คำตอบของน้ำผึ้ง

 "นักเรียนอ่านภาษาไทยบทใหม่เป็นการบ้าน" 
จุดประสงค์ของครูก็คือฝึกให้เด็กๆ รักการอ่าน 
ทำความเข้าใจเรื่องที่อ่านมาบ้างก่อนที่จะเรียนกันในห้องเรียน 
เมื่อถึงคาบเรียนครูถามว่าใครอ่านเนื้อเรื่องมาบ้าง  ก็มียกมือขึ้นอย่างมั่นใจราวครึ่งห้อง

        ครูเริ่มการสอนโดยให้อ่านคำศัพท์ใหม่ๆ  ทบทวนเกี่ยวกับพยางค์และคำ
จากคำศัพท์ที่อ่านนั้น   และสนทนาเรื่องราวทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับบทเรียนพอสังเขป  
จากนั้นเป็นกิจกรรมการเรียนการสอนโดยใช้หลักการคิดแบบแก้ปัญหา ( 5W1H ) 
ครูใช้คำถามเพื่อให้นักเรียนค้นหาคำตอบจากเนื้อเรื่อง และเขียนคำตอบลงไปใน
แบบบันทึก  ข้อใดที่นักเรียนสับสนก็จะใช้คำถามหลายๆ แบบให้เกิดความเข้าใจ
และหาข้อมูลได้ 

        วันนี้เกิดปัญหา  ไม่มีใครหาคำตอบในช่อง  "เมื่อไหร่"  ได้เลย 
เพราะในเนื้อเรื่องไม่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจน  และหาคำที่พอจะคาดเดาก็ไม่มีสักคำ 
ครูจึงยกตัวอย่างให้ฟัง เช่น วัน ๗ วัน มีตั้งแต่วันอาทิตย์ถึงวันเสาร์   วันจันทร์
วันอังคารเป็นวันในช่วงต้นสัปดาห์  วันศุกร์ เป็นวันในช่วงปลายสัปดาห์  
ในหนึ่งเดือนมี ๓๐ วัน วันที่ ๑, ๒ หรือ ๓ เป็นวันในช่วงต้นเดือน  ครูถามถึงวันที่ ๑๕ 
และวันที่  ๓๐  นักเรียนก็ตอบกันได้ว่าเป็นช่วงกลางเดือน  และ ปลายเดือน 
สุดท้ายก็ยกตัวอย่างวันหยุด ๔ วันที่ผ่านมา (วันอาสาฬหบูชา เข้าพรรษา
และวันเสาร์ อาทิตย์) ก็ทำท่าจะเข้าใจ  แต่พอย้อนถามกลับไปถึงเนื้อเรื่อง
ก็ตอบกันหลายอย่างแบบเหวี่ยงแห  ครูจึงทบทวนให้ฟังใหม่อีกครั้ง 
คราวนี้ได้ยินคำตอบดังฉาดฉานว่า   "ช่วงวันหยุดค่ะ"  ครูหันไปทางต้นเสียง
ก็เห็นหนูน้ำผึ้งส่งยิ้มอายๆ  พอครูบอกว่า "ถูกต้องแล้วค่ะ"  จึงยิ้มร่าอย่างมั่นใจ 

        เพื่อนๆ ทั้งห้องก็พาทึ่งกับคำตอบของเด็ก L.D. คนนี้  ครูก็แสนจะยินดี
พูดชมไม่ขาดปาก  เพื่อนคนหนึ่งร้องบอกว่า "ปรบมือให้น้ำผึ้งกันเถอะ" 
ทุกคนจึงปรบมือให้กับหนูน้ำผึ้งเพื่อเป็นกำลังใจ

 

                                             

 

[nida]

บางเรื่อง บางอย่าง ก็เหนือความคาดหมายนะคะ

หนูน้ำผึ้งดูสดใสจังเลย

[ครูนาย]

ค่ะ หนูน้ำผึ้งยิ้มแย้มแจ่มใสทั้งวัน และชอบอ่านนิทาน เพื่อนๆก็จะช่วยอ่านจนจบ