งาน...กาย...และใจ
ยามที่เราให้งานเป็นนายของกายและใจ...ให้งานครอบครองทั้งกายและจิต...กายและใจของเราก็มุ่งมั่นให้กับงาน...โดยที่ละเลยที่จะให้กายได้สัมผัสกับสิ่งรอบตัว...ละเลยที่จะให้ใจได้แนบชิดกับสิ่งรอบกาย...ละเลยดวงตาสีดำ...ไม่ว่าจะเป็นของคนใกล้ชิด...เด็กน้อย......เจ้าหมาน้อย...ที่คอยเฝ้าเหลียวมองตาม...อย่างใส่ใจ...แต่ไร้สิ่งใด...ที่ตอบสนองกลับไป
ละเลยที่จะสนใจ...นกตัวกระจ้อยร้อย...ที่คอยส่งเสียงให้ฟัง...ละเลยเสียงนั้น...ที่เคยคอยเงี่ยหูฟัง...ที่เคยฟังอย่างร่าเริงในใจ...ละเลยต้นไม้...ละเลยดอกไม้...ที่ออกดอกมา...ให้ชื่นให้ชม...ละเลย...ละเลย...ละเลย...
เมื่อใดที่ได้ฉุกคิด...เมื่อใดที่ได้สะกิดในใจ...คงได้สะกิดกายตน...ให้สนใจได้หยุดมอง...หยุดคิด...ให้จิตได้ครอง...ได้เป็นนายของงาน...เพื่อให้กายได้พัก...หยุดบ้างสักคราว...เพื่อให้ได้คิด...ตรองตรึกดูใหม่...ครั้งนี้คงได้...ทำงานช้าลง...แล้วได้ให้เวลา...แลเหลียวทุกสิ่ง..ที่อยู่รอบกาย...ที่อยู่รอบใจ...จะได้ใส่ใจ...จะได้ใส่จิต...ให้มีชีวิตชีวา...ให้ได้ทั้งงาน...ให้ดีทั้งใจ...ให้สดชื่นทั้งกาย...และได้แลเห็นทุกสิ่ง...ได้เห็นความมีชีวิตชีวา...ที่มีร่วมกัน............................................................ก็คงจะดี
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะ
- แวะเข้ามาเพื่อ..หยุด..ดูกาย ดูใจ ดูอารมณ์
- ขอบคุณข้อคิดดี ๆ ค่ะ
1. คนไม่มีราก
ขอบคุณค่ะ