ตามชื่อบันทึกนั่นแหละครับ ผมว่างเว้นไม่ได้เข้ามาเยี่ยมบ้านนี้นานพอสมควร
สิ่งที่ธรรมชาติลงโทษผมคือความจำที่เสื่อมถอยไปตามอายุขัย ทั้งๆที่ผมก็คิดว่ามันเป็นเรื่องปกติธรรมดาๆนะครับ แต่บางครั้งความจำที่เสื่อมถอยนี้ก็สร้างความหงุดหงิดให้กับเราเหมือนกัน เช่น วันนี้กว่าจะเข้าเมนูมาเพิ่มบันทึกได้ ก็ใช้เวลานานโขเชียวครับ
แต่มาคิดดูอีกที คนอายุ 70 ปีอย่างผมอาญหาญมาเล่นเน็ตมันก็แปลกอยู่แล้ว
เพราะคนอายุปูนนี้ควรจะเอาเวลาที่เหลือน้อยอยู่นี้ไปทำอะไรที่มันเหมาะกับวัยมากกว่านะครับ
แต่มันคงเป็นเวรกรรมของผมที่ผมมีคติประจำใจว่า "อายุเป็นเพียงตัวเลข"
และมีวิสัยทัศน์ว่า "ไม่มีใครแก่เกินเรียน สนใจเรียนรู้ตลอดชีวิต ไม่ยอมให้ชีวิตตกยุค"
ผมจึงต้องมาศึกษาเรียนรู้เทคโนโลยีใหม่ๆอยู่ตลอดเวลา เป้าหมายคือเพื่อความสุขเล็กๆของชีวิตที่เหลือน้อยเต็มทีแล้ว
สวัสดีค่ะ
แวะมาเป็นกำลังใจให้คุณลุงอีกคน แบบว่าตามพี่นารีมาติดๆ ค่ะ :)
ตามพี่นารีและน้องมะปรางฯ มาติดๆ เหมือนกันค่ะ ^^ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
ถ้าพ่อต้อมยังอยู่ ต้อมก็คงจะยุให้พ่อเข้ามาโลดแล่นเล่าเรื่องราวประสบการณ์ชีวิตในนี้เหมือนกันค่ะ ^^