ความฝันคือสิ่งไม่จริง

     เด็กๆฝันว่าอยากอยู่กับพ่อกับแม่ที่ท้องนาทุ่งระโนด อยู่กับชีวิตที่จำเจ ถึงฤดูไถนาหว่านข้าว(ประมาณเดือน 7)  ฤดูน้ำพะ(น้ำท่วม) ประมาณเดือนอ้าย และฤดูเก็บข้าว(ใช้แกะมือ) ประมาณเดือน 4  พอถึงเดือน 5  วันที่ 13 เมษาของทุกเป็นวันว่าง(วันสงกรานต์) ซึ่งเด็กๆสนุกสนานมาก  พอเป็นวัยรุ่น จบ ม.ศ.3 สอบเข้า ว.ค.สงขลา(รุ่นอาจารย์ทรงพล) ฝันอยากเป็นครู อุตส่าห์สอบเข้ารอบเช้าได้ พอเรียนได้ปีที่ 2 มันเรียนไม่รู้เรื่องแล้ว สาเหตุไม่มีเพื่อนไม่มีที่ปรึกษา วันๆจึงขลุกในห้องสมุด ผลสุดท้ายเวลาเรียนไม่พอ โดนรีไทม์ออกมา

      หลังจากนั้นก็ขออนุญาตแม่ไปผจญภัยในโลกกว้างที่แรกที่ไปคือบ้านหนองตาแต้ม อ.ปราณบุรี ไปอยู่กับป้าหนูช่วยทำไร่อ้อยและไร่สับปะรด และทำงานก่อสร้างที่สี่แยกปราณบุรี อยู่ได้หนึ่งปีก็ขึ้นไปกรุงเทพฯไปอยู่กับพี่สาวที่ยานนาวา ทำงานก่อสร้างและโรงงานเฟอร์นิเจอร์หวายที่ถนนตก หลังจากนั้นก็อาศัยรถโบกไปโคราช เคยอ่านเจอจากหนังสือฉบับหนึ่งว่า ถ้าใครลอดซุ้มประตูชุมพล หลังอานุสาวรีย์ย่าโม จะได้อยู่โคราชหรือเป็นเขยโคราช

      พออายุครบเกณฑ์คือ 21 ปีกลับมาคัดเลือกทหารจับใบดำใบแดง ซึ่งทุกปีในหมู่บ้านมหาการ จะมีคนจับได้ใบแดงได้ 1 คนเสมอ ผู้เขียนตอนนั้นไม่รู้จะทำอะไร จึงยกมืออธิษฐานต่อเสด็จพ่อกรมหลวงชุมพร ว่าขอให้จับได้ใบแดงทีเถอะ ปรากฎว่าจับได้ ทร.3

      วันที่ 1  พ.ย. 2521 ปลดประจำการจากทหารเรือ ที่ค่ายสุรสิงหนาท หรือพัน ร. 7  อ.เมือง ระยอง  กลับมาอยู่บ้านได้ไม่กี่วัน ทาง กฝ.2 (ค่ายท่านมุก)ประกาศรับสมัครพลตำรวจ(ตชด.)อายุระหว่าง 22- 27 ปี ผู้เขียนเลยลองไปสอบกับเขาทั้งๆที่ไม่เคยคิดเคยฝัน จนสอบได้เป็นรุ่นทดลองหรือที่เขาเรียกกันว่ารุ่นสี่คนร้อย(4x100) ไปอบรมที่ กฝ.6 (กฝ.8 ปัจจุบัน)อบรมอยู่ 6 เดือน ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ถึง เดือนกรกฎาคม 2524 หลังจากนั้นไปปรับพื้นฐานเป็น ตชด.ที่กองร้อยนาทวีอีก 3 เดือน จึงส่งลงหมวดในสนามไปที่ร้อย 3 เบตง ตอนนั้นในพื้นที่เบตงเป็นพื้นที่ก่อการร้ายของโจรจีนคอมมิวนิสต์ อยู่ปราบโจรจีน 6 ปี โดนคำสั่งย้ายกองร้อยโดยที่ผู้เขียนยังไม่รู้สาเหตุ มาอยู่ร้อย ตชด.447 อ.สุไหงปาดี จ.นราธิวาสจนปัจจุบันนี้ แหละครับ

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

ขอเป็นกำลังใจให้ ตชด. ทุกนายค่ะ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ

ความใฝ่ฝันมักจะเดินสวนทางกับเราเสมอ

แต่คนที่มีฝัน ก็ยังจะมีโอกาสพบฝันดี

ส่วนคนไม่ฝันอะไรเลย ชีวิตคงจะไร้รสชาดไปหน่อย หรือเปล่าคะ

มาทักทายค่ะ

[หมอน้อย]

สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ ดร.จันทวรรณ และอาจารย์ตันติยาพันธ์

ผมขอขอบคุณท่านอาจารย์ทั้งสองมากครับที่ให้กำลังใจ ผมจะทำหน้าที่ตามอุดมการณ์ของ ตชด.อย่างเคร่งครัด ครับผม

[Kroopanida]

<a href="http://glitter.kapook.com/content.php?id=4751&category_id=68" target="_blank"><img src="http://i223.photobucket.com/albums/dd277/akapong/buddha/02-07-08_greeting01.gif" border="0" alt="คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ..." title="คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ..."></a>

[Kroopanida]

[มะปรางเปรี้ยว]

สวัสดีค่ะ คุณทหารหมอน้อย 447

เป็นกำลังใจให้นะคะ ^_^

[หมอน้อย]

สวัสดีครับครูโอ้และอาจารย์มะปรางเปรี้ยว

     ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม และให้กำลังใจ แบบนี้สู้ตายครับ ผมเป็นตำรวจนะครับอาจารย์ ไม่ใช่ทหาร เขาเรียกตำรวจตระเวนชายแดน แต่การทำงานมี  3 อย่างด้วยกัน คือ

• ทำงานอย่างตำรวจทั่วไป เช่น การตรวจค้นจับกุมผู้กระทำผิดกฎหมายอาญาต่างๆ
• ทำงานอย่างทหาร เช่น การลาดตระเวน เป็นหน่วยรบขนาดเล็ก ทำงานเป็นหมวด ซึ่งทหารเขาจะทำงานเป็นระดับกองร้อย ชุดสุนัขสงคราม หน่วยเก็บกู้วัตถุระเบิด
• ทำงานอย่างข้าราชการพลเรือน เช่นเป็นครูโรงเรียน ตชด.ตามพื้นที่กันดารห่างไกลความเจริญ และทำหน้าที่วิทยากรลูกเสือชาวบ้าน วิทยากรอบรมเยาวชนสัมพันธ์  งานมวลชนสัมพันธ์ตามพื้นที่ที่ได้รับมอบหมายในหมู่บ้านต่างๆ เป็นต้น      

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

พี่ หมอน้อย ครับ

สถานการณ์ที่ยังไม่น่าไว้วางใจ และกำลังใจของคนทำงานที่ลดลง ผมขอเพิ่มเติมกำลังใจครับ

 

[หมอน้อย]

คุณ จตุพร ขอบคุณครับ ตอนนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจทหาร กำลังใจดีมาก เราจะอยู่ที่นี่ สู้ที่นี่ จนกว่าทุกอย่างจะคลี่คลายไปในทางที่ดี ที่สถานการณ์บานปลายอยู่ทุกวันนี้ มันเกิดจาก

• อำนาจ
• สงคราม
• สัจธรรม

     ของนักการเมือง มันเป็นธุรกิจอย่างหนึ่งไปเสียแล้ว เป็นเวรกรรมประเทศไทยแท้ๆ

[คนไทยคนหนึ่ง]

ยิ่งโตขึ้นมาเท่าไหร่ความฝันก็ยิ่งลอยออกไปเท่านั้น...หากไม่มีการชี้นำให้ตัวเอง....