บันทึกในวันที่อึดอัด
วันนี้วันพฤหัสบดีที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2551
ขอบันทึกไว้ว่า ได้มีคนกลุ่มหนึ่งเรียกตนเองว่า พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย บุกรุกเข้าไนสถานที่ราชการรวมทั้งทำเนียบรัฐบาล มีจุดหมายเพื่อบีบบังคับให้รัฐบาลลาออก
รัฐบาลแม้จะมีท่าทีว่าพร้อมจะดำเนินการเพื่อสลายการชุมนุม รวมทั้งดำเนินคดีกับผู้นำการชุมนุม แต่จนถึงขณะนี้ 21:15 น. ก็ยังไม่ปรากฏว่าเกิดการจับกุมแต่อย่างไร ในขณะเดียวกันทางกลุ่มผู้ชุมนุมก็ยังดึงดันที่จะชุมนุมต่อไป
อำนาจในมือของรัฐบาลถูกท้าทายแหลมคมมากขึ้นจนกำลังจะถึงจุดที่น่าสงสัยว่า แท้จริงแล้ว อำนาจนั้น อยู่ครบถ้วน หรือถูกสิ่งไดบั่นทอนลงไปแล้ว ทำไมรัฐบาลที่ชอบธรรม จึงไม่สามารถใช้อำนาจนั้นได้
แท้จริงแล้ว รัฐบาลยังมีอำนาจโดยธรรมหรือเปล่า ทำไมจึงอ่อนกำลังจนไม่สามารถสยบกลุ่มคนข้างถนนได้
ความขัดแย้งในสังคมไทยได้ดำเนินมาระยะหนึ่งแล้ว เดิมความขัดแย้งนี้มีจุดศูนย์กลางอยู่ที่อดีตนายกรัฐมนตรีคนหนึ่ง ต่อมาความขัดแย้งนี้ได้วิวัฒน์ไปเป็นความขัดแย้งระหว่างกลุ่มคนที่มองการปกครองระบอบประชาธิปไตยด้วยแง่มุมที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง
ดูเหมือนความขัดแย้งในครั้งนี้ ต่างฝ่ายต่างต้องการผลแพ้ชนะกันไปข้างหนึ่ง
แต่สิ่งที่ผ่านมาได้ชี้ชัดว่า ไม่ว่าใครจะเป็นฝ่ายแพ้หรือชนะในแต่ละคราวก็ตาม ก็ไม่ได้ทำให้ความขัดแย้งลดลงได้เลย ไม่มีฝ่ายไหนที่ชนะโดยเด็ดขาด ไม่มีใครพ่ายแพ้โดยราบคาบ และหากยังคงต่อสู้ ปะทะกันแบบนี้เรื่อยไป ก็ไม่น่าจะมีโอกาสที่ฝ่ายไดจะมีบทบาทนำในสังคมไทยโดยเบ็ดเสร็จได้
วันนี้ ในความขัดแย้งนี้ ก่อนที่ความขัดแย้งจะลุกลามไปจนเป็นความแตกแยกถึงแบ่งแยก น่าจะเป็นโอกาสอันดีที่เราจะได้เข้าใจสถานการณ์ แล้วตั้งสติ หาทางออกที่สามารถยอมรับได้ทั้งสองฝ่าย
น่าจะเป็นโอกาสที่ดีที่เราจะแสวงหารูปแบบการปกครองที่เหมาะกับสังคมของเรา โดยไม่ต้องตั้งธงว่าจะต้องเรียกว่ารูปแบบอะไร เพราะเมื่อรูปแบบนี้เกิดมาจากประชาชน เป็นของประชาชน เพื่อประชาชนแล้ว ก็สามารถจะเรียกว่า ประชาธิปไตย ได้ทั้งนั้น
อย่ากลัวว่ารูปแบบของเราเองที่เราจะสร้างขึ้นนี้ จะไม่เป็นที่ยอมรับจากมหาอำนาจ เพราะแท้จริงแล้วมหาอำนาจไม่ได้ใส่ใจคำว่า "ประชาธิปไตย" มากไปกว่าผลประโยชน์
มหาอำนาจอเมริกาเคยยกทัพเข้าไปช่วยคูเวตโดยไม่ต้องให้เจ้าของประเทศออกปาก
ซาอุดิอาราเบียจัดเป็นพันธมิตรสำคัญของมหาอำนาจอเมริกา
ทั้งสองประเทศ ไม่ได้ปกครองในระบอบที่มหาอำนาจอเมริกาเรียกว่า ประชาธิปไตย
ขอให้เราใช้โอกาสนี้ ตั้งโจทย์กันใหม่ ลืมคำว่า ประชาธิปไตย ไว้ก่อน เลิกเรียกร้องหรือรอคอย "คนกลาง" เราทุกคนสามารถได้รับเกียรติของการเป็น "คนกลาง" ได้เท่าๆกัน
การปกครองของประชาชน โดยประชาชน เพื่อประชาชน ไม่สามารถเกิดขึ้นมาจากการดลบันดาลของใครทั้งนั้น หากเกิดขึ้นมาจากมือของ ประชาชน เราๆนี่เองครับ
ความเห็น (7)
เห็นด้วยครับอย่างยิ่งครับ
แต่ผมยังไม่เห็นแนวทางปฏิบัติที่ชัดเจนครับ
จะเริ่มอย่างไรดีครับ
แนวทางปฏิบัติจริง อาจใช้แนวทางที่พวกเ้รากำลังทำอยู่นี้ครับ คือคนกลุ่มที่มองความขัดแย้งนี้อยู่วงนอก ซึ่งมีความพร้อมสำหรับการทำความเข้าใจมากกว่ากลุ่มที่อยู่ขอบทั้งสองข้าง แลกเปลี่ยนความเห็นกันอย่างกว้างขวางมากขึ้น เอาจริงเอาจังมากขึ้น มีการพบปะอย่างต่อเนื่องคล้ายกับการพบปะของกลุ่มเว็บบอร์ด หรือ Barcamp
เริ่มจากกลุ่มก้อนขนาดเล็ก ความเห็นใกล้เคียงกันหลายกลุ่มก้อน แล้วต่างขยายตัวออกมาจนซ้อนกันเป็นก้อนใหญ่จำนวนน้อยลง
หันหน้ามาคุยกันเถอะค่ะ..
ขอบคุณ พี่อังกุศ ที่ชี้แนะเพิ่มเติมครับ
คิดว่าเป็นแนวทางเดียวกับที่ผมพยายามทำอยู่
ตอนนี้ผมสร้างที่แลกเปลี่ยนความคิดเห็น เพื่อทำความเข้าใจและลดการขัดแย้ง ร่วมกับคุณปริญญา ที่ การเมือง เรื่องสองด้าน
ขอความกรุณา ลองเข้าไปดูและชี้แนะด้วยนะครับ
ได้เลยครับ
เดี๋ยวต้องเตรียมตัวไปทำงานละ
แม้สถานการณ์ตอนนี้ อาจทำให้คนภายนอกจะรู้สึกไม่สบายใจ และไม่รู้ว่าสถานการณ์ต่อไปจะจบอย่างไร แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือ ความเข้าใจในบทบาท สิทธิ ที่ต่างฝ่ายต่างมี และยึดมั่นไม่ก่อให้เกิดความรุนแรง ดิฉันคิดว่าสักวันหนึ่งหากผ่านพ้นวิกฤตการณ์เหล่านี้ไปได้ รุ่นลูกรุ่นหลานของเราต่อไปจะได้มีประชาธิปไตยที่สมบูรณ์แบบ
หากลองย้อนถึงความขัดแย้งสำคัญๆทางการเมือง เช่น กฏหมาย Magna carta ของอังกฤษที่ว่าด้วยการมอบอำนาจสู่ประชาชน, การปฏิวัติในฝรั่งเศส หรือสงครามกลางเมืองในอเมริกา เราจะพบว่าความรุนแรงหรือการเอาชนะในคราวเดียว ไม่สามารถตัดสินผิดถูกหรือแพ้ชนะได้จริง แต่การเปลี่ยนแปลงและการพัฒนาอย่างยั่งยืนจะต้องใช้เวลาหลังจากนั้นอีกยาวนานครับ