จริน
จากการเดินทาง3วัน2 คืน จนถึงจุดมุ่งหมายที่โรงแรมอุบลบุรี รีสอร์ท มีการจอดถามทางร่วมกับการใช้แผนที่ประกอบการเดินทางเป็นระยะ ทำให้เราถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพ และถึงก่อนคณะอื่น ๆ หลังจากนั้นขับรถตระเวณ หาอาหารอร่อยๆ เมืองอุบลฯ ทานกัน เช่น ข้าวเหนียวส้มตำ กินกันเข้าไปหลายอยู่ และเวียนเที่ยวในเมือง กลับที่พัก เพื่อเตรียมงานในวันรุ่งขึ้น โดยครั้งแรกเรานัดกันมาเตรียมงานกันตอนเที่ยงคืน โดยตอนเช้าพาไปไหว้พระทำบุญและเที่ยวชมวัดหนองป่าพง เดินอ่านคติเตือนใจตามต้นไม้หลายต้นด้วยกัน มีอยู่ต้นหนึ่งให้ทุกคนอ่านและนำมาพูดคุยกันในรถ พี่หมูบอกว่าพี่อธิษฐานแล้วว่า เราจะได้ที่1 และแต่ละคนก็บอกในลักษณะเดียวกัน น้องดา ถามพี่แอ๊ะว่า อธิษฐานอะไร เลยบอกไปว่า อธิษฐานให้ผลงานได้ตามที่พวกเรามุ่งมั่นทำกันมา รางวัลเป็นเรื่องกรรมการ แต่ผลงานเป็นเรื่องของพวกเราร่วมกันทำมา ดีใจและเสียใจได้แต่ไม่ยึดติดกับมัน
โดยพี่มุ่ย / คุณสาวเสริมว่า ทุกข์มากเพราะยึด ทุกข์หมดเพราะปล่อย อ่านมาหยก ๆ ไม่จำ ทำให้ภายในรถหัวเราะชอบใจกันใหญ่ เวลา11.00 น.กลับเข้าไปโรงแรม ประชุมการเตรียมงานอีกครั้ง เพื่อสร้างความมั่นใจให้แก่กันและกัน โดยมีพี่มุ่ยเป็นพี่เลี้ยง หลังจากนั้น ทิ้งคุณยาฮิลนิงให้ทำงานที่ตนรับผิดชอบต่อและให้กินข้าวในโรงแรมแทน นอกนั้นเวียนออกตลาดหาอาหารขึ้นชื่อเมืองอุบลฯ กินกัน กลับมาถึงโรงแรมบ่ายโมง เพื่อดูตำแหน่งและเนื้อที่ ที่ทางศูนย์ฯ อุบลจัดให้ ทำให้ตกใจมาก เพราะเนื้อที่ที่ได้เหลือนิดเดียว ไม่เพียงพอต่อการจัด จึงประสานกับทางศูนย์ฯ อุบลให้จัดการเนื้อที่ให้ใหม่ จึงทำให้แผนที่วางไว้ว่า มาจัดตอนเที่ยงคืนต้องเปลี่ยนไปเป็นเริ่มจัดทันที พอลงมือจัดเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนลืมทานข้าวทานปลากันไปเลย กลับมานั่งคิดถ้าเริ่มจัดกันเที่ยงคืนคงไม่ต้องนอนกันล่ะ ที่สำคัญ มีสมาชิกบางคนตื่นแต่เช้ารีบไปจัดเพิ่ม คือ น้องดาและน้องพิมพ์ไทย ทำให้รู้สึกถึงความมุ่งมั่นตั้งใจและความละเอียดอ่อนของทีมงานอย่างบอกไม่ถูก จากการไปสังเกตดูตอนเช้าเห็นต้นไม้แล้วตกใจ เพราะต้นไม้เล็กๆ แต่ละต้นไม้พันไว้ด้วยกระดาษห่อสำลี เพื่อทำให้ต้นไม้สดชื่นอยู่เสมอแถมยังใส่ยาพาราให้อีกด้วย เพื่อแสดงถึงบรรยากาศของบ้านที่สดชื่นจริง ๆ ขอยกนิ้วให้เลย ขออนุญาตชมตนเองในครั้งนี้ เถอะนะ เก็บไว้ไม่อยู่จริง ๆ
ณ วัดหนองป่าพง คติเตือนใจก่อนเริ่มงาน
พี่เลี้ยง (ดร.มุ่ย ) ซักซ้อมความเข้าใจกันอีกครั้ง เตรียมพร้อมเป็นหนึ่งเดียว
ปล่อยคุณยาฮิลนิงสะสางงานที่ตนเองรับผิดชอบให้เสร็จก่อนเที่ยง
มาถึงงาน ปรากฎว่า.....ญี่ปุ่นทำเกิน ......กว่าจะลงล๊อคได้ทำให้เหงือกตกไปหลายอยู่
เข้ารูปเข้ารอยแล้ว ......หน้าที่ของใครทำต่อ.....ก็มาทำสักให้ดี (....คุณไร...รู้แล้วเปลี่ยน )
มุมใครมุมมัน......ดูเอาเอง
มุมคอบอรี .......กับเรื่องราวที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันทางWeblog ศูนย์ ฯ
มุมความเนี้ยบของงาน.....ต้องยกให้คุณวนิดาและคุณพิมพ์ไทย ส่วนคุณแอ๊ะก็ .....งง.....งง......นะซิ
ผลงานเริ่มปรากฎเป็นรูปเป็นร่าง .......
สุดท้าย......บ้านแห่งการจัดการความรู้และเทคโนโลยี.....ปรากฎเด่นชัดตามที่ Set กันเอาไว้
จากผลงานดังกล่าว......สื่อให้เห็นถึง การทำงานเป็นทีม......ที่มีการแบ่งหน้าที่กันทำอย่างชัดเจน โดยมีเป้าประสงค์ร่วมกัน( วิสัยทัศน์ร่วม ) ที่ตกลงกันไว้ อย่างเข้าใจซึ่งกันและกัน
ความเห็น (2)
- อึ้งท่านี้
- ของคุณยาฯเหลือเกิน
- ดูหมวกเสียก่อน
- ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
- ตามอาจารย์ขจิตมา
- ท่าทางเอาเรื่องทุกคนเลย
- ปีหน้ามาเตะท่า ที่เชียงใหม่เน้อ
- อิ อิ บอกผอ.สุทธฺศักดิ์ ว่าขอไปราชการครึ่งเดือน
- จะพาแอ่วเหนือ ให้ม่วนอ๊ก ม่วนใจ
- ปล. อย่าลืมเปิดบล็อก ให้พี่ณี ดูรูปวันเกษียณด้วยจ้า