รางวัลแด่คุณครู
................เพลงรอยไม้เรียว.........
ไมค์ ภิรมย์พร
ครูครับจำศิษย์คนนี้ได้ไหม ศิษย์คนที่ครูกลุ้มใจ เมื่อตอนผมเรียนป.6 การบ้าน
ไม่ทำ สอนไม่จำซ้ำยังสอบตก ทำตัวเป็นเด็กหัวโจก เรียน ป.6 ตกซ้ำหลายปี
ศิษย์คนที่ถูก ครูตี..ก้นเขียว ทุกครั้งที่โดนไม้เรียว รู้สึกโกรธครู ทุกที
ด่าครูลับหลัง แล้วทำตัวเป็นคู่ อริ ผมกลับมาแล้ววันนี้ ด้วยความคิดถึงคุณครุ
ผมได้เรียนรู้ว่าครูรัก ครูจึงเฆี่ยน เมื่อออกโรงเรียนเดินบนสังเวียนนักสู้
ยามเจ็บร้าวลึก ผมสำนึกถึงคำสอนครู ขยันอดทนและสู้ เพราะครู ผมจึงได้ดี
ครูครับ..จำศิษย์ คนนี้ได้ไหม กลับมาพร้อมพานดอกไม้ ไหว้ครูผู้เคยปราณี
กราบขออภัย ที่ผมทำตัวไม่ดี ลูกศิษย์ของครูคนนี้ได้ดีเพราะ...รอยไม้เรียว.
ฟังเพลงนี้ทีไร ก็ซึ้งใจทุกที
ปีนี้มีเด็กนักเรียนหลายคนทำหน้าที่ตัวแทนโรงเรียนเข้าร่วม
แสดงและประกวดผลงานระดับเครือข่ายอำเภอและได้รับการคัดเลือกสู่ระดับจังหวัด
และได้รับรางวัลระดับจังหวัดด้วย เป็นความภาคภูมิใจของครูฝึกสอนและ
นี่คือรางวัลที่สำคัญยิ่งกว่าเงินโบนัสรางวัลเสียอีก นักเรียนโรงเรียนเราแม้
จะเป็นโรงเรียนเล็กๆในหมู่บ้าน ก็ยังมีโอกาสได้แสดงผลงานกะเขาด้วย
เด็กได้ทั้งความสนุกสนานและประสบการณ์มากมาย
น่าขอบคุณทางสำนักงานเขตที่จัดงานอย่างนี้ขึ้นมา เด็กๆ จึงได้โอกาสดี
ได้แสดงความสามารถ ความประทับใจ รอยยิ้มกว้างจากเด็กเมื่อเขาได้รับรางวัล
เป็นความชื่นใจของครูโดยแท้นะคะ จะขอบอก.
ความเห็น (3)
ครูสมัยนี้ไม่ตีแล้วไงคะ ก็ปล่อยเลยตามเลย จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเองทำ เด็กก็เลย"หามเสา"กันทั้งบ้านทั้งเมือง แล้วที่นี่จะตามแก้ทีหลังก็ไม่ทัยแล้ว
ก็ไม่ให้ตีก็เลยกลายเป็นลูกบังเกิดเกล้ากันแล้วไงเจ้าคะ สะใจไหมผู้รู้ทั้งหลาย
- ความภาคภูมิใจ เกิดจากการที่เราพบคุณงามความดี
- มีคุณค่าในตัวของเราเอง เป็นพื้นฐานของการเป็น คนดี