โรงเรียนสวย ตอน โรงเรียนบ้านหูช้าง
วันที่ 27 สิงหาคม 51 มีโอกาสไปราชการที่โรงเรียนบ้านหูช้าง อำเภอบ้านไร่ สพท.อุทัยธานีเขต 2 เป็นโรงเรียนขยายโอกาสค่ะ ตั้งใจไปดูการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์ม.ต้น อันเนื่องมาจากโรงเรียนมีผลการสอบ NT สาระวิทยาศาสตร์ สูง รายละเอียดว่าสอนอย่างไร?คงต้องนำเสนอยาว สำหรับบันทึกหน้านี้ พบสิ่งดีที่ขอบันทึกไว้คือโรงเรียนสวย สะอาด เด็กๆสดใส ดูมีความสุข สิ่งแวดล้อมในโรงเรียนเป็นแหล่งเรียนรู้วิทยาศาสตร์ได้เป็นอย่างดี รวมถึงมีห้องปฏิบัติการวิทยาศาสตร์ที่สามารถจัดการเรียนการสอนโดยการทดลองได้ และที่น่าจะเป็นปัจจัยสำคัญอีกประการคือครูผู้มีความรู้ความสามารถในการสอน ครูอัจฉรา เดชากุล จบปริญญาโทวิทยาศาสตร์ทั่วไป สำหรับ ผอ.สุวัฒน์ บุญเม่น ให้ความสำคัญต่อบรรยากาศภายในโรงเรียนมาก เรียกว่าจิ๋วแต่แจ๋ว (มีต่อค่ะ)
ความเห็น (25)
ขอบคุณอาจารย์ชัดเจน มากค่ะ สำหรับคำแนะนำที่ดีในการสอนวิทยาศาสตร์และวิชาอื่น ๆ อ้อ...ครูอัจฉราจบปริญญาโทค่ะ
จาก
ครูอัจฉรา ร.ร.บ้านหูช้าง
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำในการสอนโครงงาน และคอมพิวเตอร์ค่ะ =^^=
จาก
ครูภัทรา ร.ร.บ้านหูช้าง
ขออภัยครูอัจฉรา แก้ไขให้แล้วนะคะ
ผมสิทเก่าโรงเรียนบ้านหูช้างคับ ที่ผมเรียนมาอาจารน่ารักทุกเลยคับโดยเฉพาะ อาจารวรนุชเปนอาจารที่ผมรักและเคารพมากที่สูดเลย จาก เก่ง อาม ตู่
โรงเรียนสวยมากคับ
ศิษย์เก่าครับขยายโอกาศรุ่นแรกครับ รักอาจารทุกคนครับ ที่ทำให้ผมมีวันนี้ได้เรียนบ้าง เล่นบ้าง ก็ได้อาจารที่นี่แหละครับคอยขัดเกลา เบียร์ สายชล พูลมี
นูเป็นศิษย์เหมือนกันแต่ตอนนี้ที่อาจารย์เฝ้าสอนก็เพราะอยากให้นูเป็นคนดีแต่ก็เป็นเพาะนูทำตัวไม่ดีเอง นูก็อยากขอโทษ
นูรักครูนุชนะค่ะคิดถึงครูอัจด้วยค่ะต้อนนี้โรงเรียนเป็นอย่างไรบ้างเข้ามาเล่าให้ฟังด้วยนะค่ะ
รักครูวรนุชเหมือนกันค่ะ..........และก็รักครูทุกคนเลยขอบคุณที่สั่งสอนจนเป็นคนดีทุกวันนี้นะคะขอให้สุขภาพแข็งแรงทุกคนนะคะ
รักที่รอคอย
เรื่องเล่าจากบุคคลล้มละลายในชีวิต
ผมนั้นเคยมีภรรยาเป็นครูอยู่ที่อุทัยธานี โรงเรียนบ้านจัน คบกันมาประมาณ 10 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน ผ่านเรื่องราวต่างๆ มามากมาย ทั้งรอยยิ้ม หัวเราะและร้องไห้ ด้วยกัน มากกว่าที่จะใช้คำว่ารักด้วยซ้ำ มันผูกพันลึกซึ้ง ยากที่เราสองคนจะแยกทางจากกัน ก่อนที่เขาคนนั้นจะได้บรรจุ เราอยู่ด้วยกันมาตลอดไม่เคยห่างกัน หลังจากที่ได้บรรจุเราต้องห่างกันแล้วเวลผ่านไป 1 ปี เขาคนน้นก็มาบอกเลิก ? ทุกวันนี้ผมยังใช้คำว่า รอคอย และยังตั้งคำถามให้ตัวเองเสมอ ว่าทำไมเขาจึงทิ้งเราไป
นานมากแล้ว...ที่เราไม่เคยได้ติดต่อกันเลย...เราเคยคิดว่าเวลา จะทำให้เราลืมเขาคนนั้นได้ แต่..มันไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักเท่าไร ไม่ว่าอะไรๆ บนโลกนี้จะเปลี่ยนแปลงไปมากสักแค่ไหน แต่สำหรับเราไม่สามารถที่จะลืมเรื่องราวของเราได้เลย ..ความรัก ไม่มีเหตุผล คงเหมือนกับเรา..ที่ไม่มีเหตุผลเหมือนกัน วันนี้เราคิดถึงเขาคนนั้น...ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความว่างเปล่า ไม่มีเขาเคียงข้าง แม้เวลามันจะผ่านมาเนิ่นนาน แต่กับเรามันเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ภาพของเรากับเขาและลูก ที่ ๆเราเคยอยู่ด้วยกัน เพลงที่เราเคยฟังร่วมกัน หนังเรื่องเดิมที่ชอบดู ทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง มันยังอยู่ในความทรงจำของเราเสมอมา ... เราแค่อยากรู้ว่าวันนี้เธอเป็นอย่างไรบ้าง สุขสบายดีอยู่หรือเปล่า แล้วเธอเคยคิดถึงเราบ้างไหม เราแค่หวังว่าสักวัน ... อาจจะมีช่วงเวลาที่เราได้กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ ความรักไม่เคยทำร้ายใคร เช่นเดียวกับเรา..ก็ไม่อยากทำร้ายใครเหมือนกัน ถ้าความรักที่เรามีให้กับเธอ มันจะต้องทำให้ใครเดือดร้อน เราก็ขอรักเธออยู่อย่างนี้ตลอดไปดีกว่า
ไม่ผิดที่เธอคนนั้นทิ้งเราไป...เพราะใครๆ ก็ย่อมอยากเลือกสิ่งที่ดีให้กับตัวเอง เธอก็คงเช่นกัน ไม่เคยโทษใคร ถ้าผิดคงผิดที่เราที่ยังรักเธอไม่มากพอ ไม่มากพอที่จะทำให้เธอคนนั้นอยู่กับเราได้ ในวันนี้เราอยู่อย่างเดียวดาย ไม่มีใครแม้กระทั้งลูก...ถ้าเพียงเธอจะรับรู้ได้บ้าง ว่ายังมีเราที่อยู่บนโลกใบนี้อีกคน เราก็ดีใจแล้ว ช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันเป็นช่วงที่เรามีความสุขที่สุด .. แม้มันจะผ่านช่วงเวลานั้นไปแล้วก็ตาม.. ขอให้เธอมีความสุขกับชีวิตที่เธอเลือก มีความสุขกับสิ่งที่เธอหวัง..ส่วนฉันจะเก็บเธอไว้ในความทรงจำของของฉันตลอดไป... และสักวันถ้าฉันทำใจได้เราอาจจะได้เจอกัน.. ที่รักฉันรักเธอเสมอ.....
*******//***************//*********//*********
ฉัน … ยังยืนอยู่บนพื้นที่เก่า ๆ
ยังคงมองเห็นเงา ของสองเราเสมอ
ยังมีรักเดิม ๆ … ให้เธอ
ยังคงมีน้ำตาเอ่อ … ทุกวัน
เธอ … ก้าวสู่โลกใบใหม่ๆ
และมีความสุขมากมาย กับโลกใบนั้น
จะรู้บ้างไหม … ว่าคนเก่า ๆ ยังเจ็บอยู่หลายร้อยพัน
เพราะวันเวลาที่ผ่านไปแต่ละวัน..
ฉัน … ก็ยังรักเธอ ตราบเท่าทุกวันเหมือนเดิม
สักวันผมจะกลับมา ทุกวันนี้ผมบาดเจ็บเหลือเกินยากที่จะเยียวยา
เมื่อความคาดหวังของเรานั้นพังทลาย
เมื่อความเสียใจเกิดจากการพบความจริง
ทั้งที่เราได้ทุ่มเททำจนหมดทุกสิ่ง
เมื่อใจที่ครั้งนึงนั้นเคยยังมีแรง
กลับดูเหือดแห้งจนไม่เหลืออะไร
เมื่อฟางเส้นสุดท้ายกำลังจะขาดหายไป
ในเวลานั้นเรากำลังจะได้พบ
บทเรียนสำคัญแค่ไหน รู้ไหม
บทเรียนนี้ไม่มีสอน
ต้องผ่านพ้นความทุกข์ร้อน เท่านั้นถึงเข้าใจได้
จะต้องเสียใจกี่ครั้งแต่ก็คุ้มเมื่อแลกกัน
เพราะว่าหาเรียนไม่ได้จากที่ไหน
บทเรียนที่ทำให้ใจของเรารับรู้
ว่าไม่มีอะไรคงอยู่เสมอไป
เป็นบทเรียนชีวตที่แสนจะยิ่งใหญ่
เมื่อใจของเรานั้นยอมรับมัน
เมื่อความพยายามนั้นกลายเป็นสิ่งที่ผิด
เมื่อความตั้งใจไม่มีค่าอะไร
เหมือนทางที่เคยเดินมาตลอด คือทางที่เลือกพลาดไป
ในช่วงเวลานั้นเรากำลังจะได้พบ
บทเรียนสำคัญแค่ไหน รู้ไหม
บทเรียนนี้ไม่มีสอน
ต้องผ่านพ้นความทุกข์ร้อน เท่านั้นถึงเข้าใจได้
จะต้องเสียใจกี่ครั้งแต่ก็คุ้มเมื่อเทียบกัน
เพราะว่าหาเรียนไม่ได้จากที่ไหน
บทเรียนที่ทำให้ใจของเรารับรู้
ว่าไม่มีอะไรคงอยู่เสมอไป
เป็นบทเรียนชีวิตที่แสนจะยิ่งใหญ่
เมื่อใจของเรานั้นยอมรับมัน
บทเรียนที่ทำให้ใจของเรารับรู้
ว่าไม่มีอะไรคงอยู่เสมอไป
เป็นบทเรียนชีวิตที่แสนจะยิ่งใหญ่
เมื่อใจของเรานั้นยอมรับมัน
ความผิดหวังจึงจะเปลี่ยนเป็นพลังได้
เมื่อใจของเรานั้นยอมรับมัน
ดีใจครับ ตอนนี้ ไปเยี่ยมบ้านเกิดเกือบทุกเดือน ได้มีโอกาสได้เจอ อาจารย์
บ้าง ยังรักและเคารพเหมือนเดิมครับ แวะไปโรงเรียน เหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง
แต่บรรยากาศเปลี่ยนไปเยอะครับ ( เปลียนไปในทางที่ดี ถ้าเราไม่ยึดติด )
คุณครู วารุณี ครูคนแรกที่เหมือนจับเราใส่กระด้ง ตอนอยู่อนุบาล
คุณครูลมัย ทำให้เราคิดว่าเรามีแม่อีกคน ครูเสกสรรค์ และ ครูวรนุช ทำให้เรา
มีระเบียบวินัย จนถึงเดี๊ยวนี้ และคุณครูทุกคนที่ไม่ได้กล่าวถึง คิดถึง คุณครูทุกคนมากครับ
น้องๆเพื่อนๆศิษเก่าคนใหนอยากพูดคุยถึงโรงเรียนของเรา ติดต่อมาได้นะครับ
ขอขอบคุณ
ท่านอาจารย์ทุกท่านมากค่ะ
ที่ช่วยกันอบรม
ขัดเกลาเด็กหญิงคนนี้ให้เป็นคนดี
ตอนนี้หนูกำลังหาที่เรียนต่ออยู่ค่ะ
อยากให้อาจารย์ทุกท่าน
เป็นกำลังใจให้หนูด้วยนะค่ะ
เจน ปรารถนา ผ่องโต
วิลาวรรณ บุตรปิน
คิดถึงโรงเรียนจังเลยค่ะ
ขอขอบคุณคุณครูทุกท่านมากนะคะ
ที่คอยอบรมสั่งสอน
ลูกศิษย์คนี้มาโดยตลอด
โดยเฉพาะครูวรนุชและครูลมัย
ที่เปรียบเหมือนแม่อีกคนหนึ่ง
และคิดถึงคุณครูทุกท่านนะคะ
(เก่ง เสาวภา จีนคล้าย)
กัญญารัตน์ พละวัฒน์
สวัสดีค่ะคุณครูทุกท่าน
จะกล่าวถึง..
คุณครูเศกศรร เป็นที่ปรึกษาให้กับ นร. ม.3 รุ่นที่ 16 เป็นอย่างดี ถึงบางครั้งจะดุจะด่า แต่พวกเราก็เคารพ ท่านเหมือนพ่อคนหนึ่งที่ให้คำปรึกษา หารือได้ทุกเรื่อง หนูดีใจที่ได้เป็นลูกศิษย์ของคุณครูคนนี้
เป็นศิษย์เก่า ร.ร.หูช้างเหมือนกันค่ะ.....มีความประทับใจ...เก่า ๆ อยู่มาก เรียน ป.1 ก กับคุณครูวารุณี ทองลิ่ม ค่ะ ป.4 ก กับคุณครูลมัย วิเชียรรัตน์ คุณครูทุกท่านดีมาก ๆ เลย แต่น่าเสียดายได้เรียนอยู่แค่ ป. 4 ก็ต้องย้ายตามผู้ปกครองไปต่างจังหวัดเสียก่อน......
เพื่อน ๆ ในรุ่นเดียวกัน ที่พอจำได้ก็มีหลายคน เช่น นายสุธน สนธิทิม (ยอด), เพ็ญพักตร์ เผือกยอด (จอย),ไชยากร แก่นแก้ว (กร)
อรสา สดคมขำ,วรนุช แอบใสมา,สัญญา ทิพพายักษ์......เทพนุกูล รอดพงษ์ (เป้)......คิดถึงทุกคนและวันเก่า ๆ มากเลย
ปล. ถ้าเพื่อนคนไหนเข้ามาอ่าน โทรมาหาเราบ้างนะ......089-237-4331
ศศิธร/กมลวรรณ/เจนรงค์/
สวัสดีค่ะ..........
โรงเรียน่าอยู่ คุณครูน่ารักทุกคน
ตอนนี้โรงเรียนพัฒนาดีขึ้นมามากเลยนะค่ะ
นักเรียนรุ่นที่ 19
สวัสดีค่ะคุณครูทุกท่านที่เคารพ
รุ้สึกดีที่อยู่โรงเรียนนี้
ี้ี้
หนูเรียนอยู่ชั้นป.5นะคะ รักครูลมัยนะคะและครูทุๆท่านขอให้สุขภาพแข็งเเรงทุกคนนะคะ
สุจิตรา,โยธิกา
โรงเรียนน่าอยู่จังเลย
หนูอยู่ชั้น ม.2
หนูรักครูนุชและครูลมัยมากๆคะ
อยากเห็นรูปเด็กหญิงสุวิมล แก้วบัวดีกลับ ด.ญ.สุพัดตา แก้วบัวดี จังถ้าเห็นสงไสคนเข้ามาเยะมาก
บีมหรือด.ญ.รจนา แก้วบัวดี
สวัดดีค่ะหนูมาจากโรงเรียนบ้านโพธิ์พัฒนาหนูอยากจะบอกว่าโรงเรียนบ้านหูช้างสวยดีน่ะค่ะแต่ทำไมไม่นำรูปนักเรียนมาลงเน็ตมังค่ะอยากเห็นอ่ะ (จากคนสวยบีมหรือมายุกิ)
อังค์ รุ่น3
คิดถึงตอนเด็กๆจัง พอได้ไปยืนตรงที่เคยยืนรู้สึกดีมากๆ มองเห็นคุนครูท่านเดิมที่เคยสั่งสอนอยากเข้าไปกอดอยากเข้าไปทักทายแต่กลัวครูจะจำไม่ได้ (อีกอย่างเขิลค่ะ) และคิดถึงเพื่อนๆทุกคนด้วย รุ่นนี้ทั้งดื้อทั้งซน ทั้งห้องมี32คน/ ญ6คนเองคิดถึง+++++กราบขอบพระคุณครูที่สอนอีกครั้งค่ะ