อยู่กันด้วยความรัก..จากกันด้วยอาลัย..ในวันวานยังหวานอยู่....
ก่อนจากกัน...ขอสัญญา ฝากประทับตรึงตรา
จนกว่า จะพบกันใหม่
โบกมืออำลา สัญญาด้วยหัวใจ เพราะความรัก ติดตรึงห่วงใย ด้วยใจ
ผูกพันมั่นคง... เสียงเพลง คำสัญญา ดังกระหึ่มห้องประชุม...
ให้ความรู้สึกได้ใจจริงๆ...
วันนี้กลุ่มงานพยาธิวิทยาได้มีการจัดงานเลี้ยงอำลา-อาลัยคนเกษียณขึ้น
ซึ่งเป็นวัฒนธรรมองค์กรอย่างหนึ่งที่ดีงาม
เป็นการแสดงมุทิตาจิตต่อเพื่อนร่วมงานที่สร้างคุณประโยชน์ให้องค์กรจนครบเกษียณ
ในกลุ่มงานปีนี้มีผู้เกษียณ 6 ท่านคือ
พญ.อรุณลักษณ์ โคมินทร์ คุณสุพล ดรุณชู คุณนวลพรรณ อนันตวัฒนวงค์
คุณนวลนิตย์ สาริกบุตร คุณอมรา เพชรดี และคุณทองสุข ธิอินแก้ว
ซึ่งทุกท่านร่วมทำงานกันมาในกลุ่มงานพยาธิวิทยากันมานานและมีความในใจจะกล่าวให้คนที่ยังไม่ถึงเวลาได้รับรู้
ซึ่งบรรยากาศที่เป็นกันเองและสนุกสนาน มีซึ้งปนเศร้า...
พวงมาลัยและดอกไม้ เป็นตัวแทนของใจทุกดวงของคนในกลุ่มงานที่มอบความรัก
ความรู้สึกดีๆให้ผู้เกษียณ ที่ร้อยเป็นพวงต่อกันเป็นวงกลม
จนหาจุดเริ่มต้นไม่ถูกว่า ความรักของทั้งสองฝ่าย เริ่มจุดใด
รู้แต่ว่าประสานกันเป็นหนึ่งเดียว
การเปิดใจผู้เกษียณ
คุณหมออรุณลักษณ์เป็นคนที่น่ารักมากและใจดีกับน้องๆท่านบอกรู้สึกประทับใจมากที่พวกเราได้จัดงานวันนี้ขึ้นมา
การจากกันวันนี้ยังมีเยื่อใย ถ้าใครมีงานบวช งานแต่งลูก ขึ้นบ้านใหม่
ท่านให้ที่อยู่ไว้สามารถติดต่อตามข่าวคราวความคิดถึงกันได้
คุณสุพล เป็นหัวหน้างานธนาคารเลือดและหัวหน้างานห้องปฏิบัติการเทคนิคการแพทย์ด้วยได้เออร์รี่รีไทร์
ซึ่งน่าเสียดายจัง..ท่านทำงานที่สถาบันมะเร็งฯมาตั้งแต่ตึกมี 3
ชั้น(เดี๋ยวนี้มี 6 ชั้น)
ทำงานมานานและท่านเป็นคนที่มีความรู้ความสามารถและรับผิดชอบสูง
อีกท่านคือคุณนวลพรรณ
ทำงานอยู่ด้านเซลล์วิทยาด้านพยาธิ
ซึ่งพูดได้น่าฟังว่า ผู้หญิงเราจะมีสักกี่คนที่แต่งงาน
สองครั้งและมีรักแท้เกิดขึ้นสองรอบ
แต่ท่านเองได้ทำงานที่สถาบันฯตอนจบใหม่แล้วเว้นวรรคนานพอสมควร
แล้วได้มีโอกาสกลับมาอยู่ที่สถาบันฯอีกจนเกษียณ
นับว่าได้แต่งงานกับสถาบันมะเร็งฯ 2
รอบได้ออกภาคสนามมาทั่วประเทศเกือบครบ 76
จังหวัดแล้วในเรื่องมะเร็งปากมดลูก
มีความผูกพันกับเพื่อนร่วมงานและ
น้องปาริชาติบอกว่าอยู่กันนับถือเค้าเหมือนแม่คนที่สองเลยที่เดียว..
ส่วนอีกท่านคุณทองสุข ได้เปิดใจว่า โชคดีที่มีเพื่อนร่วมงานดีทุกคน
มีความสุขรู้สึกประทับใจงานนี้มากและอยากให้ทุกคนสามัคคีกัน
และคำถามที่สร้างบรรยากาศเสียงหัวเราะดังลั่นห้องประชุมคือ
พิธีกรคุณมานะถามว่ามีเพื่อนๆรู้ว่าพี่ทองสุขชอบดูละครและอยากทราบว่ามีใครในใจเป็นพิเศษหรือเปล่า?
ถ้าให้เลือกอยากทราบว่าชอบใครมากที่สุดระหว่าง ออย-ธนา กับ
ป๋อ-นรินทร์ เจษฏาภูริ (คนในกลุ่มงานเอง เป็นที่รู้กันว่าป้าชอบออย
)
ป้าบอกว่าชอบออย-ธนามาก..ก
และคำตอบที่ถูกใจคนฟังก็คือเมื่อพิธีกรถามว่าป้าคิดว่าตัวเองสวยไหม?
....ป้าคิดว่าป้าสวยในแบบตัวป้าเอง..(เห็นไหมคารม..ดี..555)
นอกจากนี้ผู้เกษียณยังได้ให้ข้อคิดว่า
ชีวิตเดินทางมาถึงเวลานี้ก็พอสมควร ได้พบได้เจอะอะไรมากมายดังนั้น
ก็ให้ระมัดระวังการดำเนินชีวิต ต้องรู้จักอดทน
ก็จะผ่านจุดที่เป็นอุปสรรค์ได้
ขอยกย่องและชื่นชม ในการจัดงานมุทิตาจิต...ให้นึกถึงวันวาน...ยังหวานอยู่ที่ผู้ร่วมจัดงานในวันนี้มาก
รู้สึกได้ว่าเป็นบรรยากาศที่สบายๆเป็นกันเอง ชื่นมื่น
ดูแล้วทุกคนมีความสุขมาก
ทุกอย่างจัดได้อย่างพอเหมาะพองามทั้งสถานที่และเวลาที่จัด
การสัมภาษณ์และเปิดใจของผู้เกษียณที่สนุกสนาน
มีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้ม(ซึ่งฟ้องด้วยภาพ)
การกล่าวยกย่องผู้เกษียณพูดได้อย่างน่าประทับใจทั้งสองฝ่าย
มีแต่ความสุขและความน่าประทับใจของงาน
การร่วมแรงร่วมใจทำอาหารมาร่วมกัน เป็นการสื่อความหมายของความรักและสามัคคี
อาหารแต่ละอย่างนั้นแต่ละงานนำมาร่วมเช่น วุ้นมีมากมายหลากหลายแบบเป็นวุ้นสื่อรักสื่ออารมณ์
ลูกชุบแทนความสดใสร่าเริง..มีสีสันสดใส
สาคูไส้หมูเป็นลูกกลมๆ
แทนความสามัคคีกลมเกลียว ขนมจีบแทนความรักของเราไม่เก่าเลย
เหมือนพึ่งจีบกันใหม่ๆ ขาไก่ทอด
แทนความเข้มแข็ง ยืนหยัดอดทน ผลไม้ซึ่งมีหลากหลายแทนความมีมนุษย์สัมพันธ์ในกลุ่มงาน
ดนตรี เชื่อมดวงใจทุกดวง
เพลงสื่อความหมายดีๆ เช่น กำลังใจ คำสัญญา ด้วยรักและผูกพัน
และอื่นๆแทนความในใจ งานนี้มีนักร้องแจ้งเกิดหลายคน การแสดง เพิ่มสีสันของงานให้สนุกสนาน
จากใจน้องๆ
สุขปนเศร้าเกือบเคล้าน้ำตา
บรรยากาศทีทุกคนเข้าแถวแล้วเดินทยอยกันนำดอกไม้และพวงมาลัยมาอวยพรแก่ผู้เกษียณ
อวยพรด้วย..ทั้งไหว้และกอดกันไป...บรรยากาศดูซึ้งน่าประทับใจ
น้ำตาพาลจะไหล... เป็นสิ่งที่ทั้งสองฝ่ายคงจดจำไว้ในใจอีกนาน
อีกบรรยากาศก็คือการที่ทุกคนให้ผู้เกษียณอยู่ตรงกลางวงล้อม
ทุกคนจับมือกันล้อมไว้เป็นวงกลม แล้วก็ร้องเพลง คำสัญญา
ด้วยรักและผูกพัน หมุนโยกตัวไปมา
และผู้เกษียณเองก็จะเดินไปจับมือและกอดแต่ละคนจนครบวงกลม
ดุแล้วน่าประทับใจมากๆ
เมื่อเพลงส่งท้ายดังขึ้น....หากเราต้องจากกัน ...จากกันด้วยเหตุใด
...เก็บความคิดที่คล้ายกันและความสัมพันธ์ที่มีต่อกันนั้นไว้
....ในยามที่ท้อแท้...ขอเพียงแค่คนหนึ่ง
จะคิดถึงและคอยห่วงใย...ในยามที่ชีวิต หม่นหมองร้องไห้
...ขอเพียงมีใครปลอบใจสักคน.....
ไม่มีงานเลี้ยงไหน...ที่ไม่เลิกรา...งานนี้ก็เช่นกัน...สุขกันเถิดวันวาน...วันวานยังหวานอยู่ในใจพวกเราเสมอและขอให้ผู้เกษียณทุกท่านมีสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขมากๆเช่นกันค่ะ
โปรดจำไว้ว่าท่านจะคงอยู่ในความทรงจำของน้องๆเสมอ.
<h4 style="text-align: right;">IMM2….Post…
</h4>