ความรู้สึกของเด็ก ๆ เป็นสิ่งที่อ่อนโยน เราต้องทะนุถนอมและคำนึงถึงตลอดเวลา อย่านึกว่าเค้าไม่รู้เรื่องนะคะ เค้ารู้ตั้งแต่อยู่ในครรภ์ของคุณแม่แล้ว ละค่ะ พอเค้าโตขึ้นพัฒนาการทางสมองของเค้าเทียบเท่าผู้ใหญ่ เพราะฉะนั้น คำพูดทุกคำพูดเป็นสิ่งที่ที่เค้าต้องเก็บมาคิด สำคัญกับความรู้สึกของเด็กมาก
ถ้าคนที่วิจารณ์เป็นยายซิ้มขายเก๊กฮวย เด็ก ๆ ก็คงไม่รู้สึกอะไรหรอก แต่นี่คนปากเสียดันเป็นพ่อแม่ตัวเองน่ะสิ แล้วจะไม่ให้เด็กเสียเซลฟ์ได้ยังไง
นักวิจัยเค้าออกมาบอกว่า คำพูดของพ่อแม่..มีผลมากต่อทัศนคติที่เด็กจะมีต่อตัวเอง บ้านไหนพ่อแม่อมสุนัขไว้ในปาก ชอบกัดลูกว่า....อ้วน บ้างล่ะ น่าเกลียด บ้างล่ะ หรือบางคนก็ชอบว่าลูกว่า..โง่ ขี้เกียจ ดูลูกข้างบ้านซิ ฯลฯ เด็กบ้านนั้นก็จะรู้สึกไม่ดีกับตัวเอง และคิดว่าตัวเองอ้วน หรือขี้เหร่ตามที่พ่อแม่บอก ...ข้อมูลเรื่องนี้ กุหลาบไม่ได้นั่งเทียนเดาเอาเองนะคะ...แต่...นักวิจัยเขาศึกษามาแล้ว จากเด็กสาว ๆ 455 คน ที่คิดว่าตัวเองรูปร่างไม่ดี ... 80% ของเด็กพวกนี้ถูกที่บ้านประณามหยามให้เจ็บใจมาแล้วทั่งนั้น...นักวิจัยเขาฝากบอกมาด้วยว่า......เป็นพ่อแม่นะ หัดให้กำลังใจลูกบ้าง อย่าพยายามทำให้ลูกตัวเองมีปมด้อยด้วยการไปล้อหรือแซว ให้มากนัก พ่อแม่บางคนอาจจะคิดว่า แหม! แค่ล้อเล่นแกล้งลูกนิด ๆหน่อย ๆ แต่หารู้ไม่ว่ามันจะไปสร้างแผลใจและส่งผลระยะยาวให้ลูกคุณเลยล่ะ ขอให้คิดถึงใจเขาใจเรา อะไรที่พ่อแม่ไม่ชอบให้คนอื่นมาทำกับตัว เด็กเขาก็ไม่ชอบเหมือนกัน....
เรื่องนี้รวมถึง ปู่ ย่า ตา ยาย และพี่ ป้า น้า อา ด้วยนะ ยังไงก็เก็บสุนัขไว้ให้เป็นที่เป็นทางเถอะ อย่าปล่อยออกมาเพ่นพ่านกัดเด็ก ๆ เลย
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ