ฅนที่สนามหลวง ที่อิสรชนขอขนานนามเขาว่า ฅนสนามหลวง ก็ด้วยเหตุที่ว่า เขาเหล่านั้น มีชีวิต มีวัฒนธรรม มีสังคม มีบ้าน อยู่ที่สนามหลวง ไม่ใช่คนเร่อนคนพเนจรไปไหนต่อไหน แต่ เขาใช้สนามหลวงเป็นเรือนนอน เป็นที่พักพิงกายและพักพิงใจ จากสังคมที่เขาหลีกหนีและปลีกตัวเองมาจากที่ที่เขาเคยอยู่อย่างยาวนาม มาอยู่ในที่แห่งใหม่ที่เรียกว่า สนามหลวง
ที่สนามหลวงจะมีความหลากหลาย มีเสน่ห์ มีมนตร์ขลัง และมีคำสาปที่เป็นเหมือนอาถรรพ์ ที่หลายต่อหลายคนร่ำลือกันในหมู่ของคนสนามหลวง ว่า ใครก็ตามได้ลองมาใช้ชีวิต มากินมานอนที่สนามหลวง มาเป็น ฅนสนามหลวงแล้วล่ะก็ มักจะต้องมาใช้สนามหลวงเป็นเรือนตายในวาระสุดท้ายแห่งชีวิต ซึ่งก็น่าแปลกใจ เท่าที่อิสรชน ทำงานมากว่า 5 ปีอย่างลงลึกที่สนามหลวง ก็พบว่า มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ หลายชีวิต ดิ้นรนไปจากสนามหลวง แต่สุดท้าย ก็ มาจบชีวิตลงที่สนามหลวง ทุกรายไป
หลายต่อหลายครั้งที่มีอาสาสมัครเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ชีวิตที่สนามหลวง ร่วมกันกับ ฅนสนามหลวง จากจุดเริ่มต้นที่อาสาสมัครแต่ละคน มีทัศนคติ ที่ไม่สู้ดีนักกับฅนสนามหลวง แต่เมื่อได้สัมผัสเสน่ห์ที่งดงาม อัธยาศัยของฅนสนามหลวง มักจะเปลี่ยนทัศนคติไปจากเดิมมาเป็นเชื่อใจและเข้าใจฅนสนามหลวงมากยิ่งขึ้น ซึ่งนั้นคือสิ่งที่ ฅนสนามหลวงต้องการมากกว่าสิ่งใดใด ต้องการมากกว่าคนมาเห็นใจ เพราะ ความเข้าใจต่างหาก จะเป็นเหมือน ยาชูใจที่ให้เขามีพลังที่จะต่อสู้และยืนหยัดสู้กับชีวิตใหม่ได้อย่างยั่งยืน
และหากใครสนใจที่จะมีส่วนร่วมในการสร้างสิ่งดีดี ให้เกิดขึ้นในจิตใจของตนเอง และ แผ่เผื่อความสุข ไปสู่สังคม ก็สามารถปลีกเวลา ลงมาเรียนรู้ได้ ตามที่สะดวก หรือจะช่วยสนับสนุนในด้านอื่น ๆ ก็ ลองพิจารณาและ อ่านรายละเอียดได้ ในเรื่องอื่น ๆ ของ อิสรชน ภายในเว็บนี้ได้
ไม่มีความเห็น