ผมหายจากโรค "นิ้วล็อก" ได้อย่างไร ? ผมเกิดปีวอกพ.ศ. 2463 อายุในพ.ศ. 2546 ได้ 83 ปีอาชีพเป็นครูสอนหนังสือต้องแปลและเขียนอยู่ตลอดเวลา ประมาณปลายปีพ.ศ. 2545 ผมรู้สึกว่านิ้วนางมือขวาของผมเป็นโรค "นิ้วล็อก" โรค "นิ้วล็อก" นี้ร้ายแรงและทรมานผู้เป็นเพียงใดขอได้โปรดสอบถามผู้เป็นเอาเองเถิดผมขอประทานโทษเขียนเองไม่ได้เพราะนัยต์ตาทั้งสองข้างมันไม่ให้ความร่วมมือ เนื่องจากใช้มันมานานกว่าแปดทศวรรษแล้ว เป็นเวลานานหลายเดือนที่ผมอึดอัดใจเป็นที่สุดเพราะใช้มือขวาทำอะไรไม่ได้ถนัด อยู่มาวันหนึ่งต้นเดือนตุลาคมพ.ศ. 2545 มีเพื่อนโทรศัพท์มาบอกว่าได้เห็นโทรทัศน์ช่อง 3 ประกาศและสาธิตการรักษา "นิ้วล็อก" โดยนายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญประจำโรงพยาบาลเลิดสินถนนสีลมตัดกับถนนเจริญกรุงบริเวณบางรักขอให้ผมรีบไปรับการรักษาโดยด่วน ผมดีใจเป็นที่สุดที่จะได้ยุติโรค "นิ้วล็อก" ซึ่งทรมานผมมาเป็นเวลาหลายเดือนแล้ว ผมได้รีบติดต่อกับทางโรงพยาบาลเลิดสินได้ทราบว่าแพทย์ผู้ชำนาญเรื่องนี้คือนายแพทย์วิชัยวิจิตรพรกุลผู้ไปปฏิบัติหน้าที่รักษาคนไข้ที่โรงพยาบาบเลิดสินเฉพาะในวันจันทร์และวันพฤหัสบดีตั้งแต่เวลา 08.00 ถึง 12.00 น. วันแรกที่ผมไปหาคุณหมอวิชัยวิจิตรพรกุลเป็นวันจันทร์หลังจากต้องเข้าคิวรออยู่ประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่งจึงได้พบกับคุณหมอ คุณหมอวิชัยเป็นแพทย์ที่เต็มไปด้วยความเมตตากรุณาใบหน้าของท่านจะพูดจากับคนไข้ด้วยอาการยิ้มอย่างเห็นอกเห็นใจคนไข้อยู่ตลอดเวลาคงจะเป็นเพราะเห็นผมอายุมากแล้วท่านจึงสั่งให้ผมไปหาท่านในวันพฤหัสบดีต่อมา (เป็นการลัดคิวคนไข้หลายสิบคน) ผมจำเป็นต้องระบุไว้ในบทความนี้ด้วยว่าสุภาพสตรีที่ทำหน้าที่เป็นพยาบาลช่วยเหลือคุณหมอวิชัยอยู่ทั้งสองคนนั้นก็แสนจะดีพูดจาปราศรัยนิ่มนวลเห็นใจคนไข้โดยไม่เลือกหน้า เมื่อถึงวาระผมก็เข้ารับการ "เจาะ" ผมนอนหงายบนเตียงคนไข้คุณหมอใช้สายยางรัดแขนขวาใต้ข้อศอกเสร็จแล้วก็ใช้เครื่องมือแพทย์ "เจาะ" ตรงโคนนิ้วนางสังเกตดูเห็นคุณหมอทำด้วยอาการยิ้มอยู่ตลอดเวลาพลางพูดว่า "คุณลุงไม่เจ็บนะไม่เจ็บนะรับรองหายแน่ๆ" คุณหมอวิชัยใช้เครื่องมือ "เจาะ" โคนนิ้วนางมือขวาของผมอยู่ประมาณ 10 นาทีโดย (ตามความรู้สึกของผม) ใช้ปลายเครื่องมือชิ้นนั้น "ควาน" รอบๆฐานนิ้วนางตลอดช่วงเวลาประมาณ 10 นาทีนั้นผมไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดหรือมีเลือดออกแต่ประการใดเสร็จแล้วคุณหมอก็พูดพลางยิ้มว่า "เสร็จแล้วคุณลุงครับ ! เสร็จแล้ว!" พยาบาลช่วยแก้สายยางที่รัดแขนขวาใต้ข้อศอกออกแล้วใช้ผ้ากอซปิดแผลที่ฝ่ามือผมพร้อมกับสั่งว่า "คุณลุงต้องระวังมิให้แผลโดนน้ำนะค่ะ" คุณหมอวิชัยให้ผมยืนพร้อมกับชูมือไปทางกลุ่มชนประมาณ 10 กว่าคนซึ่งเฝ้ายืนดู "การผ่าตัด" ของผมหน้าประตูห้องพลางพูดว่า "ไหนคุณลุงลองเหยียดนิ้วที่ล็อกซิว่าเหยียดได้หรือยัง" เป็นที่ประหลาดใจแก่ผมเป็นที่สุดผมเหยียดนิ้วนางมือขวาได้ทันทีโดยไม่มีความรู้สึกเสียวเจ็บหรือติดขัดแต่ประการใดผมยกมือขึ้นประณมเหนือศีรษะพลางอุทานว่า "สาธุ" สามครั้ง! ต่อจากนั้นผมก็กลับบ้านรักษาแผลโดยมิให้โดนน้ำอยู่ประมาณ 5 วันแผลหายสนิทจึงต้องกลับไปให้หมอวิชัยดูตามที่ท่านได้สั่งไว้ในอีก 7 วันต่อมา ผมขอเขียนให้ท่านผู้อ่านทุกท่านทราบว่าโรคนิ้วล็อกนั้นรักษาหายได้แน่ๆโปรดไปหาหมอวิชัยวิจิตรพรกุลณโรงพยาบาลเลิดสินเสียแต่โดยเร็วที่สุดเถิดครับ ดร.กรุณา กุศลาสัยเขียน |