผู้บริหารจากชุมพรมาเยี่ยม ๑ ราย พาไปกินข้าวเย็นที่บ้านลาด ร้านเปลญวน สองทุ่มเขาก็เดินทางกลับ อาการวันนี้ดีขึ้น แต่ยังมีเสมหะมากต้องพึ่งยาที่หมอสั่งไว้ให้
วันพุธที่ ๘ ตุลาคม ๒๕๕๑ เช้าเข้าสำนักงานเพราะนัดประชุมเจ้าหน้าที่ในสำนักงานไว้ ก่อน ๐๙.๐๐ น. ทำพิธีถวายอาหารแด่เจ้าที่เจ้าทางตามประเพณีนิยมของที่นี่ มีเหล้ามีไก่ อาหารคาวหวานและผลไม้ ได้เวลาจึงประชุมเจ้าหน้าที่ในสำนักงานทุกกลุ่ม รวมทั้งท่านรองฯ ทุกคน ผมแจ้งให้ทราบถึงแนวทางในการทำงานร่วมกัน พร้อมทั้งให้ความมั่นใจว่าจะดูแลงานดูแลคนให้เสมอภาคกัน สุดท้ายได้นำแบบสำรวจความคิดเห็นที่สอบถามเจ้าหน้าที่ในการปรับปรุงและพัฒนางานมาชี้แจงในประเด็นต่าง ๆ มากำหนดแนวทางในการทำงาน เท่าที่สังเกตปัญหาก็ไม่มีอะไรซับซ้อนมาก ทุกคนอยากพัฒนางานให้ดีขึ้น ส่วนอดีตที่ผ่านมาจะเป็นอย่างไรคงกลับไปแก้ไม่ได้ แต่ปัจจุบันและอนาคตเรากำหนดมันได้ บ่ายกลับบ้านพักผ่อนเพราะอาการป่วยยังมีอยู่มาก เย็น ๆ มีผู้มาเยี่ยมหลายคน โดยเฉพาะเพื่อนเก่า หัวหน้าวินัย วงศ์ทองดี ไม่พบกันนานมาหาคุยกันจนหายคิดถึง
วันพฤหัสบดีที่ ๙ ตุลาคม ๒๕๕๑ ตื่นตั้งแต่ตี ๓ เพราะลูกน้องที่เดินทางมาจากชุมพรมาปลุก เขามารถไฟลงที่สถานีชะอำเหมารถจักรยานยนต์รับจ้างระยะทาง ๑๐ กว่ากิโลเมตรจนมาถึงบ้านพักที่ท่ายาง มาช่วยดูระบบไฟฟ้าที่มีปัญหา บอกว่าไม่ต้องมาก็จะมา เป็นน้ำใจที่มีต่อกันยามที่หมดอำนาจในทางราชการ ถือว่าเป็นมิตรแท้ เช้าผู้บริหารโรงเรียนเครือข่ายตาลกง ยกทีมกันมาเยี่ยมที่บ้านพัก การต้อนรับขับสู้แย่มาก ๆ เพราะขาดความพร้อมทั้งที่นั่งและน้ำท่า คงต้องใช้เวลาอีกหน่อย หากศาลาหน้าบ้านเสร็จคงจะคล่องตัวขึ้น สายแล้วจึงเข้าสำนักงานจัดโต๊ะที่นั่งใหม่ โต๊ะประชุมเล็กก็จัดมุมใหม่ นำตู้โชว์เข้าไปเสริมอีก ๑ หลัง ให้เลขานุการแกะกล่องของใช้ที่นำมาจากชุมพรจัดเข้าที่เข้าทาง เที่ยงรอคณะศึกษานิเทศก์จาก สพท.ปทุมธานี เขต ๑ จนหิว จึงลงมือทานข้าวก่อน เพราะต้องทานยาตรงเวลา แวะไปนั่งคุยกับน้อง ๆ ในกลุ่มนโยบายและแผน ให้เขาปรับทุกข์สองสามเรื่อง รับไว้เป็นข้อมูลทางการบริหาร เกือบบ่ายโมงคณะจึงมาถึง คุณอเนก ล่วงลือ หัวหน้ากลุ่มนิเทศฯ นำทีมมา ผมกับคุณอเนก ล่วงลือ เคยเป็นศึกษานิเทศก์อำเภอ รุ่นแรก ที่ นนทบุรีเมื่อปี ๒๕๒๕ เดี๋ยวนี้เขาเป็นศึกษานิเทศก์เชี่ยวชาญแล้ว กล่าวต้อนรับแล้วขอตัวกลับบ้าน มีแขกมารอสองสามราย อากาศร้อนมาก ๆ เย็นลองขับรถไปเพชรบุรีเพื่อส่งลูกน้องกลับชุมพร ทางรถไฟ พาไปทานอาหารเย็นที่ร้านพวงเพชร เขาคงต้องคอยรถไฟถึง ๔ ทุ่ม ผมกลับท่ายาง แวะไปหาหมอนพพรก็สู้คนไม่ได้มารอคิวกันมากเหลือเกิน ตัดสินใจกลับบ้าน ผอ.รร.หนองชุมแสงวิทยา แวะมาเยี่ยม เพิ่งกลับจากประเทศฟินแลนด์ตามโครงการศึกษาดูงานของ สพฐ. ท่านรองฯบุญรอด และหัวหน้าสมศักดิ์แวะเอาภาพวาดห้องทำงาน ผอ.เขตในอนาคตมาให้ดู
วันศุกร์ที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๐ เช้านี้อากาศดีขึ้นหน่อยเพราะเมื่อคืนฝนตก ตั้งใจจะไปหาหมอตามนัด ๐๗.๐๐ น. โอ้เอ้จนเลยเวลาจึงไม่ได้ไป เข้าเขตเกือบ ๐๙.๐๐ น. ตรงไปห้องประชุม หลังไว้พระสวดมนต์ ก็เปิดประชุมผู้บริหารโรงเรียน ประเดิมด้วยมอบเกียรติคุณบัตรและมอบโล่ให้โรงเรียนที่ชนะการประกวดทั้งหลาย จากนั้นจึงแนะนำตัวเองในฐานะสมาชิกใหม่ วันนี้รู้สึกว่าประวัติตัวเองยาวมากแนะนำไม่หมดไม่สิ้น เหตุผลเพราะอายุมากเรื่องจึงมากตามไปด้วย ให้กลุ่มงานต่าง ๆ นำเสนอหัวข้อประชุม มีเพียง ๓ กลุ่มเท่านั้นที่นำเสนอ คือ กลุ่มอำนวยการ กลุ่มนโยบายและแผน และกลุ่มบริหารงานบุคคล สรุปแล้วไม่มีใครพูดถึงงานวิชาการกันเลย ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มนิเทศฯ หรือกลุ่มส่งเสริมการจัดการศึกษา ผมเล่าให้ฟังถึงแนวทางการทำงานที่จะเน้นการบริการ ที่รวดเร็วและถูกต้อง ยึดความโปร่งใส และความเป็นธรรม เพราะตั้งแต่มารับตำแหน่งดูทุกฝ่ายจะร้องหาความโปร่งใสและความเป็นธรรมกันมาก แปลว่าที่ผ่านมาเขารู้สึกขาดแคลน และว้าเหว่ พอขอความเห็นจากผู้เข้าประชุม ประเด็นโรงเรียนบ้านท่ายางถูกหยิบยกมาเป็นประเด็นร้อน และคาดหวังว่าผมจะจัดการกับเรื่องนี้ได้ ก็บอกไปว่ายังไงเรื่องนี้ต้องจบ เหมือนผีถึงป่าช้าไม่เผาก็ต้องฝังแต่ตอนจบจะเป็นอย่างไรยังไม่ทราบเพราะยังไม่ได้อ่านบท เลิกประชุมก่อนเที่ยง มีการแจกข้าวกล่อง แต่เห็นแล้วก็สงสารเพราะไม่มีที่จะนั่งทานให้เป็นเรื่องเป็นราว คงต้องแก้ไขให้สมฐานานุรูปผู้อำนวยการโรงเรียน ขึ้นไปทำงานที่ห้อง ผู้อำนวยการศูนย์การศึกษาพิเศษจังหวัดเพชรบุรีมาแสดงความยินดี ผมยืนยันที่จะร่วมมือกันทำงานให้ใกล้ชิดยิ่งขึ้น ลองใช้อินเตอร์เน็ตในห้องดู รวดเร็วทันใจไม่อืด บ่ายกลับออกไปตระเวนพื้นที่ชายทะเลกับคนขับรถ ดิ่งไปจรดปึกเตียนแล้ววนอ้อมกลับทางคลองส่งน้ำ สาย ๓ เย็นเดินทางเข้ากรุงเทพฯ แม้เวลาขับรถจะดูหวิว ๆ แต่ก็อดทน แวะไปรับลูกสาวที่กรมบังคับคดี แวะไปหาหมอประจำตัวที่ซอยจรัลสนิทวงศ์ ๗๕ เกือบ ๒ ทุ่ม หมอตรวจดูอาการแล้วสั่งยาให้กลับมาทานที่บ้าน แค่มื้อแรกดูอาการจะดีขึ้น
นายกำจัด คงหนู
ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต 2
ความเห็น (24)
คิดถึงผอ.กำจัด คงหนู จึงแวะเข้ามาอ่าน
พิษณุ งามขำ
พักผ่อนให้เพียงพอ ดื่มน้ำมากๆ นะครับท่านผอ.
มาแอบฟัง ท่าน ผอ.สพท.พช.2 เล่าเรื่อง
สุรพล อินทรัตน์
ชอบเรื่องเล่าของท่าน ผอ.กำจัด คงหนู ผอ.สพท.เพชรบุรี เขต 2 จึงแวะเข้ามาอ่าน
ได้รับความรู้หลายเรื่อง ยังเคารพและนับถือท่านเหมือนเช่นก่อน
นู๋ติ๋ม(ตสน.ชพ.1)
เคยอ่านประจำ รู้สึกคิดถึง เลยแวะเข้ามา ขอให้ท่านผอ.ขา มีสุขภาพแข็งแรงหายป่วยเร็วไว
ทราบข่าวว่าท่านไม่สบาย ขอให้ท่านหายป่วยไวๆนะค่ะ เป็นห่วงและยังระลึกถึงเสมอ
สุรพล เคยบรรจง
ขอเป็นกำลังใจให้ท่าน ผอ.หายป่วยเร็วๆ ครับ
ติดตาม ชพ.1
ขออนุญาตมาเม้นด้วยคนนะค่ะ
ขาดเรื่องเล่าท่าน ผอ.เหมือนจะขาดอะไรไปสักอย่าง ไม่ติดนะแต่ขาดไม่ได้ ทุกวันจันทร์ที่รอคอย
ขอให้หายป่วยไวไวนะค่ะ ท่าน ผอ.กำจัด
Thaimassage
ขอเป็นกำลังใจให้ท่านฟันฝ่ากองขยะ และเปลวเพลิง ที่เหม็นเน่าและร้อนระอุ ในเขต ๒ได้อย่างปลอดภัยและสง่างาม
ท่านผอ.กำจัด เป็นภูมิแพ้ ทั้งขยะ และเปลวเพลิง คงแย่
Rawat Rawangban
ขอให้ท่านหายจากเจ็บไข้ มีกำลังใจที่เข็มแข็ง
Sumana nunkaow
คิดถึงท่านผอ.กำจัด จังเลย ขอเป็นกำลังใจ และให้หายป่วยเร็ว ๆ นะคะ
ร่วมด้วยช่วยกันอ่านค่ะ ไม่เคยโทรฯ หาท่านผอ.กำจัด แต่ยังเป็นห่วงและระลึกถึงท่านเสมอ ค่ะ
Patcharee Junsawat
เพิ่งเปิดอินเตอร์เน็ตของ สพท.พบ.2 จึงได้ทราบว่าท่าน ผอ.กำจัด ไม่สบายและต้องนอน รพ. คิดถึงและเป็นห่วงท่านมากค่ะ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงช่วยดลบันดาลให้ ท่าน ผอ.กำจัด และครอบครัว พ้นภัยอันตรายทั้งปวง และขอให้หายป่วยเร็ว ๆ นะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้ท่าน
( แม้จะอยู่ห่าง ๆ ตลอดเวลา )
อุปสรรคเพียงแค่นี้ไม่เป็นปัญหาสำหรับท่านแน่นอน
ผมติดตามผลงานท่านมานาน คนพัทลุง คนใต้ ใจสู้
สุขภาพ เป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงบ้างสิ่งบ้างอย่างของท่าน
ความสามารถ ผลงานของท่านที่ ชุมพร 1 คงไม่ยากที่จะพัฒนา ท่ายาง
ให้เหมือนชุมพร นะครับ ขอเป็นกำลังใจ..ห่าง ๆ
ร้อง มะเจี่ยว
ขอให้ท่านหายป่วย และมีกำลังใจ กำลังกาย ทำงานต่อไป และขอแก้ไขศูนย์เครือข่ายที่เข้าพบท่าน ผอ.ในวันที่ 9 ตุลาคม ช่วงเช้า เป็นศูนย์เครือข่ายรวมใจสี่ตำบล ประกอบด้วยโรงเรียนวัดหนองจอกฯ โรงเรียนบ้านในดง โรงเรียนวัดมาบปลาเค้า โรงเรียนวัดตาลกงฯ โรงเรียนบ้านหันตะเภา โรงเรียนวัดดอนเตาอิฐ โรงเรียนบ้านหนองเกตุ โรงเรียนวัดหนองบัว และโรงเรียนหนองจอกวิทยา
ชาวชุมพร1 คิดถึงท่านมาก เพราะท่านเป็นคนเก่ง คนดี และคิดอะไรไม่มีใครเหมือน และไม่ค่อยเหมือนใครโดยที่ไม่ขัดแย้ง เป็นผู้นำที่เรานับถือ ที่สำคัญพอคิดแล้ว ทุกคนบอกว่า อื้อ...จริงนะ ด้วยความห่วงใย....ขอให้ท่านมีสุขภาพแข็งแรงโดยเร็ว เชื่อว่าเมื่อสภาพจิตใจรับได้ในบริบทที่เปลี่ยนแปลง ร่างกาย ความเข้มแข็ง กำลังกาย/ใจ ท่านคงสร้างความเป็น สพท.พบ.2 ได้ไม่ต่างจาก ชุมพร 1 .......
แฟนคลับ!ตลอดกาล
คนคิดนอกกรอบ
อยากมีผู้อำนวยการในความหวังอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว มีความเชื่อว่าทำดีแล้วย่อมได้ดีเลยไม่ต้องรอ
ศักดิ์ชัย เสนีวงศ์
ขอเป็นกำลังใจให้แด่ผู้มุ่งมั่น เป็นทั้งนักคิด นักเขียน และปฏิบัติจริง ดั่งเทียน ผู้ถ่องแท้แก่คน
ขออวยพรให้หายไวไว เป็นกำลังใจให่ทุกเมื่อ
ผอ.กำจัดมาอยู่ 15 วัน เวบพ.บ. 2 เปลี่ยนแปลงแทบไม่น่าเชื่อ คนทำเก่ง ผอ.เก่ง ชื่นชมมาก
ครูผู้สอน สพทพบ.2
ทราบข่าวว่าท่าน ผอ.มารับตำแหน่งตั้งแต่วันที่ 1 ตค.51 อ่านประวัติท่านจากหนังสือพิมพ์เพชรภูมิ รู้สึกทึ่งในตัวท่าน อายุน้อย เกิดปี 500 เอง เก่งจัง สักวันคงมีโอกาสได้พบตัวจริง อ่านเรื่องเล่าจากผอ. เตือนหน่อยไปร้านอาหารทุกคืนอาการป่วยคงหายช้า น่าจะพักผ่อนมากๆ ขอให้หายป่วยเร็วไวนะ ฝากท่าน ผอ. ช่วยติดตามเรื่องของครูที่ส่ง คศ.3 ทุกสาระ ทำไมจึงไม่ประกาศผลสักที อยากทราบผลมากๆ เฝ้ารอคอยมา 20 วันแล้ว ( น่าจะประกาศ 30กย.51) เปิดเทอมอยากให้ท่านไปเยี่ยมโรงเรียนทุกโรงใน สพท.พบ.2 เพราะ ผอ.เก่า ไปเยี่ยมไม่ทุกโรงเรียนท่านอาจจะอาวุโสไปหน่อย ... วันหน้าจะเข้ามาอ่านเรื่องเล่าของท่านอีก
ป้าติ๋ว สพท.ชพ.1
เคารพรักและคิดถึงท่านเสมอ (คิดถึงเรื่องเล่า เลยเข้ามาดู)