ผมไม่รู้เรื่องนี้......แต่มันเศร้าครับ....ประเมินเอาครู(พนักงานของรัฐ)ออกจากงาน!!!


นักเรียนโรงเรียนแห่งนี้น้อยลง จึงต้องลดจำนวนครู และประเมินเอาครูที่เป็นพนักงานของรัฐออกไป และมีครูคนหนึ่งซึ่งทำงานที่โรงเรียนแห่งนี้มาร่วม 3 ปี สุดท้ายต้องออกจากงาน "น้องเขาเพิ่งโทรมาบอกผมว่าเขาได้ขนข้าวของออกจากโรงเรียนกลับไปอยู่ที่บ้านแล้ว" "ผมตกงานแล้วครับ....." ครูคนนี้มีครอบครัว มีพ่อที่ป่วยเรื้อรัง มีลูกที่เพิ่งคลอดได้ไม่นาน

บ่ายกว่านิด ๆ ผมได้มีแขกมาเยือนและนำเรื่องเศร้า ๆเข้ามาเล่า ตัวผู้เล่าเองก็แฝงความเศร้ามาในตัวและหัวใจของเขาด้วย "ประเมินเอาครูออกจากงาน !!!" งวดนี้ออก 5 คน ???

"พี่...ผมมีเรื่องมารบกวน 2 เรื่อง "

เรื่องที่ 1  พี่ช่วยหาที่ทำงานหรือจ้างครูซึ่งเคยเป็นพนักงานของรัฐโรงเรียนแห่งหนึ่ง ซึ่งวันนี้ได้ถูกเลิกจ้างโดยโรงเรียนอ้างเหตุผลว่านักเรียนโรงเรียนแห่งนี้น้อยลง จึงต้องลดจำนวนครู และประเมินเอาครูที่เป็นพนักงานของรัฐออกไป และมีครูคนหนึ่งซึ่งทำงานที่โรงเรียนแห่งนี้มาร่วม 3 ปี สุดท้ายต้องออกจากงาน "น้องเขาเพิ่งโทรมาบอกผมว่าเขาได้ขนข้าวของออกจากโรงเรียนกลับไปอยู่ที่บ้านแล้ว" "ผมตกงานแล้วครับ....." ครูคนนี้มีครอบครัว มีพ่อที่ป่วยเรื้อรัง มีลูกที่เพิ่งคลอดได้ไม่นาน ครูคนนี้ไปไหนไม่ได้เลยเพราะโรงเรียนเดิมเขาขึ้นกับกองการศึกษาพิเศษ กระทรวงศึกษา จะย้ายไป สพฐ.ก็ไม่ได้เพราะคนละกอง อายุราชการที่ทำมาร่วม 3 ปี หายไปหมด !!!

เรื่องที่ 2 เรื่องการจัดประชุม อบรม ศึกษาดูงานของสภาเยาวชน ซึ่งผมขอให้อาจารย์ท่านนี้ช่วยทำโครงการมาเสนอดู เรื่องนี้ไม่ยากครับ

หลังจากแขกผมออกจากห้องไปผมก้ยังมานั่งคิด นั่งเศร้ากับเหตุการณ์นี้อยู่จนแบบว่า คิดอย่างอื่นไม่ออก จริง ๆผมไม่เกี่ยว ผมไม่รู้รายละเอียด ผมไม่รู้จะช่วยยังไง ในฐานะคนเป็นผู้ให้คำปรึกษาที่ผ่านกระบวนการเรียนการสอนมาว่าเราต้องแยกออกจากชีวิตจริง ๆกับเรื่องที่เขามาปรึกษาหารือ แต่ด้วยความที่ผมรู้จักทั้งครูที่มาปรึกษาและน้องครูที่กำลังจะตกงาน ที่จริงตกงานไปแล้วตั้งแต่ 1 ตุลา ยังคงทำให้ผมคิดวนเวียนกับเรื่องนี้และเศร้าตามไปด้วย

ท่านใดที่อยู่ในวงการการศึกษามีประสบการณ์ลองเล่าสู่กันฟังหรือแนะนำหน่อยสิครับเผื่อว่าผมจะนำไปแนะนำต่อกับน้องครูเขาบ้างครับ

 ที่จริงแล้ว  8 ตุลาคม 51 ผมเพิ่งไปร่วมประชุมคณะกรรมการสถานศึกษาแห่งหนึ่งซึ่งเชิญผมเป็นคณะกรรมการสถานศึกษามาหลายปี วันนี้ก็เป็นเรื่องทั่วไปเกี่ยวกับการศึกษาครับ แต่ก็มีประเด็นสำคัญหลายประเด็นที่เกี่ยวกับอนาคตของชาติครับ

ประเด็นที่ 1  เรื่องความไม่เพียงพอของอาคารสถานที่ ที่ผ่านมาเคยเปิด 3 ห้อง ก้อต้องเปิด 4 ห้องเพราะจำนวน นร.มากขึ้น

ประเด็นที่ 2 เรื่องครูไม่เพียงพอ  อันนี้น่าสนใจ ปี ๆครูเกษียณ ลาออก ย้ายมากมาย อัตราถูกดึงกลับกระทรวงหมด(หรือไง)เนี่ย ? สุดท้ายครูไม่พอ ทั้ง ๆที่ปี ๆมีคนจบวิทยาลัยครู สถาบันราชภัฎหรือมหาวิทยาลัยราชภัฎต่าง ๆ มากมาย และตกงาน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ประเด็นเรื่องเศร้าที่เกิดขึ้นวันนี้ มันเป็นประเด็นเดียวกันไหมครับ ที่แห่งหนึ่งขาดครู อีกที่หนึ่งกำลังจะเอาครูออก หากทั้ง 2 ที่นี้มาคุยกันน่าจะช่วยได้บ้างนะครับ !! ความจริงเรื่องนี้ผมไม่รู้เลยว่ามันเป็นอย่างไร แต่พอมีคนมาเล่าผมจึงรู้สึกเศร้าใจก็เท่านั้นครับกระผม !!!

หมายเลขบันทึก: 214955เขียนเมื่อ 8 ตุลาคม 2008 15:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 02:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีครับคุณP

ผมตามไปแล้วครับ

สวัสดีครับสาวน้อย P~natadee รึ !

สบายดีไหม ๐๐๐๐๐ๆๆๆ๐๐๐๐๐๐

สวัสดีค่ะ

- คนเรานั่นไม่มีอะไรที่คงมั่น ...หากเรายืนอยู่ด้วยความประมาทในชีวิต ...เศร้าใจหากเรายึดติด....แต่ไม่คิดอะไรก็ดูจะใจแข็งเกินไปค่ะ

เป็นกำลังใจค่ะ ชีวิตนี้ยังมีหวัง...หากเราไม่ได้นั่งรอโอกาสอย่างเดียว....เราต้องแสวงหาโอกาสนั่นมา.....

                                       

   คุณพ่อน้องจิแวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ กอดๆๆ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ ....หนูจิ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท