เรื่องของเจ้า(ขนม)เข่ง
ห้ามอะไรห้ามได้นะโก้...ห้ามใจพี่เข่งนี่สิ...ยากจัง
ใ
ใ
เช้านี้หลังจากเล่นเทนนิสเสร็จ...ปั่นรถถีบกลับ...พอมาถึงปากซอย...เจอเจ้าหมามายืนรอ...ทักทายพ่อครัวตัวโต...ที่ปั่นนำหน้า...นึกว่าใคร...เจ้าเข่งนี่เอง...
พอไปใกล้..ก็ทำท่าดีใจ...กระโดดโลดเต้น...วิ่งดักหน้าดักหลัง...วิ่งตามกลับบ้าน...ไม่ใช่วิ่งตามสิ...วิ่งเคียงคู่บ้าง..นำบ้าง..ดักข้างหน้าบ้าง...จนจะเกี่ยวรถถีบให้ล้ม...จนรถที่ผ่านไปมาเกือบชน...
เจ้าเข่งนี่เวลาดีใจ...ตื่นเต้น...สติสตังไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว...เหมือนใครไม่รู้.................แล้วก็วิ่งต่อไป...จนถึงบ้าน... 
.
.
พอถึงบ้าน...พ่อครัวฯรีบตักอาหารเม็ดให้..ราวรู้ใจลูกชายตัวดี...เจ้าเข่งก็กินเอากินเอา..เรารึกลัวจุก...บอกให้เบาๆพักก่อน...แต่พี่เข่งไม่รู้เรื่อง...หรือไม่รับรู้ก็ไม่รู้...กินเอากินเอา...สลับกับกินน้ำ...จนอิ่มหนำสำราญ...แล้วไปนั่งพัก...
ใ
ใ
เราคิดว่าวันนี้เข่งคงจะไม่ไปไหนอีกละมัง...เห็นนั่งหอบนิดๆ...แล้วทำท่าสบายใจ... 
ใ
เข่งคงรู้ทัน...หรือกลัวเราทายถูก...รีบลุกเดินไป...พอเราเดินตาม...เจ้าโก้ก็เดินตามด้วย...พี่เข่งหันหน้ามา...ราวจะถามว่า...ตามมาทำไม...แต่ฉันไม่สน...ดั้นด้นต่อไป...แล้วก็แปลงร่าง...เป็นเจ้าแมวน้อย...กระโดดขึ้นรั้ว...แล้วโดดลงไป...หายลับไปเลย...เจ้าโก้ยืนงง...ได้แต่ยืนมอง...ความสามารถนี้เฉพาะตัวนะโก้...ห้ามเลียนแบบ...ถึงอยากเลียนแบบ...น้ำหนักอย่างโก้...คงยากสสสส.... 
ห้ามอะไรห้ามได้นะโก้...ห้ามใจพี่เข่งนี่สิ...ยากจัง 
ใ
ใ
พี่เข่งไม่ให้โก้ไปด้วย...โก้กินต่อดีกว่า...
ใ
คำสำคัญ (Tags): #ใจ
หมายเลขบันทึก: 191711เขียนเมื่อ 2 กรกฎาคม 2008 08:55 น. ()ความเห็น (2)
มาเยี่ยมชมและดูความน่ารักของพี่เข่งกับน้องโก้ค่ะ
เขาดูมีความสุขมากค่ะ
ขอบคุณเจ้าของใจดี...^_^..
1. คนไม่มีราก
เจ้าเข่งเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ...แต่สุภาพค่ะ...ช่วงนี้ผอมโซ...เพราะไปเที่ยวจนลืมกลับบ้าน...คงไปตามวาระนะคะ :D