สัปดาห์ที่ผ่านมาผมต้องเดินทางไปหลายจังหวัดมาก
ทำรู้ให้สึกเหนือยมากกับการเดินทาง ตัวอย่างเช่น ตอนเช้าไปอุตรดิตถ์
(เขื่อนสิริกิตย์) บ่ายไปเขื่อนภูมิพล วันถัดไปโรงงานในลำปาง ลำพูน
ต่อเชียงใหม่ กลับกรุงเทพ และไปต่อโคราช เหนื่อยครับ
แต่มันก็ได้อะไรเยอะ จากการที่ไปแนะนำและตรวจสอบโรงงาน
ซึ่งผมว่ามันไม่หน้าจะมีอะไรแตกต่างกันมากขนาดนี้ในเรื่องของมาตรฐานของโรงงานไทย
ในแง่ของการบริหารงานเองก็ตาม ในแงของความสะอาดเองก็ตาม
การใช้พลังงานก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง บางโรงงานเข้าไปแล้วประทับใจ
อยากจะไปอีก ประทับใจตั้งแต่รั่วโรงงานยันห้องนำดีทุกอย่าง
แต่บางโรงงานภายนอกดูไม่ได้แต่เข้าไปดูมากทั้งการจัดการองค์กร บุคลากร
แต่บางโรงงานใหญ่ โต แต่ทำงานไม่ได้เรื่อง สิ่งต่าง ๆ เหล่า
แตกต่างกันมากในหลาย ๆ ที่ แต่ที่เหมือนกันคือ จุดหมาย
ทุกที่ทุกโรงงาน มีเป้าหมายเดียวกันคือผลผลิต มีอยู่ที่หนึ่งที่ผมไป
ผู้จัดการบอกว่าที่นี้มีปัญหามาก พนักงานอยู่ไม่เคยเกินสองถึงสามเดือน
ก็ต้องออก ผมดูแล้วก็คงเป็นดังที่เขาบอก แต่บางที่ใหญ่ดูดีหมดครับ
เช่น ซีเกท บางหน่วยดีมากบางหน่วยก็แย่ มาตรการเคร่งครัด
แต่ความเคร่งครัดมันทำให้หน้าเบื่อ บางที่ก็ดี ๆ มาก ๆ
มาฟังการบรรยายพูดคุยกันกับผมตั้งแต่ ผู้จัดการชาวญี่ปุ่น
ยันคนงานจริง ๆ แต่บางที่ก็ไม่สนใจในกระบวนการตรวจสอบ
ทำตามกฎหมายก็เพื่อให้ผ่านไปงั้น ๆ ไม่เคยเห็นความสำคัญ
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ดร. สมชาย มณีวรรณ์ ใน ตลาดวิจัยใน มน.
ความเหนื่อยล้าที่ทำให้ได้มาซึ่งประสบการณ์ที่มีมุมมองแตกต่างออกไปหลาย ๆ ด้าน รวมทั้งด้านที่เราคาดไม่ถึงและคนอื่นไม่สามารถสัมผัสได้ นับว่าเป็นโชคดีของเราที่ได้สัมผัสประสบการณ์เหล่านี้มากกว่าผู้อื่น และนำไปใช้เพื่อเพิ่มพูนศักยภาพของเราเองในการดำรงอยู่ในสังคม ทั้งการเรียนและการทำงาน ที่สำคัญคือ อย่าหวังให้สิ่งที่เราคิดเป็นเหมือนดังสิ่งที่เราเห็น แต่ต้องได้สัมผัสกับมันจึงจะทราบว่าทุกอย่างเป็นเช่นไร...นำสิ่งต่าง ๆ ที่ได้พบเห็น และเกิดขึ้นกับเรา มาพิจารณาด้วยสมองและประสบการณ์ของเราเพื่อให้เกิดสิ่งที่ดีที่สุดและเป็นประโยชน์กับชีวิตจริง ๆ