บทกวี

ปากเซ

                     ข้ามโขงจากฝั่งไทยมาไกลถิ่น      มาชื่นชมแดนดินงามล้ำค่า

             จำปาศักดิ์หอมถวิลกลิ่นจำปา             หนาวสายลมพรมป่าเมืองปากเซ

            ฟังลำนำสายน้ำริมเรือนพัก                งามมิ่งไม้ทายทักมีมนต์เสน่ห์

            งามน้ำใจเอื้อเฟื้อเหลือคะเน                  แดนปากเซดินลาวผู้สาวงาม

            สายสัมพันธ์ลาวไทยความใกล้ชิด          ไมตรีจิตเตือนย้ำลำโขงข้าม

            เป็นพี่น้องเชื่อมโยงทุกโมงยาม              เป็นความงามเรียบง่ายในแดนดิน

            สายลมหนาวพัดผ่านม่านทิวเขา            ใต้งุ้มเงาแมกไม้ในเถื่อนถิ่น

            ประสานเสียงสายน้ำย้ำให้ยิน               บอกเรื่องราวแผ่นดินเมืองปากเซ ฯ

                                                                                                                            ชุมพล  หลวงจอก

 

 

 

 

 

 

[นิ'บล]

อ่านแล้ว

อยากไป ปากเซ เลยเนอะ

[จุฑาทิพย์ เจนธนานันท์]

• กลอนนี้คุณครูแต่งเองหรือค่ะ...
• ยอดเยี่ยมมากค่ะ