ประสบการณ์เลี้ยงนก แบบเศร้าๆ

....บางทีการที่เราคิดที่จะฝืนธรรมชาติก็ไม่ได้ทำให้สัตว์เหล่านี้ได้เรียนรู้มีสัญชาติญาณพอที่จะเอาตัวรอดได้ดีเท่ากับธรรมชาติสอน จริงๆ

ช่วงนี้มีดวงเกี่ยวข้องกับสัตว์ปีก อยู่บ่อยๆครับ ตั้งแต่ไก่ต๊อกเป็นต้นมา ก็มีนกแวะเวียนมาให้ดูแลสม่ำเสมอ

**นกปรอดท้องสีเหลืองตัวน้อยตกจากรัง ก็เก็บเอามาดูแล มากกให้อุ่น ป้อนอาหาร

รูปนี้อายุ 5 วัน หลังจากเก็บได้ใต้ต้นไม้

รูปนี้อายุ 10 วัน ขนเริ่มยาวบ้างแล้ว

รูปนี้อายุ 2 สัปดาห์ โพสท่าและพาเที่ยวด้วยกัน

ก่อนที่จะหายตัวไป กำลังน่ารัก กินเก่งทีเดียว ผมใช้อาหารสุนัขแช่น้ำให้นิ่มให้กินสลับกับ ลูกตะขบ กล้วย ข้าวสุก และอาหารนกสำเร็จรูปเลี้ยง

กินเก่ง มากๆ

** ขณะที่นกปรอดอายุได้ประมาณ 1อาทิตย์ ครูที่โรงเรียนเก็บนกกระติ๊ด ได้ที่ข้างถนนก็เอามาฝากให้ดูแลก็เลี้ยงด้วยกันกับนกปรอด อยู่ได้ 1 คืน กับอีก 1 วันก็ตาย น่าสงสารกำลังคุ้นเคยกับเพื่อนใหม่ กำลังกินอาหารได้บ้างนิดหน่อย .. เศร้าอีกแล้ว

รูปนี้ถ่ายรูปคู่กันตอนเช้า ก่อนเจ้านกกระติ๊ด ตายตอนเย็น

** มาอีกสักอาทิตย์ต่อมาเก็บได้นกเขาตกจากรังมาอีกแล้วแต่อยู่ได้ 2 วันเพราะไม่ยอมกินอาหารเลย ก็ตายอีก ..นี่ก็เศร้ารอบ 3

** หลังจากนั้นอีกสักสองวัน ครูคนเดิมเขาเก็บได้นกกะปูดน้อยได้อีก 1 ตัว เขาบอกว่าจะมาฝากผมเลี้ยงดีไหม คิดไปคิดมา เลี้ยงมา 3 ตัว แล้วไม่รอดสักตัวก็เลยกลัวว่าจะซ้ำรอย กลัวจริงๆครับ กลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอย ...เลยปฏิเสธไปให้เขาไปเลี้ยงเอง

....บางทีการที่เราคิดที่จะฝืนธรรมชาติก็ไม่ได้ทำให้สัตว์เหล่านี้ได้เรียนรู้มีสัญชาติญาณพอที่จะเอาตัวรอดได้ดีเท่ากับธรรมชาติ จริงๆ ตอนนี้ผมคิดอย่างนี้ครับ แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะปล่อยไว้ก็ไม่แน่ใจว่าจะรอดตายหรือเปล่าเนี่ย...เฮ้อ...

เขียนใน GotoKnow โดย ARAM
ใน อโศกสปัน

คำสำคัญ (Tags): #การเลี้ยงนก#นกกระติ๊ด#นกน้อย#นกปรอทท้องสีเหลือง

หมายเลขบันทึก: 202343เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2008 00:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:27 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน