ตี 2 เศษของคืนวันจันทร์ ที่ 1 กันยายน 2551 เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นติดต่อกันหลายครั้ง "หมอเปิดโทรทัศน์ดูอยู่หรือป่าว ยิงกันตายแล้วนะ" รีบเปิดโทรทัศน์ดู ทีวีทุกช่อง มีภาพเสียงของเหตุการณ์ที่หน้าทำเนียบ นปก.และพันธมิตร และตำรวจ ทหาร อยู่ในลักษณะจราจล มีตัวเลขของผู้เสียชีวิต 1-3 ราย บาดเจ็บหลายสิบราย ศูนย์นเรศรทร เรียกหน่วยแพทย์ใน กทม.และจังหวัดใกล้เคียงไปช่วย คลื่นมวลชนอันบ้าคลั่ง ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายใด ก็ยากที่จะยุติลงได้ ยังดีที่เมื่อเริ่มตายและบาดเจ็บ ฝ่าย นปก.ได้ล้าถ้อยไป
เช้าแล้วรัฐบาลประกาศภาวะฉุกเฉิน นปก.สลายการชุมนุม ย้ายสถานที่การชุมนุมที่จังหวัดสมุทรปราการ รัฐบาลมอบหมายการควบคุมสถานการณ์ให้ กองทัพบก ไม่รู้ว่าจะต้องตายอีกกี่ศพจึงจะยุติเหตุการณ์ได้ ฝ่ายพันธมิตร ยอมตายอยู่ในทำเนียบเป็นหมื่น ๆ คน ภาพเหตุการณ์ 14 ตุลาคม2516 และ 6ตุลาคม 2519 เริ่มเข้ามาให้เห็น เหตุการณ์ไม่น่าซ้ำรอย เมืองไทยน่าจะเรียนรู้บทเรียนดีกว่านี้ หรือ เหตุการณ์จำเป็นจะต้องซ้ำรอยเดิม ต้องตายมาก ๆ บางคน หาแผ่นดินอยู่ไม่ได้ แต่ที่น่าเสียใจคือ คนที่ตายและบาดเจ็บ จะเป็นหญ้าแพรก เป็นชาวบ้าน นักศึกษา ผู้ประกอบธุรกิจรายย้อย นักวิชาการ แต่ผู้ที่อยู่บัญชาการในทุก ๆ ฝ่าย มักจะรอด และมีตำแหน่งหรือฐานะทางสังคมใหญ่ขึ้น
เหมือนกับที่ พระปราโมชย์ ปราโมชโช วัดในอำเภอศรีราชาในจังหวัดชลบุรี ได้กล่าวสอนอุบาสกอุบาสิกาอยู่เป็นประจำ ธรรมะที่พวกเราได้เรียนรู้ จะได้ฝึกใช่ก็ช่วงนี้แหละ
สวัสดี,
นายแพทย์บุญเรียง ชูชัยแสงรัตน์
นายแพทย์สาธารณสุข จ. ราชบุรี
081-9415586
4 กันยายน 2551
ไม่มีความเห็น