ความกลัว

ความกลัว

ความกลัว คือ อะไร

ความกลัว ก็คือ

- ความคิด ที่คิดไปในอนาคต ถึงเรื่องต่างๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นกับเรา และเราก็ไม่มีแน่ใจในการที่จะรับมือกับมัน

- ความกังวล ความลังเล ในความสามารถของตนเอง

- ความสงสัย ว่าผู้อื่นอาจคิดไม่ดีและอาจทำสิ่งที่ไม่ดีต่อเรา

- ภาพที่น่ากลัวที่เราไม่อยากจะพบเห็น แต่มันอาจจะเกิดให้เราเห็น

ความกลัว คือ ความห่วง ความกังวล ความไม่แน่ใจ ความสับสนของใจ ภาพที่น่ากลัว ภาพที่น่าสังเวช ภาพแห่งความเจ็บป่วยในอนาคต ความลำบากในอนาคต ภาพผู้ร้าย ศัตรูที่จะทำร้ายเรา ฯลฯ

ความกลัว เป็น สัญชาตญาณอย่างหนึ่งของสัตว์ ที่เป็นไปเพื่อการดำรงชีวิตและเผ่าพันธุ์ในสัตว์โลกทั่วๆไปนั้น ความกลัวเป็นเพียงเรื่องสามัญตามวิสัยแห่งการดำรงชีวิตตามธรรมชาติเท่านั้น เช่น การกลัวภัยจากสัตว์ร้ายที่ใหญ่กว่าจะมาทำร้าย กลัวอันตรายจากภัยพิบัติตามธรรมชาติ เช่น แผ่นดินไหว ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า น้ำหรือไฟป่า ซึ่งความกลัวที่สัตว์มีหรือเกิดขึ้นนั้น ล้วนแล้วแต่เกิดขึ้น ในขณะที่เหตุการณ์ต่างๆกำลังเกิดขึ้นเท่านั้น สัตว์ทั่วไป ไม่ได้พัฒนาความกลัว จนเลยเถิดเกินไป ซึ่งแตกต่างกับคน

คน สัตว์โลกชนิดหนึ่ง ที่หลงตนเองและยกย่องตนเองเองว่าประเสริฐเลิศเหนือกว่าบรรดาสัตว์ทั้งหลายที่มีอยู่ในโลก ความจริงแล้ว ความประเสริฐที่คนคิดว่ามีมากกว่าสัตว์นั้น พัฒนามาจากความกลัวทั้งสิ้น

คน สัตว์ที่มีเนื้อสมองขนาดใหญ่กว่าสัตว์ทั้งหลายในโลก จึงมีการพัฒนาทางด้านความคิด ความจริงแล้ว น่าจะเรียกว่า การพัฒนาความกลัวมากกว่า

คน ไม่เคยรับรู้ว่า ในขณะนี้ ตนเองกำลังทำอะไรอยู่ หลงอยู่กับความฝันถึง เรื่องราวอดีตที่ผ่านมาแล้ว หรือไม่ก็อยู่กับฝันร้ายถึงเรื่องราวอนาคต ที่ยังไม่เกิดขึ้น

คน กลัว กับประสบการณ์ที่เคยเกิดขึ้นกับตนหรือที่เคยเกิดกับผู้อื่นที่เคยได้เห็นหรือได้ยินมา

คน กลัว ต่อ ความหิว ความเจ็บป่วย ความลำบาก ความไม่สะดวกสบายต่างๆนาๆ

ทำให้คนเริ่มคิด เริ่มวางแผน และจมอยู่กับแผนการที่ตนคิดขึ้นนั้น เพียงเพื่อรับมือกับ“เหตุการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้น”เท่านั้น จนลืมที่ ชีวิตในปัจจุบัน เสียอย่างสิ้นเชิง

สัตว์ทั่วไป มันก็กลัวหิวและมันจะออกหาอาหารก็ต่อเมื่อหิวหรือเพื่อแก้หิวเท่านั้น แตกต่างกับคนที่กลัวความหิว ทั้งๆที่ท้องยังอิ่มอยู่ ไม่ใช่ กลัวความหิวเฉพาะมื้อหน้าหรือมื้อต่อไป แต่กลัวความหิวไปจนถึงชาติหน้า กระทั่งเลยเถิดเผื่อแผ่ไปถึงลูกถึงหลาน แหลน โหลน

สัตว์ทั้งหลายไม่กลัวความเจ็บป่วย อย่างมากเมื่อมันรู้สึกไม่สบาย มันก็จะนอนพักผ่อนหรือไม่ก็กินหญ้าหรืออะไรๆ เพื่อให้สำรอกอาหารออกมาเท่านั้น แต่ คนกลัวความเจ็บไข้ได้ป่วย ทั้งๆที่ยังมี ร่างกายแข็งแรงอยู่

สัตว์ทั้งหลายรู้จักความสุขของการนอน ซึ่งก็คือ การหลับ ไม่เคยสนใจว่าจะต้องนอนที่ไหน จะต้องนอนแบบไหนหรือนอนอย่างไร หากหนาวมันก็ซุกตัวอยู่ตามซอก ตามมุม ตามหลุม ตามถ้ำ ที่อับลม หรืออาจเพียงขุดหลุมเพื่อเอาไออุ่นจากดินเพื่อหลับ แต่คนได้พัฒนาการนอนไปไกลกว่ามาก ต้องนอนที่นอนอันหนานุ่ม หน้าร้อนต้องมีแอร์ เปิดพัดลม หน้าฝนหน้าหนาว ต้องเปิดฮีตเตอร์ มีผ้าห่มอันหนาเนียนนุ่ม

ความกลัว ได้ทำให้คนพัฒนา ความรู้ ความสามารถ เพื่อจะเอาชนะกับธรรมชาติ และวิทยาการความรู้ต่างๆของคนที่มีทั้งหมด ก็เพียงเพื่อที่จะทำให้คนได้รับความสุข แต่วิทยาการความรู้ทั้งหมดของมนุษย์ ตอบสนองได้เฉพาะความสุข ทางด้านกายภาพ หรืออาจจะเรียกว่าความสะดวกสบายเท่านั้น

ความสุข เป็นเรื่องของ จิตใจ

แม้ว่าความสุขทางใจนั้น จะมีส่วนหนึ่ง ที่อิงอาศัย ความสุขทางกาย(ความสบาย) ด้วยก็ตาม แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด

และก็เป็นเรื่องที่แน่ชัดแล้วว่าความสุขทางกายนั้น บางครั้งก็ไม่ได้เป็นสาเหตุให้เกิด ความสุขทางใจ ขึ้นได้

ดังนั้น จึงมีผู้รู้นักปราชญ์นักคิดมากมาย ที่ออกแสวงหาสิ่งที่เรียกว่า ความสุขที่แท้จริง ความสุขทางใจที่แน่นอนนิรันดร ไม่ผันแปรไป และคำสั่งสอนต่างที่นักปราชญ์เหล่านั้นสอนสั่งเอาไว้ เราเรียกว่า ศาสนา(แปลว่า คำสั่งสอน)

และศาสนาหรือคำสั่งสอนทั้งหมดที่มีอยู่ในโลก จุดประสงค์หลัก ก็เพียงเพื่อให้ คนพ้นจากความกลัวทั้งสิ้น พ้นจากความกลัวที่มีทั้งหมด ทุกๆเรื่อง

แล้ว ความกลัวที่แท้จริง มันคืออะไร

ความกลัว ! มันเป็นเพียง “ความคิด”

คนคิดถึง “เรื่องที่น่ากลัว”นั้น แล้ว คนก็กลัวมันเสียเอง

ความกลัว เป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นเอง(คิดเอง)

มีเรื่องน่าขัน ถ้าเราเข้าใจตามความเป็นจริงในเรื่อง ความเป็นห่วง

มีคำกล่าวกันว่า “เพราะ รัก จึงเป็นห่วง”หรือ“ที่ไม่เป็นห่วง เพราะไม่รักกัน”

แล้วเราเคยเห็นถึง ความคิด เรื่องที่เราคิด ในความเป็นห่วง หรือไม่ ?

เราคิดว่าคนที่เรารัก อาจเกิดเรื่องร้ายๆ อาจเกิดอุบัติเหตุ อาจพบกับปัญหา อาจพบกับผู้ร้าย หรือ แฟนของเราจะมีเพศตรงข้ามมาพัวพัน แฟนเราจะนอกใจเรา

ความคิดที่ไม่ดี ความคิดร้ายๆ ความคิดชั่วๆ ความคิดที่ไม่ดี ความคิดอัปมงคล นี่นะหรือ คือ ความคิดของคนที่ รักกัน

หากเราคิดแต่เรื่องดีๆ เช่น ขณะนี้ คนที่เรารักกำลังมีความสุข กำลังได้พบกับสิ่งที่ดีๆ แล้วเรา จะเป็นห่วงไหม ?

ความกลัว ก็คือ สัตว์ในนรก ตัวหนึ่ง ที่คนโบราณได้เปรียบเปรยเอาไว้ คือ “อสุรกาย” หรือ “ผี”

อะ – แปลว่า ไม่ , สุระ – แปลว่า กล้าหาญ

อสุรกาย แปลว่า กายที่ไม่กล้าหาญ ซึ่งหมายถึง ความกลัว นั่นเอง

ความกลัว ก็เป็นเพียง “เรื่องที่เราคิด” เป็นแค่ “ความคิด” ของเราเอง

วิธีที่จะให้พ้นจาก ความกลัว คือ หยุดคิด ไม่คิดถึงมัน (เรื่องที่น่ากลัว)

รู้จัก และเข้าใจ ถึง ความกลัว ให้ แจ้ง ชัด

แล้วคุณก็จะพ้นจาก ความกลัว นั้น ทีละเรื่อง ๆ ทุกๆเรื่อง ที่ คุณกลัว

เขียนใน GotoKnow โดย ชาคโรภิกขุ
ใน สิ่งที่มนุษย์แสวงหา ?

คำสำคัญ (Tags): #ความกลัว

หมายเลขบันทึก: 209760เขียนเมื่อ 18 กันยายน 2008 18:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 02:11 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (3)

เก็จถะหวา

เขียนเมื่อ 20 กันยายน 2008 22:02 น. ()

นมัสการค่ะ

เราต้องกล้าหาญและไม่กลัวใช่ไหมคะ?

เพราะเราคิดไปเองทั้งนั้นจริงๆ

ชาคโรภิกขุ

เขียนเมื่อ 23 กันยายน 2008 20:38 น. ()

ไม่ใช่ต้องกล้าหาญอะไรเลย แค่ไม่กลัว จิตปกติ เท่านั้น

ครูเมี้ยว

เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2008 13:54 น. ()

นมัสการค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ จะนำไปปรับใช้ในชีวิตค่ะ