ชีวิตคนริมทะเลอ่าวไทย
ชีวิตคนเราล้วนเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะมีชีวิตอยู่ได้เฉกเช่นยามเช้าของวันวาน ยูมิออกไปเดินเล่นริมชายหาดหน้าบ้านริมทะเลฝั่งอ่าวไทย แรกเห็นอาทิตย์อุทัยโผ่ลขึ้นกลางทะเลขอบฟ้าโน้น
หนึ่งเดียวเดินเดี่ยวเลาะริมเลแล้วสวิงแหลงไปในกลุ่มปลา
เขามีชีวิตที่เลือกเดินทางนี้แล้วละ
ใครกันนะช่างมีวิถีชีวิตที่พอเพียงเลี้ยงตนให้พออิ่มไม่โลภมาก
ได้ปลากระบอกมาสามตัว เคยได้ฟังคุณตาของเด็ก ๆ เล่าว่า...เสร็จจากที่นาก็คว้าแหมาริมเลหอบเอาปลากระบอกนี้เข้าบ้านเลี้ยงครอบครัว
สวัสดีครับคุณลุง...ยิ้มยอมยืนให้ทักทาย...และคุยกันในภาษาท้องถิ่น
ในชีวิตวัย 75 ปีเข้านี่แล้วยังแข็งแรง...ใช้แต่จักรยานตลอดมา
ใช้ปรัชญาความพอเพียงเลี้ยงตน มีที่ก็แบ่งให้รัฐทำประโยชน์เพียงขอมีบ้านอยู่ตรงนั้น
คุยกันเพลินเจริญใจถามสิ่งใดตั้งแต่ลุงจำความได้ก็เล่าให้ฟัง ชี้เขตริมทะเลให้ดู..ชี้บ้านหลังเดิมของคุณตาพวกเด็ก ๆ ว่าอยู่ริมทะเลตรงไหนถูกเป๊ะเลยละ...แล้วลุงชื่ออะไร..คำตอบคือ..ลุงขอม...ฮิ ฮิ ฮิ
โชคดีนะคุณลุง.
ความเห็น (4)
สวัสดีครับ
ดูสีหน้าและแววตาแล้ว คุณลุงดูมีความสุขดีครับ
สุขอย่างนี้กระมังครับ ที่เขาเรียกว่า "สุขอย่างพอเพียง"
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณ small man
คุณลุงขอมยอมยืนคุยกับผมตั้งสองนาน ชิ้ให้ดูว่ากลุ่มปลากระบอกขึ้นมาประมาณตัวได้ว่ากี่ตัว
และชีให้ดูเส้นทางเรือเมล์แล่นไปจากปากพนังถึงสงขลามีท่าเล็กท่าน้อยตรงไหนบ้าง
ก็ดู ว่า "สุขอย่างพอเพียง"นะ
ขอบคุณครับ
ชีวิตคนเราล้วนเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะมีชีวิตอยู่ได้เฉกเช่นยามเช้าของวันวาน
… ท่านอ. ขา ภาพงามมากๆ ค่ะ เห็นแล้ว คิดถึงเกาะ แถวบ้านมากๆค่ะ
... ภาพอาทิตย์ขึ้น – ตก ช่างงามงด นะคะ ยิ่งภาพที่ 2 โอ้โห .. สุดยอดค่ะ
... วงน้ำกระเพื่อมตามวงสวิง ... ภาพสุดท้าย ก็ น้ำไหลเซาะ ทรายเป็นร่อง
หากสถานที่จริงคง เกินคำบรรยายนะคะ ... คิดถึงที่เกาะจังค่ะ ...
... ขอบพระคุณสำหรับภาพงามๆ นะคะ ... ฝันดีอีกรอบค่ะ ...
สวัสดีครับ คุณปู
บันทึกไว้เป็นรอยอดีตที่ไม่อาจหวนคืนกลับมาอีกได้
คุณลุงขอมเองก็เจอโดยบังเอิญแท้ ๆ นะนี่ ฮิ ฮิ ฮิ
เขาทำตามอัตลักษณ์ของตนเอง ไม่เสแสร้งแกล้งทำนะ
เป็นธรรมชาติเท่าที่บันทึกได้นะนี่ ฮิ ฮิ ฮิ
ขอบคุณครับ