หากสายน้ำ...ไหลย้อนกลับ บางครั้งฉันพบว่า...สายลม...ก็อาจพัดหวนได้...แต่ในวิถีธรรมชาติแล้ว...สายน้ำ มักจะไหลลงสู่เบื้องล่างเสมอ...และไม่เคยที่จะไหลย้อนกลับมาสู่จุดเดิม...เสมือนหนึ่งกาลเวลา...ที่มุ่งรุดแต่จะเดินไปเบื้องหน้า โดยไม่คิดที่จะถอยกลับคืนที่เดิม...เพื่อให้ใครบางคนได้ย้อนไปแก้ไขสิ่งผิดพลาดในอดีต...หรือบางสิ่งบางอย่างที่คิดที่จะทำ...แต่สิ่งเหล่านั้นก็ล่วงหล่นและถูกกลืนหายไปกับกาลเวลา...แต่ไม่ได้ถูกกลืนหายไปในความทรงจำ
ดังนั้น บ่อยครั้งคนเรามักอยากย้อนไปแก้ไขอดีต...จนบางครั้ง ลืมนึกไปว่า...หากเราไม่ทำปัจจุบันให้ดี...เราย่อมมีอดีตที่ผิดพลาดเสมอไป...นั่นก็เพราะวันนี้ คืออดีตของพรุ้งนี้...คนส่วนใหญ่มักใส่ใจฝังจมอยู่กับวันคืนที่ผ่านพ้น โดยละเลย ไม่ใส่ใจ มองข้ามความเป็นไปในปัจจุบัน และอนาคตของวันพรุ้ง...เราจึงมักได้ยินเพียงเสียงตะโกน “อยากให้สายน้ำไหลย้อนกลับ” ดังนั้น ในวันนี้ของเขา…จึงยังคงไหลไปกับสายน้ำ...อย่างน่าเสียดาย...เช่นดังเดิม
การตั้งต้นชีวิตใหม่...ด้วยการทำวันนี้ให้ดีที่สุด...เพื่อพรุ้งนี้ เราจะได้ไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยกับการว่ายทวนกระแสน้ำ...ไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยกับการร้องตะโกน...เพราะสายน้ำ...ไม่เคยไหลย้อนกลับ...เช่นเดียวกับอดีต ที่ไม่เคยไหลย้อนมาสู่ปัจจุบัน...ดังนั้น สิ่งที่เธอควรทำคือ “จงทำวันนี้...ของพรุ้งนี้...ให้ดีที่สุด” เพราะเราอยู่กับปัจจุบัน...หาใช่จมอยู่กับอดีตไม่
สวัสดีค่ะ
เห็นด้วยนะค่ะ เมื่อเราเห็นสิ่งใดดีให้ทำตอนนี้เลย ค่ะ มันเป็นโอกาสที่ดี เพราะเมื่ออเวลาผ่านไปหวนกลับใหม่ไม่ได้ เหมือนสายน้ำไหลย้อนกลับไม่ได้ค่ะ
สวัสดีค่ะ...คุณ "naree suwan"
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด...ดีกว่า...รื้อฟื้นอดีต...เพื่อขุดคุ้ย...ตอกย้ำสิ่งที่ไม่หวนคืน
ที่สุดแล้ว...คนเราก็หนีความเป็นปัจจุบันไม่พ้น...อดีตเป็นเพียงภาพเก่า...เพื่อให้เราย้อนระลึกถึงการกระทำ
แต่ปัจจุบัน...คือการก้าวย่างเเดินทาง...เพื่อมุ่งสู่อนาคต
ฉะนั้น เราจึงต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด...เหลียวหลังบ้างเพื่อทบทวน...แต่ใช่จะหันหลังไปจมทุกข์อยู่กับอดีต...เพราะที่สุดแล้ว สิ่งที่ผ่านพ้น ย่อมไม่มีวันหวนกลับมาดังเดิม แม้แต่ "ใจ" ก็ไม่เหมือนเดิม
อ. Vij คะ
ไม่มีเมื่อวานเราก็ไม่อาจรู้ได้ว่าวันนี้เรามีบทเรียนชีวิตอย่างไร
สิ่งที่ผ่านมา คือสิ่งที่เลือก แล้ว และย่อมดีเสมอสำหรับวันที่เกิดขึ้น
เพลงที่ชอบ คนที่ใช่ อาจจะไม่ถูกใจในวันนี้ก็ได้
เหมือนเป็นเรื่องของธรรมชาติ ฉะนั้น เราจะอยู่กับธรรมชาติอย่างมีความสุขได้อย่างไร "ก็ขึ้นกับทางเลือกของเรา"
ระลึกถึงเสมอค่ะ
สวัสดี...คุณ "ขจิต"
มาขำๆ กับน้ำพุ...บ้านคุณ "ขจิต"
ก็จริงเนอะ...แต่จะว่าไปแล้ว แม้น้ำจะทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าสูงเพียงใด
แต่น้ำจากที่สูง...ย่อมไหลลงสู่เบื้องล่างเสมอ...ตามกฎธรรมชาติ
ขอบพระคุณค่ะ...เพื่อนเก่า...แต่หน้าเด็ก
สวัสดีค่ะ...คุณ "berger0123"
ขอบพระคุณค่ะ...ที่เข้ามาทักทาย
การทำดีไม่ต้องรอวันพรุ้ง...
สวัสดีค่ะ...คุณ "สมพร"
ขอบพระคุณ...สำหรับความระลึกถึง...และขอให้รับความระลึกถึงจากคนไกล...ที่ส่งให้เช่นกัน
เห็นด้วยกับพี่ "สมพร" ทุกประการค่ะ...อดีตย่อมเป็นบทเรียน...เพื่อให้หันไปทบทวนความผิดพลาด
สิ่งที่เลือกแล้วในวันนี้...อาจไม่ดีสำหรับพรุ้งนี้...แต่นั่นก็ดีที่สุดสำหรับวันนี้...จึงอยากให้ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
เพลงที่เคยชอบ...คนที่เคยใช่...อาจไม่ถูกใจในวันนี้
เช่นกัน เพลงที่ชอบ...คนที่ใช่ในวันนี้...อาจไม่ถูกใจในวันพรุ้ง
ความสุขที่แท้จริงจึงอยู่ที่ความเพียงพอ...เมื่อวันนี้เราทำดีที่สุดแล้ว...เราจึงมีความสุขเพียงพอแล้วสำหรับวันนี้
ขอบพระคุณ...สำหรับสิ่งดี ๆ ที่ให้กันในคืนวันเก่า ๆ และในวันนี้
ระลึกถึงเสมอค่ะคุณ "สมพร"
อ่านบันทึกนี้แล้วนึกถึงการสอนของอาจารย์แบรนด์ไวท์
แห่งร.ร.ยอร์จ วอชิงตัน ไฮสกูล ซึ่งเป็นอาจารย์สอนสุขวิทยาด้วยวิธีที่น่าเลื่อมใส .ว่า
อย่าร้องให้เพราะนมหก
และ
เมื่อตัวเรายังไม่ถึงสะพานก็อย่าเพิ่งข้าม..
สาธุ สามครั้งขอรับ..
นมัสการค่ะ...หลวงพี่
ท่าน อ. ที่ มอ.ปัตตานี เคยพูดให้นักศึกษาฟังเช่นกันว่า "อย่าไปเสียดายนมที่หกไปแล้ว"
ก็จริงนะเจ้าคะ...จะไปมัวเสียดายหรือนั่งร้องอยู่ใย...เพราะอย่างไรนมหกไปแล้ว
-----------------
ขอบพระคุณค่ะ
เพราะวังน้ำมันวน..คนจึงจมอยู่ในอดีต..เฉกเช่นธรรมชาติ...เหอๆแซวเล่นๆอย่าโกรธนะ....สวัสดี..ยายธีค่ะ
สวัสดีค่ะ..."ยายธี"
ถูกต้องที่สุดเลยค่ะ..."เพราะวังน้ำมันวน..คนจึงจมอยู่ในอดีต..เฉกเช่นธรรมชาติ"
ขอบคุณยายธีมากจ้าาาา