เขียน BLOG เหมือนต่อยมวย


หนึ่งมุมมอง ในการมองธรรมชาติของการเขียนบันทึก การเขียน BLOG เหมือนหนึ่งการมองเกมกีฬา เพื่อสร้างความเข้าใจโดยส่วนตัว และ เพื่อร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ในแต่ละความหมายของการสื่อสารร่วมกัน เพื่อสร้างสังคมการเรียนรู้ของคนไทย

เขียน BLOG เหมือนต่อยมวย

อ้างอิง - ภาพ http://itravelfootprints.com/

ผมมีนิสัย

ที่ชอบเปรียบเปรย

แต่ละเรื่องแต่ละสิ่งของชีวิต

กับเรื่องราวใกล้ตัว พยายามมองเห็นความคล้ายกันบ้างไม่คล้ายกันบ้าง ตามแต่ความเข้าใจส่วนตัว รวมทั้งการเชื่อว่า รูปแบบการจดจำได้ดีที่สุดในชีวิตคนเรา คือการจดจำเป็นรูปเป็นภาพ และเป็นความรู้สึกเบื้องลึกในใจ หลายต่อหลายครั้ง ผมจึงชอบจำเรื่องราวในแต่ละอย่างของชีวิต

ด้วยเรื่องราวในแต่ละความทรงจำ

ด้วยความหมายของภาพ

และความรู้สึกในใจ

ยิ่งในยามได้นั่งเขียนเรื่องราว เขียนอธิบายคำบอกกล่าว จนกระทั่งได้เดินทางผ่านเรื่องราวของ คนเขียนเรื่องราวอีกหลายคน เยี่ยมเยือนเยี่ยมยามหลายบ้าน ผมยิ่งเห็นความเหมือน ของการเขียนบันทึกในบล็อค ว่าเป็นเหมือนกับการต่อยมวย โดยเฉพาะเมื่อได้อ่านข้อเขียน

ได้เห็นเรื่องราว

เข้าใจในแต่ละความหมาย

ของวัฒนธรรมการสื่อสารทางสังคม

ภายใต้สิ่งที่เรียกว่า สังคมชุมชนยุคใหม่ ผมยิ่งพบกับคำตอบในข้อเขียนบล็อค ว่าเหมือนเช่นการต่อยมวยบนเวที ยิ่งภายใต้กรอบมุมมอง ของทฤษฏีการสื่อสาร ระหว่างตัวตนของผู้ส่งสาร เนื้อหาสาระของสาร และผู้รับสาร ยิ่งทำให้ผมเชื่อมั่นเพิ่มเติมอีกว่า การต่อยมวยคือคำตอบ

การต่อยมวยมีคำตอบเพียงอย่างเดียว

คือต้องต่อยให้โดนคู่ต่อสู้

ต่อยให้เข้าเป้า

จึงจะได้แด้มได้คะแนน สำหรับชีวิตและความประทับใจวัยเยาว์ หลังจากมีโอกาสได้ต่อยมวย ได้เรียนมวย ได้ฝึกมวย ชมมวยและนั่งมองความจริงของกีฬามวย ผมยิ่งพบว่า เสน่ห์ของมวย มักจะงอกงามขึ้นจากตรรกะเบื้องต้น แค่ลำพังการต่อยให้ได้คะแนน เพื่อการต่อยให้เข้าเป้าเหล่านั้น

กลับมีเรื่องราวเพื่อเติม

มีเสน่ห์ของการอธิบายเพื่อให้ได้แต้ม

หรือได้คะแนนจากกรรมการ จนเป็นผู้ชนะ

นักมวยบางคนซ้อมหนักซ้อมดี ขยันซ้อมขยันฝึกฝน แต่ยามอยู่บนเวทีจริง กลับเงอะงะเชื่องช้า นักมวยบางคนมีพรสวรรค์ มีทักษะในการหลบหลีกสูง มีความชำนาญในการแก้เกม และแก้ปัญหาบนเวที อาจมีความขี้เกียจเป็นทุนเดิม จึงทำให้อ่อนซ้อม แต่ก็ทำได้ดีเมื่ออาศัยเชือก

คนที่เข้าใจทักษะการต่อยมวย

ย่อมรู้ดีถึงความขี้เกียจ

และลีลาการชก

นักมวยบางคนขยันต่อย ขยันเข้าทำ แต่ต่อยไม่เข้าเป้า นักมวยบางคนมีเสน่ห์มีลูกเล่น ขี้เกียจแต่ชกฉลาด มีลูกล่อลูกชน มีลีลาของความเป็นมวยดูเพลิน และมีเสน่ห์ที่ทำให้ผู้คนอยากติดตาม สายตาดีต่อยเข้าเป้า ไม่เจ็บตัวเพราะหลบเก่ง เท้าคล่อง โยกตัวเร็ว ต่อยน้อยแต่เข้าเป้ามาก

เช่นเดียวกัน

ระหว่างทักษะการสื่อสาร

กับทักษะของการต่อยมวยบนเวที

การสื่อสารที่ใช้ความถี่จำนวนมากครั้ง ตอกย้ำความชาชินในการรับสื่อ อาจได้รับคำตอบที่สิ้นเปลือง เท่ากับเสน่ห์ของความจริง ในการสื่อให้เข้าเป้า หรือต่อยให้เข้าประเด็น เช่นเดียวกับคนเขียนบล็อค เมื่อบางคนต่อยน้อยครั้ง เขียนน้อยเรื่องราวแต่มีคนอ่านมาก มีเสน่ห์ให้ติดตาม

 

 

นักมวยนักเขียนบล็อคบางคน

อาจขยันต่อยมากครั้ง

แต่ยังไม่เข้าเป้า

เพราะอาจมีคนชอบอ่านเรื่องราวเพียงน้อย หรือเป็นกลุ่มที่มีความสนใจเฉพาะด้านเฉพาะกลุ่ม สำนวนสำเนียงคำเขียน และภาษาบอกเล่า อาจดึงดูดใจเฉพาะคอเดียวกัน จึงทำให้มีผู้ติดตามเยี่ยมเยือนน้อย บางคนเขียนแบบนานครั้งนานที แต่มีผู้คนติดตามอ่านอย่างสม่ำเสมอ เหมือนนักมวยหมัดหนัก นานทีค่อยออกหมัด แต่ออกทีไรก็เข้าเป้าเข้าประเด็น

เช่นเดียวกัน

สำหรับความจริง

ในแต่ละบุคลิกตัวตน

คนเขียนบล็อคแต่ละคน ต่างมีเสน่ห์และเรื่องราวนำเสนอที่หลากหลาย บางคนละเอียดอ่อนกับการตกแต่งเรื่องราว มีการจัดวางรูปภาพ มีการจัดเรียงเรื่อง บางคนไม่สนใจรายละเอียด ขอเพียงเขียนไว้บอกกล่าว บันทึกและได้สื่อสารออกไป บางคนมีสีสันน่าติดตามอ่าน ต่อยสวยงาม 

ไม่ว่าจะเป็นธรรมชาติในการเขียน

หรือการต่อยมวยเช่นไร

ผมก็เชื่อว่าตัวตน

คือสิ่งที่สำคัญในการต่อยมวย และในการเขียนบล็อค เสน่ห์ของนักมวยแต่ละคน ล้วนเกิดขึ้นจากธรรมชาติโดยส่วนตัว นักมวยบางคนไม่ชอบเข้าทำแบบบุ่มบ่าม บางคนมีชั้นมีเชิง คอยโยกหลบหลอกต่อย แต่สำหรับบางคนต้องใช้กำลังเข้าปะทะ ใช้แรงเข้าบดเข้าเบียด เพราะถือเป็นทักษะความชอบส่วนตัว หรืออาจจะเข้าใจว่าเป็นธรรมชาติภายใน

สำหรับความแตกต่าง

ในแต่ละการเขียนให้เข้าเป้า

ให้ตรงใจกลุ่มคนอ่านที่เข้ามาแวะเวียน

เสน่ห์ของคนเขียนบล็อค ที่รู้จักตัวเอง รู้ว่าตัวเองชื่นชอบอะไร สนใจสิ่งใด เพื่อเป็นวัตถุดิบสำคัญในการแลกเปลี่ยนสื่อสาร หรือบอกกล่าวรู้สึก ล้วนเป็นเสน่ห์ที่น่าติดตามค้นหา ใครชอบถ่ายภาพเพื่อนำรูปมาแลกเปลี่ยน ใครชอบเดินทางชอบนำเรื่องราวมาอธิบาย ใครชอบพูดคุยก็ถอดความด้วยเสียง ใครชอบวาดรูปก็นำความงามมาแบ่งปันร่วมกัน ทั้งหมดคือเสน่ห์

ยิ่งในยามได้อ่านเรื่องราวตรงใจ

อ่านเรื่องแต่ละสีสันชีวิต

จนต้องแวะเวียน

และวนเข้ามาทักทายอยู่บ่อยครั้ง ทั้งหมดคือเสน่ห์ความจริง ที่การต่อยมวยและการเขียนสื่อสารผ่านบล็อค มีส่วนคล้ายคลึงกัน แต่โดยส่วนตัวผมก็พบว่า ตรรกะของการต่อยมวย อาจไม่คล้ายคลึงกับการเขียนบล็อคเลย หากผู้เขียนแต่ละท่านที่มีชีวิตในชุมชนบล็อค มีความสุขกับการได้แลกเปลี่ยน ทักทายความคิดเห็น บอกเล่าเรื่องราวด้วยความสุขใจ โดยไม่จำเป็นต้องยึดโยงกับความนิยม หรือต้องการเป้าหมายที่เป็นรูปธรรมใดใด

แต่มีความสุขในการร่วมแบ่งปัน

บอกกล่าวแลกเปลี่ยน บอกเล่าเรื่องในใจ

นี้ก็คือ อีกหนึ่งเสน่ห์ที่งานในบล็อคได้มอบไว้

ด้วยความสำคัญสูงสุด ที่ความพึงพอใจ

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 188771เขียนเมื่อ 18 มิถุนายน 2008 16:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม 2012 08:27 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

ขออภัยนะคะ

ภาพใหญ่ ตกขอบเวที ไปเลย

เพราะมัวลุ้น คู่มวย ระหว่าง

ท่าน คติ ณ เมืองลุง กับ ท่าน คทา ณ เมืองกรุง

....

เห็นด้วยมากๆ สุดท้าย อยู่ที่ความพอใจ

....

ขอบคุณค่ะ

คุณ คติ สู้ ๆ คุณ คติ สู้ตาย คุณ คติ ไว้ลาย

ยกเอ๊าท์ ไปเลย ....

อ่านๆ ไป ก็คิดว่า เอ่ ! ! ! แล้ว เรานักมวยประเภทไหนกันแน่เนียะ ?

มวยประเภทไหน ? อาจตอบได้ยาก...  แต่ มวยวัด แน่นอน (ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบ...)

เจริญพร

ความคิดเห็น คุณ Poo

คุณ kati ค่ะ สองบันทึกเปรียบเปรย นี้ น่ารักจังค่ะ

ก็มีบางบันทึก นะคะ ที่เหมือนสนามมวย มีลุ้น แต่

เป็นสนามมวย ที่ใช้ปาก (กา) ประกบกัน อิ อิ :) ....

... เพราะแตกต่าง อย่างสร้างสรรค์ ตามครรลอง

... เพราะประลอง วิทยายุทธ์ สุดเลิศล้ำ

... เพราะแลกเปลี่ยน เรียนรู้ กันและกัน

... สนามมวย แข่งขัน จำนรรจา (อย่างมีสาระ) ....

- โอ๊ะโอ๋ คุณ kati เคยึฝึกลีลามวย ด้วยรึคะนี่ เท่ห์จังค่ะ -

- มิน่าล่ะคะ ลีลาร่ายรสพจนา จึง ดุ เด็ด เผ็ด ร้อนปานฉะนี้ :)

สวัสดีครับ คุณ Poo

ต้องขออภัยอย่างยิ่ง

ขอเก็บภาพ ที่นำมาฝากไว้นะครับ วันหน้าวันหลัง จะนำมาประกอบในบทความ และในรายละเอียดของภาพชัดเจนมากครับ ถ่ายภาพนี้ ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หรือเปล่าครับ สำหรับคำตอบในการเขียน กับ เรื่องราวของการต่อยมวย ผมคิดจากความเชื่อส่วนตัว และประสบการณ์ของตัว เผื่อไว้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน ครับ

ขอบคุณ คุณ Poo อย่างมากครับ สำหรับเสียงให้กำลังใจ

ขอบคุณมากครับ

นมัสการครับ ท่าน BM.chaiwut

ขอบพระคุณอย่างมากครับ สำหรับมุมมองความคิดเห็น

สำหรับมุมมองในการร่วมแบ่งปัน และ ร่วมกันแลกเปลี่ยนเรียนรู้

กราบขอบพระคุณครับ

สวัสดีครับ ครูโย่ง

ขอบคุณมากครับ ขอบคุณเช่นกันครับ

ทานข้าวหรือยังค่ะ

ภาพนั้น ถ่ายช่วงงาน เทศกาลดอกลำดวน

ที่ศรีสะเกษ ค่ะ ...

คุณ kati เข้าไปดู ในไฟล์อัลบั้ม ได้ค่ะ

มีหลายภาพ ประกอบบันทึกงานดอกลำดวน

ขอบคุณค่ะ ... เพิ่งไปลงสนามมวยมาอีกที่คะ... หมุ่ยมากๆ ...

... เลยเข้ามาชมสวนในบันทึกของคุณ kati

อารมณ์ค๋อยดีขึ้นหน่อยค่ะ ... ราตรีสวัสดิ์ล่วงหน้านะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท