เสียงกระซิบจากธรรมชาติ

ดวงอาทิตย์ดับแสง...เหมือนสิ้นแรงของการไขว้คว้า...ทุกชีวิตดิ้นรน..ต่อสู้และแสวงหา.ตั้งแต่เช้ามืดจนพลบค่ำของแต่ละวัน?  สองมือ...สองเท้า..ของผู้คนทั้งหลาย..ก้าวเดินเหยียบย่ำ..ขวักไขว่  สายตามองไปข้างหน้า...หลากหลายเป้าหมายของทุกๆชีวิต?...สรรพสิ่งบนพื้นโลก..เกิดมาพร้อมกับการไขว่คว้าเพื่อความอยู่รอด...จนบางครั้งลืม...ลืมว่า...สิ่งที่เรากระทำในการดำรงชีวิตไปนั้นได้ทำลายสิ่งใดไปบ้าง?? ..ความสงบเงียบของชนบทยามค่ำ...คือความนิ่งและหยุดความวุ่ยวาย?  ช่างเป็นบรรยากาศที่อบอุ่นและเย็นสบาย...ผู้คนต่างพักผ่อน..นอนหลับอย่างเงียบสงบ...นานๆครั้งจะได้ยินเสียงนกกู่ร้อง...หาคู่...สลับลมพัดใบสน ดังหวิวๆ..เป็นระยะๆ...กลางดึกของคืนนั้น  หนุ่มเจ้าของแห่งบ้านสวนไร่นา...ตื่นขึ้นด้วยเสียงเห่าของเจ้ามอมแมม?  มันเห่า...ด้วยความกลัว...วิ่งเข้า..วิ่งออก? เหมือนเรียกร้องให้เจ้าของบ้านเข้ามาช่วย?  มันอะไรกันนักกันหนาโว้ยเจ้ามอมแมน? เสียงเจ้าของบ้านตะโกนจากบนบ้าน...หลังจากคว้าได้ไฟฉายกระบอกเขื่องพร้อมมีดตะขอด้ามยาว..เจ้าของบ้านก็เดินเข้าหาเป้าหมายที่เจ้ามอมแมนเห่าด้วยความระมัดระวัง?  ทันที่ที่สาดไฟเข้าหาแสงระยิบระยับก็สะท้อนแสงเข้าตาอย่างเห็นได้ชัด?  อือ..ฮือ..เอาหละซิ? เจ้าเหลือม..เอาอีกแล้ว...งูเหลือมขนาดใหญ่แอบมาจิกลูกหมูป่า...เป็นอาหารเย็นเสียนี้??  เมื่อวันก่อนก็แอบมาขโมยแม่นกไก่นาที่กำลังฟักไข่อยู่ข้างๆสระน้ำใกล้ๆกับต้นมะพร้าวน้ำหอม??  ได้งัยๆ..ไม่ขออนุญาตกันบ้าง?...เดือดร้อนเพื่อนบ้านอีกแล้ว..ต้องมาช่วยกันหาม..เจ้าเหลือม...ไปส่งไว้ในที่ที่เขาควรอยู่...ความยาวร่วมๆ  4  เมตรเศษ  น้ำหนักรวมเกือบๆ  60  กิโลฯ  หลังเขมือบเจ้าลูกหมูป่าไปแล้ว  2  ตัว  ??  ทำไม?? เจ้าเหลือมออกหาล่าเหยื่อไม่กลัวคน  และไม่อาย....เป็นคำถามอยู่ในใจเจ้าของบ้านสวนฯมาตลอด...จากพื้นที่ประมาณ  100  ไร่ของบ้านสวนไร่นา  ล้อมรอบด้วยป่ายางพารา  ไร่อ้อย  ไร่มันสำปะหลัง และป่าไม้เบญจพรรณ ในพื้นที่สาธารณะ ร่วม  1000  ไร่    เป็นที่มาด้วยเหตุและปัจจัย?  การทำลายล้างด้วยสารเคมี  ป่าไม่ถูกทำลาย  ชาวไร่อ้อย  และมันสำปะหลัง....ได้นำเจ้าเหลือมมาปล่อยเพื่อกำจัดหนูที่ทำลายผลผลิต..คิดเป็นมูลค่ามหาศาลเช่นกัน??  ในเวลาเดียวกันมนุษย์ผู้สร้างก็คือผู้ทำลายที่ยิ่งใหญ่?  ไม่ว่าจะเป็นปุ๋ยเคมี  ยาฆ่าแมลง  ละเลงลงไปแบบไม่ยั้งมือ?? ทำให้ระบบนิเวศน์เสียหายอย่างหนัก?  รอบๆบ้านสวนไร่นา ยังเหลือพื้นที่น้อยนิดที่ไม่มียาฆ่าแมลง  ไม่มีปุ๋ยเคมี  อาศัยธรรมชาติพื้นฟูแห่งธรรมชาติ เราเป็นผู้สร้างมิตรภาพแห่งป่า  วันนี้เรามีแหล่งน้ำ  แหล่งอาหารที่ปลอดภัยสำหรับทุกๆชีวิต  เช่น นก  หนู  งูเห่า  พังพอน  กระแต  กบ  เขียด  อึ่งอ่างฯลฯ  ผลไม้ป่าแหล่งอาหารของนกชนิดต่างๆ เช่นลูกหว้า  ตะขบป่า  ลูกหยี่  หญ้าไทรสำหรับนกกระจิบตัวเล็กๆมากมายฯลฯ  มิตรภาพแห่งป่ามีให้เห็นบ้าง? แต่ก็เป็นพื้นที่เล็กๆ ธรรมชาติรอบนอกถูกทำลายล้างไปมาก  ส่งผลให้มองเห็นการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติและระบบนิเวศนฯชัดเจนมากขึ้น?  เราไม่ได้ร้องขอเทพเจ้าแห่งฟ้าดิน...ในอดีตธรรมชาติเป็นผู้สร้าง...แต่วันนี้ธรรมชาติได้ทวงคืนตามสัญญาแล้วเมื่อเขาถูกทำลายแบบไร้เงื่อนไข เช่นเหตุที่เกิดที่ประเทศจีน  พายุนากิสถล่มพม่า  ทอร์นาโดถล่มอเมริกา  และเหตุอื่นๆมากมาย ...เราไม่อยากเห็น  เราไม่อยากให้ธรรมชาติทวงสัญญาในเมืองไทย....เราทั้งหลายเป็นหนี้ธรรมชาติมากมาย โปรดช่วยกันชำระหนี้แห่งธรรมชาติโดยเร็วเถิด...

[รถตุ๊ก...ตุ๊ก]

เมื่อดวงอาทิตย์ดับแสง.. เหมือนสิ้นแรงของการไขว่คว้า.. แต่พอหลับแล้วลืมตา ... ก็จะได้พบแสงจ้าของตะวัน...

[บ้านไร่สวนเกษตร]

ขอบคุณมากครับ...ที่ช่วยเติมเต็ม??? นั่งเซ็นหนังสือ..ว่างๆมีเรื่องจะเล่าให้ฟังครับ