ไม่มีใครที่เกิดมาเพื่อเป็น "ของเล่น" ของใคร . . .
ไม่มีใครที่เกิดมาเพื่อเป็น "สิ่งพิสูจน์" บางสิ่งบางอย่างที่ค้างคาในใจของใคร
ไม่มีใคร ... ที่จะดูแล “ความรัก” ได้ดีไปกว่าตัวเราเอง . . .
หากมันเกิดจากความเจ็บปวด ทรมาน บอบช้ำขึ้นมา
หากเรารู้จักที่จะรักมันให้ถูก . . . เชื่อมั่นในความรัก
รู้จักหน้าที่ที่จะปฏิบัติต่อคนที่เรารัก
มั่นใจว่าเราทำหน้าที่ให้รักนั้นเต็มที่
และเรารู้ตัวเสมอว่าเรารักใครหรือ ต้องการใครกันแน่
ความรักก็จะไม่มีวันทำร้ายเรา ทำร้ายคนที่เรารัก
"ความรัก" คือสิ่งที่มีค่ายิ่งใหญ่
จงนับถือและเชื่อในรัก ซื่อสัตย์ต่อรักด้วยหัวใจของตัวเอง
หาคำตอบให้เจอว่า แท้จริงแล้ว เรารักใคร หรือต้องการใครกันแน่
เพื่อหลีกเลี่ยงการไม่ซื่อสัตย์ที่อาจเกิดขึ้น
การเผลอใจที่อาจบังเกิดขึ้นได้ทุกเวลา
อาจจะส่งผลโดยตรงต่อรักที่ก้าวเดินไปสู่การพังทะลาย
และจงอย่าใช้ "รัก" ในทางที่ผิด
เพราะผลตอบกลับที่ได้รับ . . .
อาจทำให้คุณ และคนที่ถูกกระทำ ต้องมีแผลบาดลึกที่ไร้ทางเยียวยา
ซึ่งยากแก่การลบเลือนไปจากใจ
ความรักเป็นสิ่งบริสุทธิ์ และมีคุณค่าเกินคำบรรยาย
การได้รักใคร และได้ถูกรักจากใครสักคน มันมีความสุขเกินบรรยายเช่นกัน
แต่ ปัญหาที่เกิดจากความรัก ก็คือ
1.การรักแล้วอยากเป็นเจ้าของ (ผู้หญิงเป็นกันมาก)
2.การรักแล้วยังรู้สึกรักคนอื่นๆ อีก เพราะความรักไม่มีที่สิ้นสุด (ผู้ชายจะเป็นโรคนี้เยอะหน่อย)
เพราะฉะนั้น ถึงแม้ความรักจะมีความหมายที่เกินบรรยาย แต่ในท้ายที่สุด "ความรักก็ต้องอยู่ภายใต้กฎเกรณฑ์ของสังคม" จริงไหมครับ
ความรักคือ การให้ ให้เพื่อรัก
โดยที่ไม่หวังสิ่งตอบแทน
แต่บางที หว่านพืชก็ต้องหวังกินผลบ้าง
ต้องดูแลรักษาอย่างดี จึงจะได้กิน
บางคนซวย มด แมลงหนอนแทะกินซะก่อน
ถ้าหยาบคายกว่านั้น ก็ หมาคาบไปแดก อดแดกเอง
ก็เหมือนกับ มดแดงเฝ้าผลมะม่วง
แต่ไม่เป็นไร มดแดงเป็นมดที่เสียสละ และเป็นสุภาพบุรุษ
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอ
แต่เรื่องราวที่เป็นอุปสรรคสำหรับความรักที่ทำให้ต้องผิดหวังไม่สมหวังต่างหากล่ะที่ทำให้ความรักดูไม่สวยงาม
เวลาผิดหวังก็อย่าโทษ "รัก" เหมือนเพลงท่อนนี้เลย สงสาร "รัก" มันน่ะนะ
"เพราะรักแล้วช้ำ รักคือตัวกัน ทำคนเบิกบานให้กลายเป็นเศร้า"
....... ค ว า ม รั ก จ ง เ จ ริ ญ .......
งุงิ สุ้ๆๆๆ
ความรัก.....เก็บอยู่กับตัวของแต่ละบุคคล...รักษาไว้อย่างดีแล้ว..รอวันมีคนมาช่วยดูแล