ตำนานผีล้านนาตอนจอบพราย
ตามที่ได้เล่าเรื่องผีพรายมาก่อนหน้าแล้วนั้น มีผู้สนใจมากมายหลายแง่มุมมองถามมายังลุงหนานตอนนี้จึงขอเล่าเรื่องการกำจัดผีพรายด้วยการตัดพรายหรือจอบพราย
ผีพรายเกิดจากผู้หญิงที่ตายหลังจากคลอดลูกไม่เกินเวลาหนึ่งเดือนหรือขณะที่กำลังอยู่ในเดือนหรืออยู่ไฟ วิญญาณผู้หญิงที่ตายในลักษณะนี้เองเรียกกันว่า " ผีพราย "
วิญญาณของผู้หญิงเมื่อกลายเป็นผีพรายก็จะหาที่เกาะที่กินโดยเข้าสิงผู้คนที่อ่อนแอใกล้จะตาย ทำให้ผู้ที่ถูกผีพรายสิงเป็นคนอ่อนเพลีย ผอมลงๆ ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะเดินเหินไปในที่ใดๆเหมือนคนปกติ ที่สำคัญคือไม่ยอมกินอาหารใดๆที่ญาติๆจัดไว้ไห้ แต่หากญาติเผลอก็จะหากินของดิบของคาวด้วยตนเอง
ผีพรายบางครั้งจะเข้าสิงเฉพาะผู้คนที่จะสิ้นชีวิตอยู่แล้วทำให้ร่างคนไข้ยังมีลมหายใจอยู่ต่อไปอย่างทรมาน ไม่สิ้นลมหายใจไปตามธรรมชาติเพราะผีพรายต้องการร่างกายอาศัยหากินต่อๆไป
เมื่อมีเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้นผู้คนล้านนาต้องทำการจอบ(ล่อ)หรือตัดพรายออกจากร่างคนไข้เรียกกันว่า"พิธีจอบพรายหรือตัดพราย"ให้สิ้นซาก
โดยพ่อหมอที่เก่งและมีอาคมแก่กล้าเท่านั้นที่จะกระทำพิธีดังกล่าวได้ หากหมอผีไม่เก่งแกร่งอาคมคาถา พ่อหมอเองก็จะถูกผีพรายเข้าสิงเหมือนกัน พิธีการจอบหรือตัดพรายจะนำอาหารที่เป็นของคาวหรือเนื้อสดๆประกอบพิธีจอบล่อพรายให้ออกจากร่าง พระคาถาที่พ่อหมอใช้ก็จะต้องเข้มด้วยฤทธิ์ และสื่อภาษาที่เป็นคำข่มผีพรายให้กลัว ส่วนมากพ่อหมอนิยมพระคาถาเรียกกันว่า มหาเถรต่ำแหญ้ ซึ่งเป็นพระคาถาขับไล่ ข่ม ทำลาย ถอน ฤทธิ์ผีพรายให้ต่ำยุบยอบลงและหายไปในที่สุด
กล่าวถึงพระคาถามหาเถรต่ำแหญ้ มีมานานแล้วในอดีตที่ชาวล้านนาซึ่งเป็นพ่อหมอผีทั้งหลายนิยมใช้มาจนปัจจุบัน บางครั้งพ่อหมออาจใช้ปลุกเสกมีดหมอ แส้หมอ เครื่องมือหมอผีใช้ขับไล่อาถรรพ์ไล่ขึ้ดต่างๆ ตอนสงครามผีปู่เจ้าสมิงพรายในเรื่องพระลอคำคร่าวลุงหนานได้ใส่ชื่อพระคาถามหาเถรต่ำแหญ้ลงไปให้เข้าบรรยากาศล้านนาเช่นกัน
เมื่อผีพรายออกจากร่างผู้คนที่ถูกสิงหรือคนไข้แล้ว คนไข้ที่ถูกสิงก็จะเสียชีวิตทันที ศพคนไข้ที่ตายด้วยผีพรายเข้าสิงจะเหม็นมากกว่าศพที่ตายด้วยธรรมดาทั่วไป
คำว่าผีพรายหากเป็นคนปกติแต่ชอบกินแต่ของดิบของคาว จนมีร่างกายผ่ายผอมท้องป่องผู้คนมักเรียกว่า คนผีพราย หรืออาจเป็นคำสร้อยเรียกชื่อคนให้แตกต่างไปจากคนอื่น เช่น นายสมานชอบกินของคาว ของดิบๆ ก็เรียกกันว่า " หมานพราย " เป็นต้น
เรื่องจอบผีพรายก็จบลงเพียงเท่านี้....เต้าอี้แล...ลุงหนานขอลาไปก่อนแลนายเฮย
ความเห็น (8)
ขอบคุณครับสำหรับเรื่องเล่า ที่นับวันจะสูญหายไปตามกาลเวลา
ไหว้สาอ้ายนิคม
ได้หันข่าวในหนังสือพิมพ์คนเมือง (ในไทยนิวส์) ประกาศคนจบ ม.ศ. 5 โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย 2511 อย่างอี้ ก่อชื่นชม
....ประกาศในหนังสือพิมพ์คนเมือง ฉบับวันที่ ๓๐ พฤษภาคม ๒๕๑๑ "ผลการสอบ มศ. ๕ ในภาคเหนือ
"จังหวัดเชียงใหม่ โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย
"๑.นายนิคม พรหมมาเทพย์ ๒.นายประเผชิญ ศรีสุวรรณ ๓.นายเสน่ห์ คำวินิจ ๔.นายสง่า สุขเขียว ๕.นายสมเดช ประกอบกิจ ๖.นายพิทักษ์ เชาว์ดำรง
๗.นายสุรศักดิ์ แจงทอง ๘.นายจักพร จิโนรส ๙.นายพิชิต ใฝ่สุข
๑๐.นายวิบูลย์ สันธิธรรม ๑๑.นายทิน พิมสาร ๑๒.นายสมชาย แซ่ภู่
๑๓.นายอิทธิพล สุริยศักดิ์ ๑๔.นายลิขิต ศรีพัฒนกุล ๑๕.นายเฉลา ปรังเขียว
๑๖.นายสมบัติ ตาปัญญา ๑๗.นายอนันต์ บัวมูล ๑๘.นายสุพล ฟูมูลเจริญ
๑๙.นายพูลศักดิ์ นิสนม
จั้งแต้ก่อหนิ... ตอบตวย.. แล้วเพื่อนร่วมจั๊นไปไหนเหียหมดเสี้ยง จ๋ำกั๋นได้ก่อจา....
อู้จ๋าเต้าอี้ก่อนเน้อ...
- ป้อผะญา -
ไหว้สาและขอบคุณทุกท่านที่มาแว่อ่านครับ....
หมู่เพื่อนๆเป๋นคนดังก็มีนักครับ...เสน่ห์เป๋น ผอ.มงฟอร์ต,สมบัติเป๋น ดร.สอนคณะแพทย์,วิบูลย์(เคน)เป๋นปลัดเทศบาลนครเจียงใหม่,สุรศักดิ์เป๋นประธานสภาวัฒนธรรมแม่ฮ่องสอน,สง่าเป๋นอาจารย์อยู่สงขลา,อิทธพลเป๋นพ่อเลี้ยงส่งกล้วยไม้ออกนอกอยู่ที่สวนอาหารกังสดาลเก่าซุปเปอร์ใกล้เสน่ห์ชายน้ำ,สมเดชเป๋นพ่อเลี้ยงแม่วาง ,เฉลา(จิระ)เป๋นอาจารย์คณะสังคม มช. สุพลเป๋นนายพล ตชด.,ส่วนคนอื่นก็เป๋นอาจารย์อยู่มหาวิทยาลัยที่ภาคก๋างปุ๊น,ที่ปิ๊กบ้านเก่าคือพิชิตและจักรพร
หมู่เฮาหลายคนยังพะบป้ะกั๋นอยู่ ผมเกษียณเขาก็ปากั๋นเลี้ยงต้อนฮับราษฎรเต๋มขั้นเมื่อวันที่ 4 ตค.นี้เองครับ
ขอบคุณที่เข้ามาทักทายครับลุงหนาน....พรหมมา
-มาหันเรื่องจอบฝีพราย
-ก่อได้ความฮู้ ไปมาก อย่างอี๋ก่อชื่นชม ลุงหนาน
-ลุงหนาน.. ครูต้อยหันเรื่องพรายแล้วสะท้อนใจ๋
-สงสารคนเป็นพรายนะ เปิ้นมาเสียชีวิต ก่อนลูกโต คงเจ๊บปวดทรมานเน้อ วิญญาณจึงคิดฮอด ทำการเพื่อให้ได้อยู๋กะเด็กน่อย.. เฮ้ย.ชีวิตคนกะเป็นอย่างนี้ มีสุข มีทุกข์
-มาแวอ่านก่อคิดหลาย ก่ออยากให้ทุกคนหันมาปฏิบัติธรรม ธรรมะชำระจิตใจ เกิดทั้งทีก่อให้เกิดประโยชน์ต่อชาวโลก
-เกิดมาดีกะดีใจ๋ เกิดบ่ดีก่อทุกข์ใจ๋
-ขอบคุณ ที่แบ่งปันความรู้
ไหว้สาครูต้อยครับ..
ขอบคุณที่มาแว่อ่าน..และแสดงความคิดเห็นดีๆฝากไว้ครับ
ถูกแล้วครับหากปฏิบัติธรรมได้ก็จะพ้นทุกข์หรืออย่างน้อยๆก็สบายใจครับ
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน.....พรหมมา
ไอ่หง่า สงขลา
ป้อครูครับ,ผมว่าจะลองอ่านข่าวคราวของป้อครูไปเรื่อย ๆก่ออดบ่าได้ เลยลองส่งข่าวมาจะว่าจะไดพ่องหาน่อ ก่อกื้ดเติงหาป้อครูกับหมู่เพื่อน ๆ ขนาดน่ะค
สวัสดีบ่ะนายหง่า...คนเมืองขอน..
หากมีเวลาขึ้นไปหาเพื่อนฝูงพ่องเน้อ...หลายๆคนก็บิ๊กบ้านเก่าไปแล้ว..ล่าสุดบ่ะนายสาทิส ก็อำลาเจ้าหมู่ไปที่ป่าเห่ววัดป่าแพ่ง..
สังขารมันบ่หมั้นบ่เที่ยง มันคว่ำเหงี่ยงดับหาย แล้วแต่กรรมของไผมัน..
หมู่คนที่ยังชีวิตก็ทำดี ไปไจ้ๆจักเป๋นดีหื้อโลกยกย่อง..
ด้วยความปรารถนาดีจากหนาน...พรหมมา