เยี่ยผู้ป่วย เจอผู้รู้


มากกว่าการเยี่ยมเยียนคือความรู้

อัลฮัมดุลิลละฮฺ...ครับ

   อาทิตย์นี้ผมมีโอกาสได้ไปเยี่ยมผู้ป่วย 2 ท่าน ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนก็ท่านรองคณบดีของผม กับ ท่านรองคณบดีของผมอีกเช่นกัน แต่คนละคณะกันนะครับ คนแรกคือ อ.จารุวัจน์ ครับ หลังละหมาดอีชา ผมพยายามฝ่าฟันความมืดไปยังบ้านหลังหนึ่งที่โสร่ง ทางเข้าไปมีแต่ความมืดปกคลุม แต่พอเข้าไปถึงที่หมายนั่แหละครับ พบแสงสว่างเลยครับ (ไม่ใช่แสงจากหลอดไฟนีออนนะครับ) คือว่า...ผมตั้งใจจะไปเยี่ยมอาจารย์เขาเพื่อจะพบปะพูดคุยธรรมดาแต่ไปๆๆมาๆ คุยกันไม่ธรรมดาแล้วครับ เพราะสิ่งที่อาจารย์พูดคุยมันทำให้ผมเห็นทางออกของงานวิจัยที่จะทำขึ้นเยอะเลย เห็นทางออกของการเป็นอยู่ที่นี่อีกมากมาย ก็ขอขอบคุณอาจารย์ไว้ ณ ที่นี้ ว่างๆผมจะเข้าไปรบกวนใหม่นะครับ

   อีกท่านคือ ท่านรองคณบดีคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีครับ (อ.อิบรอเฮง หะยีสาอิ) ถ้าหากเขียนชื่ออาจารย์ผิดก็ขอมาอัฟด้วยครับด้วยความเคารพ คือว่าวันนี้ (4 กรกฏาคม) ซึ่งตรงกับวันศุกร์ ไม่บอกใครๆก็รู้ว่าตรงกับวันศุกร์ แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า ทุกวันศุกร์ผมจะเดินทางไปติวเอ็นท์ให้แก่เด็กๆที่ยะหา วันนี้ก็เลยถือโอกาสเข้าเยี่ยมเยียนอาจารย์ รอบนี้ต่างจากของอาจารย์จารุวัจน์ครับ เพราะเข้าไปกลางวัน แต่นั่นแหละครับทางเข้ากว่าจะเข้าไปถึงก็... แต่พอไปถึงก็พบกับแสงสว่างอีกแล้วครับท่าน ผมอยากเจออาจารย์และอยากพูดคุยกับอาจารย์มานานแล้วครับแต่ด้วยความเกรงใจ วันนี้ก็อัลฮัมดุลิลละฮฺครับ ได้เจอสมใจอยาก ได้คุยกันหลายเรื่องๆครับ เป็นอีกท่านที่ผมคุยแล้วไม่เบื่อครับ สิ่งที่ผมเจอคำตอบอย่างหนึ่งคือ ถ้าจะหาคนเก่งคอมพิวเตอร์สักคนนึงที่เป็นมุสลิม ผมว่า "เรามองข้ามท่านรองคณบดีคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แห่ง มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา" ไม่ได้แล้วครับ เพราะเท่าที่คุญกับท่านพบว่า มีหลายอย่างที่ท่านรู้มากกว่าเด็กรุ่นใหม่ แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือ น้อยคนนักจะเก็บเกี่ยวความรู้บางอย่างจากท่าน ถ้ามีโอกาสผมจะไปเก็บข้อมูล หรือาจไปเรียนรู้อะไรบางอย่างจากผู้ป่วย 2 ท่านบ่อยๆแล้ว เพราะผมมองว่าบางครั้งผู้ป่วยที่เรามองเห็นความป่วยทางร่างกาย แต่สมองของคนเรานี้ไม่ได้ป่วยตามเลย แต่กลับมีเวลานั่งขบคิดอะไรที่มีประโยชน์อีกมากมาย มันทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า บางครั้งความรู้ที่ดีอีกแหล่งนึงความรู้จากผู้ป่วยนี่แหละครับ แล้วผมจะไปเยี่ยมอีกนะครับ อินชาอัลลอฮฺ

   ขอให้อัลลอฮฺให้อาจารย์ทั้ง 2 ท่านของผมดีขึ้นเรื่อยๆนะครับ รวมทั้งท่านอธิการของผมด้วยครับ จะได้กลับมาเป็นไม้ใหญ่ที่พร้อมจะปกป้องกล้าไม้เล็กๆให้เติบโตอย่างมีคุณภาพตราบนานเท่านาน

     ขอบคุณสำหรับความเมตตาที่ทั้ง 3 มีให้แก่ผม ถึงไม่บอกแต่ผมสัมผัสได้ครับ...

 

หมายเลขบันทึก: 192181เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2008 18:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

อินชาอัลลอฮ์ครับ ไม่เกินสามปี ทางเข้าบ้านผมจะดีขึ้น ทั้งถนนและไฟฟ้า

ดีนะครับรอบนี้แค่ขา สมองยังพอใช้ได้ ฮิฮิ แต่ขอไม่ให้มีรอบหน้าจะดีที่สุด

ยินดีครับอาจารย์แวะมาได้ตลอดครับ

อัลฮัมดุลิ้ลลาฮเป็นผู้เยี่ยมย่อมดีกว่าเป็นผู้ที่ถูกเยี่ยม คนป่วยมักป่วยที่ร่างกายแต่จิตใจมักเกินร้อย แต่คนปรกติอย่างเราๆมักป่วยที่จิตใจมากกว่าที่ร่างกาย รักษาสุขภาพด้วยนะคะไม่ว่าไม้ใหญ่หรือไม้เล็กก็ต้องพึ่งพากันเสมอ แต่ไม้เล็กบางต้นทำให้ไม้ใหญ่มีร่มเงามีสีสันขึ้นจริงไหมค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท