คำมั่นสัญญา...อำลา..อาลัย..คนเกษียณ...


อยู่กันด้วยความรัก..จากกันด้วยอาลัย..ในวันวานยังหวานอยู่....

              ก่อนจากกัน...ขอสัญญา ฝากประทับตรึงตรา  จนกว่า จะพบกันใหม่ โบกมืออำลา สัญญาด้วยหัวใจ เพราะความรัก ติดตรึงห่วงใย ด้วยใจ ผูกพันมั่นคง... เสียงเพลง คำสัญญา ดังกระหึ่มห้องประชุม... ให้ความรู้สึกได้ใจจริงๆ... วันนี้กลุ่มงานพยาธิวิทยาได้มีการจัดงานเลี้ยงอำลา-อาลัยคนเกษียณขึ้น ซึ่งเป็นวัฒนธรรมองค์กรอย่างหนึ่งที่ดีงาม เป็นการแสดงมุทิตาจิตต่อเพื่อนร่วมงานที่สร้างคุณประโยชน์ให้องค์กรจนครบเกษียณ

                ในกลุ่มงานปีนี้มีผู้เกษียณ 6 ท่านคือ พญ.อรุณลักษณ์ โคมินทร์ คุณสุพล ดรุณชู คุณนวลพรรณ อนันตวัฒนวงค์ คุณนวลนิตย์ สาริกบุตร คุณอมรา เพชรดี และคุณทองสุข ธิอินแก้ว ซึ่งทุกท่านร่วมทำงานกันมาในกลุ่มงานพยาธิวิทยากันมานานและมีความในใจจะกล่าวให้คนที่ยังไม่ถึงเวลาได้รับรู้ ซึ่งบรรยากาศที่เป็นกันเองและสนุกสนาน มีซึ้งปนเศร้า...

 

                พวงมาลัยและดอกไม้ เป็นตัวแทนของใจทุกดวงของคนในกลุ่มงานที่มอบความรัก ความรู้สึกดีๆให้ผู้เกษียณ ที่ร้อยเป็นพวงต่อกันเป็นวงกลม จนหาจุดเริ่มต้นไม่ถูกว่า ความรักของทั้งสองฝ่าย เริ่มจุดใด รู้แต่ว่าประสานกันเป็นหนึ่งเดียว

 

                การเปิดใจผู้เกษียณ คุณหมออรุณลักษณ์เป็นคนที่น่ารักมากและใจดีกับน้องๆท่านบอกรู้สึกประทับใจมากที่พวกเราได้จัดงานวันนี้ขึ้นมา การจากกันวันนี้ยังมีเยื่อใย ถ้าใครมีงานบวช งานแต่งลูก ขึ้นบ้านใหม่ ท่านให้ที่อยู่ไว้สามารถติดต่อตามข่าวคราวความคิดถึงกันได้  คุณสุพล เป็นหัวหน้างานธนาคารเลือดและหัวหน้างานห้องปฏิบัติการเทคนิคการแพทย์ด้วยได้เออร์รี่รีไทร์ ซึ่งน่าเสียดายจัง..ท่านทำงานที่สถาบันมะเร็งฯมาตั้งแต่ตึกมี 3 ชั้น(เดี๋ยวนี้มี 6 ชั้น) ทำงานมานานและท่านเป็นคนที่มีความรู้ความสามารถและรับผิดชอบสูง  อีกท่านคือคุณนวลพรรณ ทำงานอยู่ด้านเซลล์วิทยาด้านพยาธิ ซึ่งพูดได้น่าฟังว่า ผู้หญิงเราจะมีสักกี่คนที่แต่งงาน สองครั้งและมีรักแท้เกิดขึ้นสองรอบ แต่ท่านเองได้ทำงานที่สถาบันฯตอนจบใหม่แล้วเว้นวรรคนานพอสมควร แล้วได้มีโอกาสกลับมาอยู่ที่สถาบันฯอีกจนเกษียณ นับว่าได้แต่งงานกับสถาบันมะเร็งฯ 2 รอบได้ออกภาคสนามมาทั่วประเทศเกือบครบ 76 จังหวัดแล้วในเรื่องมะเร็งปากมดลูก มีความผูกพันกับเพื่อนร่วมงานและ น้องปาริชาติบอกว่าอยู่กันนับถือเค้าเหมือนแม่คนที่สองเลยที่เดียว..          

ส่วนอีกท่านคุณทองสุข ได้เปิดใจว่า โชคดีที่มีเพื่อนร่วมงานดีทุกคน มีความสุขรู้สึกประทับใจงานนี้มากและอยากให้ทุกคนสามัคคีกัน และคำถามที่สร้างบรรยากาศเสียงหัวเราะดังลั่นห้องประชุมคือ พิธีกรคุณมานะถามว่ามีเพื่อนๆรู้ว่าพี่ทองสุขชอบดูละครและอยากทราบว่ามีใครในใจเป็นพิเศษหรือเปล่า? ถ้าให้เลือกอยากทราบว่าชอบใครมากที่สุดระหว่าง ออย-ธนา กับ ป๋อ-นรินทร์ เจษฏาภูริ (คนในกลุ่มงานเอง เป็นที่รู้กันว่าป้าชอบออย )  ป้าบอกว่าชอบออย-ธนามาก..ก  และคำตอบที่ถูกใจคนฟังก็คือเมื่อพิธีกรถามว่าป้าคิดว่าตัวเองสวยไหม?  ....ป้าคิดว่าป้าสวยในแบบตัวป้าเอง..(เห็นไหมคารม..ดี..555) นอกจากนี้ผู้เกษียณยังได้ให้ข้อคิดว่า ชีวิตเดินทางมาถึงเวลานี้ก็พอสมควร ได้พบได้เจอะอะไรมากมายดังนั้น ก็ให้ระมัดระวังการดำเนินชีวิต ต้องรู้จักอดทน ก็จะผ่านจุดที่เป็นอุปสรรค์ได้

                ขอยกย่องและชื่นชม ในการจัดงานมุทิตาจิต...ให้นึกถึงวันวาน...ยังหวานอยู่ที่ผู้ร่วมจัดงานในวันนี้มาก รู้สึกได้ว่าเป็นบรรยากาศที่สบายๆเป็นกันเอง ชื่นมื่น ดูแล้วทุกคนมีความสุขมาก ทุกอย่างจัดได้อย่างพอเหมาะพองามทั้งสถานที่และเวลาที่จัด การสัมภาษณ์และเปิดใจของผู้เกษียณที่สนุกสนาน มีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้ม(ซึ่งฟ้องด้วยภาพ) การกล่าวยกย่องผู้เกษียณพูดได้อย่างน่าประทับใจทั้งสองฝ่าย มีแต่ความสุขและความน่าประทับใจของงาน

                การร่วมแรงร่วมใจทำอาหารมาร่วมกัน  เป็นการสื่อความหมายของความรักและสามัคคี อาหารแต่ละอย่างนั้นแต่ละงานนำมาร่วมเช่น วุ้นมีมากมายหลากหลายแบบเป็นวุ้นสื่อรักสื่ออารมณ์  ลูกชุบแทนความสดใสร่าเริง..มีสีสันสดใส สาคูไส้หมูเป็นลูกกลมๆ แทนความสามัคคีกลมเกลียว ขนมจีบแทนความรักของเราไม่เก่าเลย เหมือนพึ่งจีบกันใหม่ๆ ขาไก่ทอด แทนความเข้มแข็ง ยืนหยัดอดทน ผลไม้ซึ่งมีหลากหลายแทนความมีมนุษย์สัมพันธ์ในกลุ่มงาน ดนตรี เชื่อมดวงใจทุกดวง เพลงสื่อความหมายดีๆ เช่น กำลังใจ คำสัญญา ด้วยรักและผูกพัน และอื่นๆแทนความในใจ งานนี้มีนักร้องแจ้งเกิดหลายคน การแสดง เพิ่มสีสันของงานให้สนุกสนาน จากใจน้องๆ

 

 

          สุขปนเศร้าเกือบเคล้าน้ำตา  บรรยากาศทีทุกคนเข้าแถวแล้วเดินทยอยกันนำดอกไม้และพวงมาลัยมาอวยพรแก่ผู้เกษียณ อวยพรด้วย..ทั้งไหว้และกอดกันไป...บรรยากาศดูซึ้งน่าประทับใจ น้ำตาพาลจะไหล... เป็นสิ่งที่ทั้งสองฝ่ายคงจดจำไว้ในใจอีกนาน อีกบรรยากาศก็คือการที่ทุกคนให้ผู้เกษียณอยู่ตรงกลางวงล้อม ทุกคนจับมือกันล้อมไว้เป็นวงกลม แล้วก็ร้องเพลง คำสัญญา ด้วยรักและผูกพัน หมุนโยกตัวไปมา และผู้เกษียณเองก็จะเดินไปจับมือและกอดแต่ละคนจนครบวงกลม ดุแล้วน่าประทับใจมากๆ

                เมื่อเพลงส่งท้ายดังขึ้น....หากเราต้องจากกัน ...จากกันด้วยเหตุใด ...เก็บความคิดที่คล้ายกันและความสัมพันธ์ที่มีต่อกันนั้นไว้ ....ในยามที่ท้อแท้...ขอเพียงแค่คนหนึ่ง จะคิดถึงและคอยห่วงใย...ในยามที่ชีวิต หม่นหมองร้องไห้ ...ขอเพียงมีใครปลอบใจสักคน.....

 

                ไม่มีงานเลี้ยงไหน...ที่ไม่เลิกรา...งานนี้ก็เช่นกัน...สุขกันเถิดวันวาน...วันวานยังหวานอยู่ในใจพวกเราเสมอและขอให้ผู้เกษียณทุกท่านมีสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขมากๆเช่นกันค่ะ โปรดจำไว้ว่าท่านจะคงอยู่ในความทรงจำของน้องๆเสมอ.


<h4 style="text-align: right;">IMM2….Post…
</h4>

หมายเลขบันทึก: 208476เขียนเมื่อ 13 กันยายน 2008 18:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:33 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีค่ะ

เมื่อถึงเดือนกันยายนทีไร อดเสียดายคนเกษียณที่อยู่ด้วยไม่ได้ มีความรักความอาลัย เสียดายความรู้ความสามารถขององค์กรที่ต้องสูญไป ไม่มีงานเลี้ยงไหน...ที่ไม่เลิกรา...คงเป็นเช่นนั้นจริงๆ  ขออวยพรให้คนที่เกษียณทุกคนมีความสุขและสุขภาพแข็งแรงทุกคนค่ะ.

             

สวัสดีค่ะคุณดอกไม้

  • ไม่มีงานเลี้ยงไหน...ที่ไม่เลิกรา...คงเป็นเช่นนั้นจริงๆ 
  • ตอนที่อยู่...เพื่อนๆก็รัก  พอตอนจาก...เพื่อนๆก็อาลัย...ไม่ใช่คนอื่นไกล ถ้าคิดถึงก็กลับมาเยี่ยมเยือนกันอีกได้ค่ะ
  • สังเกตุดูว่าคนที่เกษียณไปแล้ว...ดูมีความสุขแจ่มใสกันทุกคน เวลากลับมาเยี่ยมค่ะ
  • ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขมากๆค่ะ
  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท