เราคือ นิสิตนักศึกษา คนหนุ่มสาวของโลก จากงานผ้าป่าหนังสือ 27 - 28 มิ.ย. 51
27-28 มิ.ย. ที่ผ่านมานี้ เด็กรักป่า มีโอกาส ต้อนรับคณะผ้าป่าหนังสือ โดย ชมรมศึกษาผลงานวิทยากร เชียงกูล สมาชิกชมรม ที่ประกอบด้วย แกนนำ ได้แก่ หนูนิด บอน แผ่นดิน สายลม
แต่ละกลุ่มก็ เตรียมงานกันมาแต่ละสาย หนูนิด บอน ประสานงาน นักศึกษา ม.ราชภัฏสุรินทร์ และ
ม.ราชภัฏบุรีรัมย์ และ สำนักงานที่ทำงานอยู่ และประสานงาน อ.วิทยากร เชียงกูล ประธานชมรม
ศึกษาฯ นำนักศึกษา ม.รังสิต มา 40 ชีวิต
ทางสาย มหาสารคาม นำทีมโดย แผ่นดิน จาก ม.มหาสารคาม พร้อมหนังสือ อุปกรณ์การละเล่นงาน
วัด ของรางวัล และกิจกรรมการแสดงพื้นบ้านหลายรายการ สร้างสีสันสุดๆ กลางทุ่งนาเด็กรักป่า
ทาง น้องสายลมและ น้องกล้า ขอของบริจาคมาเยอะแยะจาก ธนาคารออมสิน ราวกับว่าเป็น งาน
วันเด็กแห่งชาติ
นอกจากนั้น ครูกั๊ตและคุณพิทักษ์ ก็ติดต่อขอหนังสือจากร้านหนังสือในเมืองสุรินทร์ ด้วยความที่
คุณพิทักษ์ เป็นนักอ่านหนังสือตัวยง และเข้าออกร้านหนังสือบ่อยมาก ก็ได้หนังสือดีๆมาเยอะแยะเลยที
เดียว
งานนี้ เกือบร้อยชีวิต ที่อยู่ที่เด็กรักป่า 2 วัน 1 คืน แม้ที่พักไม่พอ ก็นอนกางเต้นท์ และกระจายไปใน
ที่ดิน 16 ไร่ แต่ก็ดูเหมือน ไม่ค่อยได้หลับ ได้นอน แต่ละกลุ่มก็แบ่งกลุ่มย่อยไปตามธรรมชาติ
เป็นเวลาสั้นๆที่พบกัน และจำนวนคนมากขนาดนี้ การรู้จักกันอย่างทั่วถึงคงเป็นไปไม่ได้ แต่ภาระกิจ
ของงาน มุ่งไปที่ ผ้าป่าหนังสือ เพื่อเด็กๆของโรงเรียนรอบๆนี้
เราได้เห็น ความสดใสและศักยภาพการทำกิจกรรมของนักศึกษา อย่างเห็นได้ชัด
นักศึกษาที่มีประสบการณ์มาก ก็แสดงออก ได้อย่างหลากหลาย นักศึกษาที่มาเรียนรู้ ก็
ช่วยแรงงานทุกฝ่าย นักศึกษาที่ไม่เคยมาต่างจังหวัด อยู่ในที่ไม่คุ้นเคย อาจต้องใช้เวลาปรับ
ตัว แต่ก็นับเป็นปรากฏการณ์ของคนหนุ่มสาวของสังคมที่มาซึมซับ บรรยากาศ การให้ การ
เรียนรู้ การแลกเปลี่ยนจากที่พี่ๆ ที่เดินทางชีวิตมาก่อน ได้ริเริ่มโครงการนี้ และ นำพา คน
หนุ่มสาวของเรา มาสัมผัส
ตอนเย็น รวม รู้จักกัน ทั้งเด็กๆที่นี่ นักศึกษา จาก ม.รังสิต / มมส. / บุรีรัมย์
ยิ้มให้กัน ก่อนร่วมงานกิจกรรมผ้าป่าหนังสือ พรุ่งนี้
น้องๆ นักศึกษา จาก ม.รังสิต
รวมพลัง ทั้งหมดที่มี เฮ้...
รู้จักกันในเวลาอันสั้น จากงานผ้าป่าหนังสือ
นักศึกษาจาก ม. มหาสารคาม แต่งเพลงให้เด็กรักป่า สดๆ เวทีงานวัด
นักศึกษา รับเงินเดือน เพื่อซื้อ/ จ่าย ในงานวัด จากท่านประธานชมรมศึกษาฯ อ.วิทยากร เชียงกูล
ไม่มีจาน ....น้องยะ จาก มมส. ตั้งคำถามว่า เราได้อะไรจากการกิน ด้วยจานใบบัว น้องยะ
บอกว่า ชีวิตเรา ถือได้แค่นี้ ดูแลอาหารในมือให้หมด ไม่เหลือทิ้ง เพราะถ้าวาง ก็วางไม่ได้ อาหารจะ
กลิ้งหล่นหมด ( เหมือนกับว่า ต้องใช้สติในการรับประทานสูงกว่า จานจริงๆ )
ผู้ให้มักจะมีความสุขเสมอ ( ในรูป เป็น นักศึกษาจาก ม.ราชภัฏบุรีรัมย์ )
ขอบคุณ ผู้บริจาคทุกท่าน และความสุข ขอมอบให้แก่ ผู้ให้และผู้รับ
รำบายศรีสู่ขวัญ โดย นักศึกษา มมส. สร้างสีสัน กลางทุ่งนา สุดๆ ขอบคุณน้องๆและ
ทีมงาน จาก มมส.ทุกท่าน นอกนั้น ยังมี ขับทำนองเสนาะ และหมอลำ หมอแคน ( มืออาชีพ )จาก
นักศึกษา มมส. ที่เรียกความประทับใจให้กับ ชาวบ้านอย่างมาก
เราเป็นครอบครัวเดียวกัน
เราคือ นิสิตนักศึกษา คนหนุ่มสาวของโลก ......
โลกของเรา ดำเนินไปอย่างเรียบง่าย และทุกวันๆ
สิ่งใดที่เราทำในวันนี้ ก็จะส่งผลถึงอนาคต
คนหนุ่มสาว ของเราในวันนี้
เราเชื่อว่า อนาคต เขาก็จักมาเป็นผู้สร้าง รอยยิ้ม และ กิจกรรมการให้
อย่างที่ เขาผ่านมา
เราผ่านกันด้วย การแตะมือ ทักทาย ให้สุขในใจ
สังคมเล็กๆ คนเล็กๆ
ความเห็น (25)
เห็นงานอย่างนี้แล้วขนลุก พานน้ำตาจะไหล
บอกไม่ถูก แต่ดีใจทุกครั้งที่เห็นการแบ่งปัน
ช่วงหลังผมเคลียร์หนังสือ และ หนัง อยู่บ่อยๆ โดยยกให้พวกแม่บ้านที่ทำความสะอาด
ตอนเขาเจอเรา เขาจะยกมือขอบคุณทุกที ก็ไม่รู้เขาเอาไปทำอะไร แต่เอาไว้ที่เราก็ไร้ประโยชน์ ยกให้คนอื่นดีกว่า ขจัดความรกรุงรังด้วย
แวะมาเพราะคิดถึงครับ
จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้ไปเด็กรักษ์ป่าเสียที สักวัน คงได้ไป
ชวนดูรูปแสดงตัวตนผมที่ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=amp-atom&month=06-2008&date=26&group=8&gblog=15
ลองไม่ชอดูนะครับ
ขอบพระคุณค่ะพี่หน่อย...
ซาบซึ้งใจต่อเรื่องราวทีได้รับทราบค่ะ เมื่อวานไปร้านหนังสือนายอินทร์ได้เจอหนังสือเล่มหนึ่งหยิบขึ้นมาอ่าน.. นั่นคือ หนังสือของพีสาวผู้มีหัวใจงดงามนี้ค่ะ
ขอให้มีความสุขด้วยลมหายใจเบาเบา หากแต่ว่าละเอียดนี้นะคะ
(^___^)
ระลึกถึงเสมอ
กะปุ๋ม
ช่วงหลังผมเคลียร์หนังสือ และ หนัง อยู่บ่อยๆ โดยยกให้พวกแม่บ้านที่ทำความสะอาด
ตอนเขาเจอเรา เขาจะยกมือขอบคุณทุกที ก็ไม่รู้เขาเอาไปทำอะไร แต่เอาไว้ที่เราก็ไร้ประโยชน์
....................................
ใช่ ความรู้สึกนี้เลยนะ
เหมือนกัน พี่ไปห้องกายภาพบ่อย แฟนพี่ รู้จักนิดหน่อยกับเจ้าหน้าที่ดูแลห้อง อุปกรณ์รถเข็น เขามีมือถือ เป็นวิทยุ แต่ไม่ใช่โทรศัพท์
วันต่อมา เราก็ให้ เครื่องโทรศัพท์ กับเขา ที่บ้านมีเครื่องเปล่าที่ไม่ได้ใช้
เขาดีใจมากเลย นำไปให้แฟนเขาทันที บอกว่า แฟนอยากได้มานานแล้ว เขามีความสุขมากทีเดียว
เจอกันอีก เขาเหมือนญาติเราไปเลย
...................
ไปดูตัวตน มาแล้ว
ความสุขสวบ ความอบอุ่น ความรู้สึกสบายๆ และการเดินทาง
ใช่มั้ย แปรจากรูปนะ
หวัดดีจ้ะ ร้านนายอินทร์ ยังมีหนังสือพี่หน่อยเหลือ ด้วย
คิดว่าหมดแล้วน่ะ เพราะ พิมพ์น้อย
.....................................
ลมหายใจ สำคัญจริงๆนะคะ
เวลาเหนื่อยๆ ก็อยากนอน และหายใจยาวๆ
พี่หน่อยครับ
แปรความตามนั้นครับ สำหรับรูปน่ะครับ
อยากเห็นตัวตนพี่หน่อยผ่านรูปบ้างจัง จัดให้ดูหน่อยได้ไหมครับ
คิดถึงครับ สบายดีนะครับ ส่วนผมสบายดี ช่วงนี้ลดน้ำหนักตามนโยบายของบริษัทครับ
ให้ไปอ่านที่ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=amp-atom&group=10
- สวัสดีครับพี่
- พักผ่อนเยอะ ๆ นะครับ
- และ อย่าเดินเล่นซะเพลินล่ะครับ
- ระวังจะปวดขานะครับ
- วิธีการง่าย ๆ คือ จะไปไหนให้พี่จืดช่วยอุ้มไปดีกว่าครับ
- รึว่าจะเป็น ขี่หลังพี่จืดก็ดูดีและน่ารักไปอีกแบบนะครับ
- 555555
ฮือ....ตัวตน ผ่านรูป ....โลโก้ พี่หน่อย ก็ ป่วยไง ...แหะๆ
เดี๋ยวไปหารูป ดูก่อนว่ามีมั้ย เก็บเป็นการบ้านก่อนนะ
สวัสดีครับพี่หน่อย พี่จืด กับมาถึงร้อยเอ็ดแล้วนะครับเหนื่อยมากแต่ก้อยินดีที่เหนื่อ เพราะไดอะไรกลับมาเยอะ มีโอกาสจะกลับไปอีกนะครับ พี่หน่อยครับรักษาสุขภาพด้วย
ต้นกล้า
ยังอยู่บุรีรัมย์ หรือ ร้อยเอ็ด นี่
งานนี้ พิธีกรอย่าง สายลม สนุกสนานมาก
เสวนาในงาน ก็ดีมากเลยนะ สายลมก็พูดดี ยังยกตัวอย่าง เจ้าปึก ด้วย
งานนี้ สายลมแถมเพลงด้วย สร้างบรรยากาศดีมากๆเลย
เผื่ออยากฟังเพลงอีกครั้งครับ
ที่สำคัญ มีการจัดงานวันเกิดแบบน่ารักๆที่เด็กรักป่าด้วยนะครับ
ของขวัญวันเกิดจากพี่จืดนี่ สุดยอดจริงๆ
ก่อนอื่นผมขอขอบคุณพี่หน่อยและคู่ชีวิต รวมถึงทุก ๆคนชุมชนเด็กรักป่าที่เป็นพื้นที่ให้เราได้มีโอกาสในการทำกิจกรรมร่วมกัน
ผมกลับมายังฟื้นสภาพไม่ทัน..
ร่างกายและปวดล้าอย่างต่อเนื่อง แต่สักวันสองวันนี้ก็คงหายดี
....
ผมยังอยากกลับไปทำอะไรที่นั่นอีกสักครั้ง..
หากแต่ไปในกลุ่มเล็ก ๆ
เพื่อให้กลุ่มเล็ก ๆ ได้เรียนรู้และลงมือทำอะไรต่อมิอะไรด้วยตัวเองให้มากที่สุด
ขอบคุณและขอบคุณอีกครั้ง. นะครับ
ขอบคุณพี่หน่อยและพี่จืด พี่นก และเด็กรักป่าทุกๆคนด้วยนะค่ะ โดยเฉพาะน้องๆในเด็กรักป่าทุกคน ที่ช่วยให้งานมีสีสรรค์ และบรรยากาศที่น่ารักมากแต่เอ..ที่ว่าพลังคนหนุ่มสาวเนี่ย...คนรุ่นใหม่เนี่ย..มองแล้ว
ย้อนถึงตัวเองตอนเป็นนิสิตด้วยหรือเปล่าค่ะ
ขอบคุณบอนที่นำเพลงประทับใจจาก น้องๆมมส. มาให้ฟังกันอีก
งานวันเกิด น้องแจง พี่หน่อยกอด น้องแจงไปแล้ว
ดีใจคะได้พบเจอ น้องเจี๊ยบ ( คุณแดนไท ) และ หนุ่มซนทั้งสอง
หวังว่าคงได้มาวิ่งเล่นที่นี่อีก
ก่อนงานวัด ที่ยังไม่แจกเงินเดือนเพื่อรอซื้ออาหาร ดูหลานแล้ว
สงสารเลย รอนาน กว่าจะได้ทานอาหาร
หน้าบูดๆ งอนคุณแม่ ก็น่ารักดีนะคะ
งานนี้ ต้องขอบคุณ หนูนิด ที่ยืนหยัด ยืนยง ในการงาน อย่างยิ่ง
แม้สุขภาพไม่อำนวย ด้วย
........................................
วัยพวกเราก็ เป็น นัก เรียนรู้ ไปเรื่อยๆ น่ะดีแล้ว
การมองนักศึกษา ที่มาร่วมงานผ้าป่าครั้งนี้ คือ พี่มองว่า เขาเป็น
กลุ่มคนที่มีพลังอย่างมากเลยนะ และต้องเห็นความสำคัญของตน
เอง และ ผู้ใหญ่ ก็ควรให้ความสำคัญกับเขาด้วย ในด้านการเรียนรู้
และประสบการณ์ต่างๆ
เราเป็นสมาชิกของสังคม ของโลกใบนี้ สิ่งใดที่เราจะคิด ตระหนัก
ในหน้าที่ตน
ทำตามหน้าที่ ตามภาระกิจ พัฒนาตนเอง ดูแลตน คนรอบข้าง
ก็ยิ่งใหญ่สำหรับการเกิด
ประเด็นข้างต้นก็ประมาณนี้ ล่ะจ้า................
"เราเป็นสมาชิกของสังคม ของโลกใบนี้ สิ่งใดที่เราจะคิด ตระหนักในหน้าที่ตน ทำตามหน้าที่ ตามภาระกิจ พัฒนาตนเอง ดูแลตน คนรอบข้าง ก็ยิ่งใหญ่สำหรับการเกิด"
ชอบจังพี่หน่อยกับข้อความนี้ และสุดท้าย ยิ่งใหญ่แล้วสำหรับการเกิด ขอบคุณค่ะพี่หน่อย
ขอบคุณหนูนิดที่ชอบจัง
สวัสดีครับพี่ดอกแก้ว
อบอุ่นมากในฐานะคนเลือดเนื้อเชื้อไขคนสุรินทร์โดยกำเนิด ที่ได้เห็นพี่ พี่จืดทำสิ่งที่คนสุรินทร์อย่างผมต้องกลับมามองตัวเองมากยิ่งขึ้น และโทษตัวเองที่ไม่มีโอกาสไปตอบแทนแผ่นดินของตนเอง(รากเหง้าที่เกิดมา)ผมได้แต่คิดว่าสักวันผมจะทำแต่โอกาสและบางอย่างที่จะเริ่มก็มีปัญหามาขวางเสมอๆ แต่อย่างไรก็ชื่นชมและปลื้มพี่ๆมากครับ
ขอบคุณมากครับที่ให้อะไรๆเติมเต็มผมมากยิ่งขึ้น
น้องก้อง...สเร็น
สวัสดีตอนเย็นค่ะพี่หน่อยพี่จืด
พรุ่งนี้จะนำภาพกิจกรรมที่เด็กรักป่ามาให้ชมนะคะ วันนี้นุ้ยลางานเลยไม่ได้ลงภาพน่ะค่ะ
เป็นยังไงบ้างคะ วันนี้ที่โน่นฝนตกหรือเปล่า ส่วนที่นี่ฝนตกหนักเลยค่ะ
นุ้ยคิดว่าการที่เราดูแลนิสิตเหมือนเป็นเพื่อนกัน ถ้าเค้ามีปัญหาเค้าน่าจะเล่าให้เพื่อนฟังมากกว่า เค้าจะได้ไม่เคอะเขินที่จะเล่า แล้วเราก็จะได้รู้อะไรหลายๆจากเค้าด้วยค่ะ ถ้าเราทำตัวห่างเหินมันจะเกิดช่องว่างเค้ามีอะไรเค้าก็จะไม่กล้าเล่าให้เราฟัง เราดูแลกันเหมือนเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้องกันค่ะ สบายใจดี
ขอบคุณมากนะคะสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่นจากทีมงานของพี่หน่อยพี่จืดค่ะ
ขอให้สุขภาพแข็งแรง และดีวันดีคืนนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ที่ "เด็กรักป่า" วันนั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม...
ผู้ให้-ผู้รับ-ผู้ชม....ทุกคนมีความสุข
..
..
เจ้าภาพจงเจริญ....
(จะส่งไฟล์ภาพสามหนุ่มสามมุมให้ภายหลังนะครับ)
:)
หวัดดี น้องก้อง
พี่ว่า เราอยู่ที่ไหน ก็ใช้ศักยภาพของเรา เท่าที่มี ในพื้นที่นั้นๆ
พ่อ แม่ พี่หน่อย คนร้อยเอ็ด แต่พี่หน่อยก็เว้าบ่ได้ และไม่เคยทำอะไร เพื่อ ร้อยเอ็ดเลย
พี่เกิด สมุทรปราการ บ้านพัก ทหารเรือ ก็ไม่เคยทำอะไรให้ สมุทรปราการ เลย อ่ะ
เรียนจบปัตตานี ก็ไม่เคยทำอะไร ให้ปัตตานีเลย
มาตกอยู่สุรินทร์ อยู่นานไปหน่อย ก็เพลินไปเลยนะ......
.....................................
บางที พี่หน่อย ก็ทำเพื่อตัวเอง น่ะ ชอบแบบนี้ ก็อยู่แบบนี้...อยู่
ไปตาม จังหวะของชีวิต ทำไปตามจังหวะของโลก ที่หมุนไปแต่
ละวัน
ขอบคุณ น้องก้อง มีโอกาส ก็ค่อยแลกเปลี่ยนกันเรื่อยๆนะ
หวัดดีคะน้องนุ้ย
พี่เห็น นุ้ย หนึ่งในทีมกับ พนัส แล้ว พี่ก็ปลื้ม นะคะ
คนเรา มีความสุข ก็ตรงนี้ นะคะ
เป็นทีมที่ช่วยเหลือกันดีมากเลยคะ
และดูแลนักศึกษาอย่างดี แบบครอบครัวจริงๆ
กิจกรรมนักศึกษา คงได้ขับเคลื่อนเรื่องดีๆ ที่เป็นฝันของแต่ละคน
ได้อย่างหลากหลาย
ยินดีอย่างยิ่ง เลยคะ ที่ได้ร่วมงาน กัน
ขอบคุณน้องนุ้ย มากคะ
เจ้าภาพจงเจริญ....
..................................
เจ้าภาพ นี่ หมายถึง ครูกั๊ตจัง และ คุณพิทักษ์ ด้วยนะ
เพราะเรา อยู่ สเร็น ด้วยกันนา
....................................
ต้องขอบคุณ ครูกั๊ตจัง และ คุณพิทักษ์ อย่างยิ่งเลยคะ มาร่วมงาน
เป็นเจ้าภาพ ต้อนรับแขก อย่างไม่บกพร่อง ทั้งสองวัน อยู่แต่ต้น
งาน จนสรุปงาน ตอนสรุปงาน ยังได้ข้อคิด ดีๆ ด้วยคะ
ที่ให้ความสำคัญเรื่อง การศึกษา ของเยาวชน อย่างยิ่งทีเดียว
....................................
ขอบคุณ คุณพิทักษ์ มากคะ สำหรับรูป สามหนุ่มสามมุม ...แหะๆ
นานๆ เจอกันที น่ะคะ รุ่นพี่มหาวิทยาลัย จากใต้ มาเยี่ยมน้องสาว
และน้องเขย
คุณพิทักษ์ ถ่ายรูปสวยมาก เลยคะ ชอบๆ
ส่งรูป พี่หน่อยกับครูกั๊ต มาด้วยซิคะ พี่หน่อย อยากเล่าเรื่อง surprise นะ นะ
