ในที่สุดวันที่ที่เราอยากให้มาถึงเร็ว ๆ ก็ได้มาถึงและผ่านไปแบบล้มลุกคลุกคลานผสมกันไป วันที่ ๒๖ ก.ค. ๒๕๕๑ เป็นวันอบรม โครงการอบรมเชิงปฏิบัติการ หัวข้อ “การได้สัญชาติไทยตามมาตรา ๒๓ พ.ร.บ.สัญชาติไทย ฉบับ ๔ : ใครคือกลุ่มเป้าหมายและต้องดำเนินการอย่างไร? อุปสรรคคืออะไร ?” ณ โรงแรมนิวเวิลด์ลอร์ด
กว่าวันนี้จะมาถึงคณะทำงานอบรมเหนื่อยไปตาม ๆ กัน เหนื่อยทั้งกายและใจ ก่อนวันอบรมเหล่าคณะทำงานตกลงกันแล้วว่าจะมีการทำคู่มือประกอบการอบรม แล้วคู่มืออันนี้ที่ทำให้พวกเราท้อกันตั้งแต่วันอบรมยังมาไม่ถึง
คู่มือไม่ใช่มีเพียงเล่มเดียว แต่มีทั้งหมด ๙ เล่ม โดยแบ่งกันไปทำคนละเล่มสองเล่มบ้าง แต่ละเล่มก็มีความสำคัญแตกต่างกันไป แต่ทุกเล่มจะแยกจากกันมิได้ (อันนี้คงเป็นจุดประสงค์หนึ่งที่ทางที่ปรึกษาของคณะทำงานอยากให้คนทำงานทุกเล่มเข้าใจเนื้อหาทั้งหมดและมีการประสานงานกันที่ดี)
เวลาเกือบ ๒ อาทิตย์ คู่มือทุกเล่มก็เสร็จแต่ยังไม่สมบูรณ์ทีเดียว (เสร็จได้ทันเวลาพอดี เช้า ๒๖ ก.ค. ๒๕๕๑)ด้วยความตั้งใจของคนทำงานทุกคน
ช่วงเวลาเกือบ ๒ อาทิตย์นี้ ด้วยความเห็นส่วนตัวรู้สึกว่าเหนื่อยมาก แต่ความรู้ที่ได้รับมีมาก เข้าใจอะไรมากขึ้น รวมทั้งเข้าใจคนทำงานนี้ทุกคน ขีดจำกัดของแต่ละคน และไม่มีใครทิ้งกัน คนแกร่งก็ต้องดูแลคนอ่อน ทุกคนเป็นที่ปรึกษาให้กันและกัน เป็นทั้งที่ปรึกษาด้านงาน – ส่วนตัว และไม่มีใครปฏิเสธใคร
ปัญหาย่อมมีอยู่ในทุกงาน งานนี้ก็เช่นกัน พวกเราขาดทักษะที่ดีในการประสานงานกัน , ไม่เปิดใจพูดกันตรงไปตรงมา , ขาดความรับผิดชอบงาน , ขาดวินัยในตนเอง
ปัญหาเหล่านี้ หลังจากเสร็จงานวันที่ ๒๖ ก.ค. ๒๕๕๑ พวกเราคณะทำงานได้มีการพูดคุยกันโดยเปิดเผย และทุกคนก็ยอมรับซึ่งกันและกัน พร้อมที่จะนำปัญหาต่างๆ มาเป็นครูสอนพวกเราในงานหน้า การสรุปงานที่ดีทุกคนควรที่จะพูดข้อเสียของตนออกมาเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาตามมาในภายภาคหน้า
สุดท้ายนี้อยากให้ทุกคนทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีทีสุด และยังคงเป็นที่ปรึกษากันและกันต่อไป
อยากทราบว่า แต่ละคนทำงานมีปัญหาการทำงานที่เป็นเอกภาพไหมคะ